Metraż niewielki: Zamykamy!

[orchidka]

A, niechże ten raz się zdubluję, bo nie wszystkie nasze ciotki zaglądają i do kminkowego wątku.
A przecież obok Futer pełnowymiarowych mam również i smarkaterię na stanie

To się nazywa prawdziwa kocia miłość:) Ostatnie zdjęcie... no sama słodycz:)

[orchidka]

Dziś pierwsza rocznica przygarnięcia przeze mnie Mufeczki. I jedyne urodziny, jakie Mufka posiada.
No więc dla Czarnej Mamby!

Przyznaję, że w ciągu tego roku miałyśmy chwile kryzysowe.
Był taki czas, kiedy Mufka tłukła i gryzła, co popadnie i siusiała na kanapę (wzorek w różyczki ... ech) mniej więcej dwa razy dziennie.
A ja musiałam się bardzo pilnować, żeby jej własnoręcznie nie zamordować I na serio myślałam, żeby znaleźć jej nowy domek, gdzie by była jedynaczką. Ale potem sobie myślałam - ale kto by chciał taką zmorę...
Mufeczka jest uosobieniem stereotypu o kocie wrednym i fałszywym. Tu się łasi, tam paca łapą, w jednej chwili milusia, za chwilę gryzie. Nie, nie - myślałam - oddawanie jej komuś obcemu jest zbyt ryzykowne, bo może Czarna Małpa źle skończyć, a jeśli tak, to po co ją w ogóle brałam z ulicy.
W efekcie poszłam wreszcie po rozum do głowy: kupiłam drugą kuwetę (Mufeczka lubi zakrytą), odpowiedni żwirek (miałam silikonowy epizod...), zaopatrzyłam się w Feliwaya, który przez ponad miesiąc sączył Mufeczce do głowy zapach błogości.
No i od tej pory jest o niebo lepiej. Co prawda czasem, jak ją czymś strasznie wkurzę (nowy tymczas na przykład ) to Mufi sobie siknie na kanapę, ale stanowi to już tylko sporadyczne urozmaicenie, a nie normalny stan rzeczy.
W ciągu tego roku dowiedziałam się też o Mufce róznych rzeczy od ludzi, którzy ją znali (rozpoznawali ją, jak byłyśmy na spacerku) Mufka zwana była przez ludzi z "jej" bloku Gryzeldą. To akurat mnie nie dziwi. Ale zdziwiła mnie opowieść jednej pani, która ma niepełnosprawnego syna - ten syn ma stałe miejsce do parkowania i podjazd- podejście pod klatkę (porusza się o kulach). Podobno Gryzelda codziennie czekała na niego, gdy wracał z pracy i odprowadzała go od samochodu do drzwi klatki.
Kiedy przygarniałam Mufcię, myślałam, że będzie cichutką, grzeczną kotką. Myślałam, że nie będzie nawet umiała się bawić (przecież życie jej nie rozpieszczało). Tymczasem Mufi jest kotą rozrywkową (och, to ganianie za myszką, te wyskoki w górę, to kopanie pod dywanikiem!) i niebanalną. Zazdrośnica, złośnica i egocentryczka (te wezwania o drugiej w nocy!) - ale co tu kryć - uczuciową.
I Mufeczka mogłaby mi zaśpiewać za Kaliną Jędrusik: "Z kim ci tak będzie źle jak ze mną?
Ano - z nikim. Nie ma takiej drugiej koty na świecie!

Spóźnione sto lat mojej ulubionej Anukowej koteczce:) Mufeczko Ty wiesz, że ja Cie najbardziej lubię... właśnie za ten charakterek niepokorny

[Anuk]

Dziękujemy cioci za życzenia!
Przypomniała mi się jeszcze jedna piosenka, która mogła by być mufeczkowym hymnem!

Być kobietą, być kobietą - marzę ciągle będąc dzieckiem,
być kobietą, bo kobiety są występne i zdradzieckie...
Być kobietą, być kobietą - oszukiwać, dręczyć, zdradzać
nawet, gdyby komuś miało to przeszkadzać.
[...]

Ekscentryczną być kobietą - przyjaciółki niech nie milkną,
czas niech płynie w rytmie walca, dzień niech jedną będzie chwilką.
Jakaś rola w głównym filmie, jakiś romans niebanalny...
Być kobietą w dobrym stylu, Boże, daj mi...

Chwilowo w życiu Mufeczki wykluczony jest jedynie romans niebanalny. Reszta natomiast udaje jej się znakomicie
No i nie ukrywam, że czasami chciałabym mieć taki tupet jak Mufeczka

Pełna wersja utworu: http://karino.wrzuta.pl/audio/on4EsbFDT ... yc_kobieta
Podmiot liryczny ciągle marzy, Mufeczka jest takich marzeń ucieleśnieniem: kto tylko Mufeczkę zobaczy, nie ma wątpliwości, że ona jest Kobietą! (Ona nawet łapeczki na krzyż stawia jak idzie!)

[Anuk]

Koty są wstrętne, wstrętne, wstrętne!
Może nie wszystkie. Ale na pewno te, co nie chcą ładnie połknąć tabletki.
Te, co jak radar odróżniają ten okruszek lekarstwa wtopiony podstępnie w apetyczną galaretkę.
Te, które nawet trzymane za kark w pozycji pionowej potrafią tak wywinąć język, że tabletka, która już, już była głęboko w gardzieli jest nagle wypluwana jakoś boczkiem.
Wstrętne, wstrętne, wstrętne!

[orchidka]

Cóż... pozostaje Ci głodzenie kociastych:)

Myślę, że przynajmniej z Nemkiem nie będzie wtedy problemu:) Takie głodzenie przez 1 dzień to przecież koszmar i trzeba będzie potem nadrobić pochłanianie kalorii Bo inaczej groziłoby to... tfu tfu.... schudnieciem!

[Anuk]

Zdjęcia dla członków i sympatyków Pruszkowskiej Grupy Odjajczającej.
Modelka: Dzika Kota (znana też jako Szarusia)


Na kotę miałam oko już od roku, kiedy to próbowałam jej pomóc dostać się do zatrzaśniętego w piwnicy małego.
Mimo moich wysiłków, mały najprawdopodobniej nie przeżył.
Później kota miała jeszcze raz młode w mojej piwnicy - tym razem Monika P. zabrała dwie koteczki na tymczas. Wtedy jeszcze się nie znałyśmy.
Okazało się, że dzika kota jest dokarmiana przez panią, która karmi i sterylizuje kotki na na moim osiedlu. Wspólnymi siłami, dzięki orchidce i jej klatce udało się kotę złapać i ciachnąć.
Monika się spóźniła, ale dzięki temu (przez panią sąsiadkę) udało nam się poznać. A więc dzika kota ma swój wkład w poszerzanie kręgów Grupy Odjajczającej.
Kota łączy w sobie dwie cechy - obłędne piękno (niebiesko szara z ogromniastymi zielonymi oczami) i okropną dzikość (nawet jopop stwierdziła, że to jest bardzo dzika kota!)
Stąd kiepska jakość zdjęć - nie mogłam podejść bliżej niż na kilka metrów. Ale skoro kota była pod moim balkonem, to nie mogłam przepuścić okazji.
Od sterylki na początku lata, kota wyraźnie przytyła i na oko ma się świetnie.

[Anuk]

Noc.
Słyszę traktor. To Bure Kminki przychodzą po kolejną porcję pieszczot. Nie chce mi się ruszyć ręką, ale Bure skrzeczy, żeby miziać. Nagle uświadamiam sobie, że jest mi bardzo niewygodnie.
No tak, spadłam z poduszki. Próbuję przełożyć głowę na poduszkę - a tam... zajęte! Moja podusia!
Nie pozostało mi nic innego jak poczłapać po aparat i uwiecznić tę błogą bezczelność!

Następnie przesunęłam kobietkę - nawet nie naburczała, widocznie sama była zbyt śpiąca. Poszła za to przygwoździć mi łydki.

Ostatnio coraz częściej stwierdzam, że przy czterech rozkosznie rozciągniętych kotach w łóżku się nie wysypiam!
Chciałabym tak choć na jedną noc się zamknąć i mieć całe łóżko tylko dla siebie. Bez przykurczy i wyginania kręgosłupa!
Ale to niemożliwe - będą się dobijać

[Anuk]

Do drzwi zapukała sąsiadka:
"Chyba ma pani źle odłożoną słuchawkę od domofonu, bo już któryś raz przechodzę i słychać. A teraz usłyszałam rozmowę z kotem, to od razu skojarzyłam u kogo to."
Ja - oblana pąsem:
"To pewnie strasznie głupio brzmi, jak się do zwierzaka gada. Ale pani pewnie też z psem rozmawia."
"Rozmawiam, rozmawiam. Ale wie pani - chodzi o to, że staną młodzi pod klatką i będą słuchać, rozumie pani."
Podziękowałam i nadal cała w rumieńcach siedzę i myślę, co też mogła usłyszeć ta pani i co słyszeli "młodzi".
I wychodzi mi, że nic mądrego.
Zapewne moje inteligentne zwroty w rodzaju "kocica samica" albo "kto jest najfutrzeńszym wielkofutrzem?"
Moje ostatnie zdanie, które mogła usłyszeć pani sąsiadka ("rozmowa z kotem") brzmiało mniej więcej:"Kmniku, ale nasmrodziłeś, zabiję cię!"

No i mam nadzieję, że nikt nie słyszał, jak śpiewam do kotów

[ewung]

rewelacja z tym domofonem
zdjęcia zachwycające
i głaski dla Mufeczki z okazji urodzinek

[Anuk]

Dziękujemy cioci!
Dzisiaj w dzień deszczowy odchodzi WIELKIE SPANIE!
Tylko Mufeczka chce imprezować - siada nad myszką i wrzeszczy dopóki nie przyjdę się z nią bawić!

[orchidka]

:oops:
Do drzwi zapukała sąsiadka:
"Chyba ma pani źle odłożoną słuchawkę od domofonu, bo już któryś raz przechodzę i słychać. A teraz usłyszałam rozmowę z kotem, to od razu skojarzyłam u kogo to."
Ja - oblana pąsem:
"To pewnie strasznie głupio brzmi, jak się do zwierzaka gada. Ale pani pewnie też z psem rozmawia."
"Rozmawiam, rozmawiam. Ale wie pani - chodzi o to, że staną młodzi pod klatką i będą słuchać, rozumie pani."
Podziękowałam i nadal cała w rumieńcach siedzę i myślę, co też mogła usłyszeć ta pani i co słyszeli "młodzi".
I wychodzi mi, że nic mądrego.
Zapewne moje inteligentne zwroty w rodzaju "kocica samica" albo "kto jest najfutrzeńszym wielkofutrzem?"
Moje ostatnie zdanie, które mogła usłyszeć pani sąsiadka ("rozmowa z kotem") brzmiało mniej więcej:"Kmniku, ale nasmrodziłeś, zabiję cię!"

No i mam nadzieję, że nikt nie słyszał, jak śpiewam do kotów

[genowefa]

Dobre

[Anuk]

Mało piszę o malutkiej Toli, bo to koteńka zupełnie nieabsorbująca, grzeczna, spokojna - i jeszcze troszeczkę nieśmiała.
Ale przecież też jest kochana słodzinka! Jak pańcia siądzie sobie koło Toli, to już nie jest taka wielka i można się tak nie bać i dać się miziać. A jak pańcia leży w łóżku, to już zupełnie straszna nie jest i najlepiej się śpi pod pańciową stopą
A dziś w nocy głaskałam Nemka, który mruczał sobie jak to on - cichutko i tak raczej "wewnętrznie" - słyszy się, jak się położy głowę na wielkim cielsku. Nagle słyszę bardzo głośne, wyraźne mruczenie - zdziwiłam się, że Nemcio tak nagle tak głośno traktoruje - otwieram oczy, a to Tolusia przysunęła się do nas i włączyła motorek na sam widok

[orchidka]

A mnie się dziś wcale nie bała i od razu dała sie pomiziać

[Anuk]

Bo ona lubi mizianki! Tylko się troszeczkę boi. Ona jest takim słodkim dzieckiem, ktore absolutnie nie chce sobą sprawiać kłopotu.
Jeszcze nie widziałam takiego grzecznego kociaka!
Tola mi się kojarzy z taką Tolą z Bolka i Lolka - dobrze wychowaną dziewczynką z warkoczykami
Jest jedynym kotem, który nigdy nie domaga się jedzenia. I nie pcha do michy. Jak karmię resztę, to Tola spokojnie idzie do drugiego pokoju, gdzie ją karmię (jada osobno, czasem z Kminkiem, bo gdyby jadała z moimi potworami, to by jej w życiu nie dały do michy się dostać)