Miau.PL

Na chwilę obecną Jaskier nie ma "nie, dziękuję" w repertuarze
Dobrze by było gdyby tak zostało, bo ostatni niejadek jakiego obsługiwałam to był moj syn, dawno temu.
Nie mam doświadczenia.

kassia pisze:Na chwilę obecną Jaskier nie ma "nie, dziękuję" w repertuarze
Dobrze by było gdyby tak zostało, bo ostatni niejadek jakiego obsługiwałam to był moj syn, dawno temu.
Nie mam doświadczenia.

no to życzę, zeby tak zostało

Kasia szczerze życzę, żeby Jaskier naumiał się co znaczy "już się najadłam" . A wagę Tulki podałam, żeby pokazać, że u kotów to żaden wyznacznik - mogą być wielkie byki jak u mnie, a mogą być małe kruszynki jak moja śp. Neko, odchudzała przy wadze 2,5 kg

Ja wiem.
Po prostu znam siebie i swoje tendencje do przekarmiania. I ulegania manipulacji
W schronie dostawał 200g tej doliny i suchego (zakladam, bo nie dopytałam) pod korek.
Z suchego się powoli wycofujemy to te pół puchy bedzie mało.
Jak widzę, że po posiłku snuje mi się pod nogami, jęczy i omdlewa to dokładam. "Dojedzony" pobawi się troche, poprzytula i idzie spać. Reaguję na bieżąco, naprawde.
Nauczymy się siebie
A w ogole to dzięki forumowe ciotki, dzięki
Naczytał sie chlopak rewolucyjnych haseł "wolność spozywcza dla kotków" i wlasnie wydarlam mu z dzioba obierki z ziemniaka.
Jak to podsumował mój maż. Takiej patoli to w tym domu jeszcze nie było

Jest możliwe, że mu za jakiś czas trochę przejdzie . Romiś też mi żarł wszystko, jadalne lub nie, po przyjeździe... Po pół roku zaczął się trochę uspokajać.

Dobre wieści, moj wnuk Mściwoj mnie dziś nie pobił
Może się jeszcze dogadamy.
Szukam okulisty w Krakowie, wole jednak skonsultować to oczko. Na pierwszym miejscu wyskakuje mi Retina, zobaczymy.
Bo schroniskowy wet mówi, że jest zrobione co się dało, defekt jest tylko wizualny i żeby nie ruszać. Ale co szkodzi sprawdzić, spokojniejsi będziemy.
A czy ja w ogóle wspominałam o oczku?

Wspominanie o Mściwoju i okuliście budzi przerażające skojarzenia .

A o oczku nie wspominałaś... Niestety, czasami po chorobie zostaje trwały ślad - Romiś też przyjechał do mnie z chorymi oczkami. Oczka już dawno wyleczone, Romiś przebadany na wszystkie możliwe sposoby, a mimo to cały czas mu lewe oczko (to, które było bardziej chore) łzawi . Zdaniem lekarzy - w wyniku choroby doszło do lekkiej deformacji kanalika łzowego i już zawsze będzie miał mokre, brudne oko (kocie łzy pod wpływem powietrza brązowieją).

A to wszystko załatwił mu miesiąc w złym domu! Romiś jest kotem rasowym, z hodowli znajomej, i po za tym jednym miesiącem znam całe jego życie (pierwsze zdjęcie miałam jak miał 3 dni, zanim jeszcze wiedziałam, że trafi do mnie).

Sierra pisze:Wspominanie o Mściwoju i okuliście budzi przerażające skojarzenia

Oczęta me kaprawe jak i całą twarz trzymam z daleka od wnuka . Szału nie ma, ale jakoś sie do własnej gęby przywiązałam.
Na oku Jaskier miał wrzód ( tak to bylo opisane na stronie schroniska). Z tym wrzodem go zgarnęli z ulicy w listopadzie. Jedyne co zostało na pamiątkę to taka plamka na gałce ocznej, zmętnienie? Ciężko się przyjrzeć dokładnie, bo wystarczy ze na niego popatrzymy i sie chlopak uruchamia i mruzy ślepia i mruczy i ugniata.
Schroniskowy weterynarz mowi, żeby tego juz nie ruszać, zagojone, wyleczone, a to co zostalo to zostanie.
Ale wolę się upewnić, choc z drugiej strony na razie go nie chce stresować wizytami i nieprzyjemosciami. I jestem w kropce.

Ja bym nie stresowała.

Też bym się nie przejmowała - to akurat brzmi jak normalny ślad po urazie

Też mi się wydaje, że to pourazowe. Będę obserwować.
Swoją drogą panikuję jakby to był pierwszy zwierzak w moim domu
Ma badania, szczepienia, czipa, dobry humor, wściekły apetyt, a ja szukam dziury w całym.
Fajna zabawę odkryliśmy. Można się przewiesić przez kolana czlowieka i machając łapkami w powietrzu od czasu do czasu pogłaskać pieska po pleckach. Delikatnie.
Fajnie tez przechodzić miedzy psimi łapami i pod brzuchem
Cieszy mnie bardzo, że psica odżyła. Rodzina jest znów w komplecie.
Fajne zdjęcie ma Kalina ze starym kumplem Benkiem
Niewyraźne, gang dostał lampą po oczach, potem przepraszałam, ale cieszę się, ze je zrobiłam.

Chyba jasne kto tu szef, a kto obstawa

kassia pisze:Też mi się wydaje, że to pourazowe. Będę obserwować.
Swoją drogą panikuję jakby to był pierwszy zwierzak w moim domu
Ma badania, szczepienia, czipa, dobry humor, wściekły apetyt, a ja szukam dziury w całym.
Fajna zabawę odkryliśmy. Można się przewiesić przez kolana czlowieka i machając łapkami w powietrzu od czasu do czasu pogłaskać pieska po pleckach. Delikatnie.
Fajnie tez przechodzić miedzy psimi łapami i pod brzuchem
Cieszy mnie bardzo, że psica odżyła. Rodzina jest znów w komplecie.
Fajne zdjęcie ma Kalina ze starym kumplem Benkiem
Niewyraźne, gang dostał lampą po oczach, potem przepraszałam, ale cieszę się, ze je zrobiłam.

Chyba jasne kto tu szef, a kto obstawa

Fajne zdjęcie, widać, jacy są zaprzyjaźnieni! Oby z Jaskierkiem też była taka sztama!

Oboje sa tak pozytywnie nastawieni do świata, że jestem o to spokojna
Poranek jak na froncie. Zrobiłam chłopu śniadanie, chłop pomknął do łazienki z okrzykiem "pilnuj jajecznicy".
No to pilnowalam, choć ciężko bylo. Czlowiek o poranku spowolniony, a głodujący kotecek zdesperowany. Ale obroniłam
Przy okazji obudzilismy Kalinę, ktora ochoczo dolaczyla do imprezy. Cyrk na kółkach.
Muszę przypomnieć chłopu, ze sam postulował spożywanie posiłków w łazience

kassia pisze:

Łapka w łapkę