Stella i Ciri, dziewczyny z Dublina cz. 2 - do zamknięcia

[KatS]

Na to mam humor oczywiscie Tylko ogólne nastawienie do swiata takie raczej na "nie"

[Aia]

A jak tam idzie szydełkowanie?
Ja odebrałam właśnie sweter, który Babcia zrobiła mi na drutach

[MaryLux]

[KatS]

A jak tam idzie szydełkowanie?
Ja odebrałam właśnie sweter, który Babcia zrobiła mi na drutach

Macham szydełkiem i produkuję małe prostokąty W dwóch kolorach - potem trzeba je będzie pozszywać, dodać drugą stronę podusi, wypchać i tym razem ma być porządne, miękkie legowisko. Z tym, że szydełkuję zawsze oglądając filmy, a ostatnio parę dni nie oglądałam, muszę to dzis nadrobić
Babcine swetry to jest to, moja babcia produkowała prawdziwe cuda w ogóle na drutach można fajne rzeczy zrobić, dużo ciekawsze niż na szydełku, niestety ta umiejętnosć jest mi obca

:201461

Dzieńdoberek!

[klaudiafj]

Miziaki dla Dziewczynek z okazji ich święta

[Aia]

A jak tam idzie szydełkowanie?
Ja odebrałam właśnie sweter, który Babcia zrobiła mi na drutach

Macham szydełkiem i produkuję małe prostokąty W dwóch kolorach - potem trzeba je będzie pozszywać, dodać drugą stronę podusi, wypchać i tym razem ma być porządne, miękkie legowisko. Z tym, że szydełkuję zawsze oglądając filmy, a ostatnio parę dni nie oglądałam, muszę to dzis nadrobić
Babcine swetry to jest to, moja babcia produkowała prawdziwe cuda w ogóle na drutach można fajne rzeczy zrobić, dużo ciekawsze niż na szydełku, niestety ta umiejętnosć jest mi obca

No to supr, że się powoli produkują kwadraciki
Moja Babcia lata nic nie szyła. Teraz jest sama, to Jej się chyba nudziło popołudniami, więc w końcu (po 3 latach) zgodziła się spróć mój stary sweter i go przerobić. Wyszedł bardzo prosty, może nie piękny, ale ciepły i po Babci

[KatS]

U mnie jedna babcia była mistrzynią robienia na drutach, a druga szyła - była krawcową. WIęc w dzieciństwie, mimo że to były raczej szare czasy, lata 80-te, miałam fajne kolorowe ciuszki Babć już nie ma, a ja nie zdążyłam pobrać lekcji dziewiarstwa... o, jedna wyplatała jeszcze takie fajne chodniczki ze starych rajstrop, też bym chętnie takie cuda robiła
Najbardziej lubiłam robione na drutach kapcie, bo mi jest zawsze zimno w stopy - wystarczyło doszyć podeszwy i były super bamboszki

A Stella się rozszalała, odkryła, że wysokie miejsca są dla niej dostępne. Przed chwilą wskoczyła na lodówkę. Wskakuje na szafy, szafki - wszędzie. Boję się, z lodówki jak odrobinę źle wymierzy skok, czy łapa jej się omsknie, spadnie prosto w suszące się naczynia i sztuce. Nie mam tego gdzie przestawić, w ogóle już poprzestawiałam co się dało w ostatnich dniach, tak żeby zmniejszyć niebezpieczeństwo, ale nie wszystko mogę ruszyć, nie mam gdzie, nie ma tu za wiele miejsca...

Źle mi jest drogie "Ciocie"

[barbarados]

Wszystkiego naj z okazji Dnia Kota

[Gosiagosia]

Kochane koteńki Stello i Ciri Wszystkiego Najlepszego świętujcie Swój Dzień KOTA !

[klaudiafj]

Źle mi jest drogie "Ciocie"

Co to znaczy Czemu Ci źle? Mów czego Ci potrzeba!

Teraz się zaczęło u Ciebie, oczy dookoła głowy Tosia dziś wyraziła niezadowolenie, bo pod sufitem wisi mi tło fotograficzne i ona jeszcze tam nie była - czekam kiedy coś wymyśli, żeby tam wskoczyć Choć z drapaka ma za wysoko, myślę, że nie da rady

[KatS]

Dziękuję Basiu i Gosiu za życzenia i kartkę

Dzisiaj Stella poza tym, że diabeł wszędzie wskakuje (co mnie martwi ze względu na jej bezpieczeństwo), była pierwszy raz od wielu dni znowu miziasta i nie uciekała w popłochu na nasz widok. Już widać u niej zawsze będą takie fluktuacje nastroju, Feliway czy nie. Oby miała jak najwięcej tych dobrych dni, bez pamiętania o tym, co ją spotkało od ludzi złego. A Ciri dzisiaj pierwszy raz pozwoliła mi się przytulić w ciągu dnia, kiedy spała - rozmruczała się, były całuski i baranki. Dotąd zdarzało się to tylko rano, kiedy była rozespana i przychodziła do łóżka na mizianki. I o dziwo Stella się nie obraziła, że głaskałam Ciri i też pomruczała jak potem ją wymiziałam. Ale u niej tak jest - jak ma pogodny nastrój to wiele wybacza, jak ma te złe dni, to wszystkim ją można zrazić. Chyba ma charakter po mnie, depresyjny

Daj znać jak Tosia już wskoczy pod sufit

A jakby ktos chciał się powzruszać, polecam krótki animowany filmik - basń o tym, jak Smierć pokochała Życie: http://www.filmsforaction.org/watch/a-hauntingly-beautiful-short-film-about-life-and-death/

[klaudiafj]

Mój Maciuś tez miał depresyjne nastroje przez 2 lata. Myślałam że in nie będzie się cieszył, nie będzie bawil ale powoli to się zmieniało aż w końcu zniknęło i tylko w snach miał koszmary. Wiec głowa do góry - Stella tez przeboleje

O depresyjnych nastrojach to wiem całkiem sporo wiec łącze się z Tobą w tym stanie

[KatS]

Stella ewidentnie się mierzy z tym samym problemem - tym razem trzymało ją prawie 2 tygodnie, po bardzo dobrym okresie, ale odpukać dzisiaj znowu było z nią ok. Bardzo mnie cieszą takie chwile, nie lubię gdy moja tygrysia jest przygaszona - najbardziej mnie wtedy smuci to, jak próbuje zniknąć, przypłaszczyć się do podłogi, być niewidoczna
No, ale miało być pozytywnie, że dzis jest ok
Własnie postanowiłam zrobić cos odmóżdżającego dla rozrywki. A że nie mam nastroju na czytanie czy filmy, a w pracy mam jeszcze tydzień luzu, włączyłam sobie grę komputerową. No rany boskie - to miał być horror, ale dawno się aż tak nie bałam Klaudia, to takie Twoje klimaty, w sensie chyba gier nie lubisz, ale sceneria jakby rodem wzięta z Dickensa, jest mrocznie, ponuro, wiktoriańsko, strasznie, jest obłąkany malarz i zbrodnia. Grałam jakies pół godziny na razie i musiałam sobie nalać wina na odwagę. I zrobić przerwę. Powinno się grać po ciemku i w słuchawkach na uszach, ale nie daję rady, zapaliłam małą lampę i słuchawki zdjęłam Gra się nazywa "Layers of Fear" - "Warstwy strachu" - i okazuje się, że jest polskiej produkcji. Fajna, ale jak ktos jest taki strachliwy dudek jak ja, to lepiej nie grać jak nikogo innego nie ma w domu

[klaudiafj]

Tak to moje klimaty i uwielbiam gry - choć nie gram, bo nie mam w co Horrory gry lubię najbardziej, ale takie nie żeby się tłuc non stop tylko takie klimatyczne np Silent Hill - kocham

Maciuś też właśnie tak miał - wracały mu doły. Ale to minie, zobaczysz. Wiedziałam, że on w takich momentach wracał myślami do tego co było. Do końca życia miał koszmary - musiałam go tulić i mówić, że to już minęło. Teraz takie koszmary ma Marysia, też ją tulę i uspokajam. Tak mają koty po traumach.

[KatS]

Tak własnie myslę, że to demony przeszłosci dręczą Stellę Różnica między nią a Ciri jest ogromna, nie chodzi mi o wiek czy wygląd, ale o pewnosć siebie, zadowolenie z życia. Ciri w ogóle nie kojarzy, że mogłoby ją spotkać cos złego, nie jest płochliwa, jest taka, jaki powienien być zadowolony ze swojego życia kociak. Stella - zawsze jest ostrożna, ma oczy dookoła głowy, uszy czujne, jest w każdej chwili gotowa do ucieczki. Wiem, że jest do mnie bardzo przywiązana, a jednak jak za szybko podejdę to ucieka w popłochu. Jak nas parę godzin nie ma, to po powrocie Stella się zachowuje, jakbysmy byli obcy, podczas gdy Ciri pakuje mi się na kolana na powitanie i odważnie sprawdza nasze płaszcze czy buty.

Jak lubisz takie gry-horrory to polecam - Layers of Fear, nie ma tam walki, w zasadzie to tak jakby się zanurzyć w horror - film, chodzisz powoli po domu i odkrywasz mroczną historię... najlepiej grać po ciemku, ze słuchawkami na uszach (i pieluchą na d... ) - naprawdę można się wczuć w klimat. Są różne wersje językowe, polska też. A skojarzyło mi się, że mogłoby Ci podpasować, bo lubisz nastroje Sherlocka Holmesa albo Wichrowych Wzgórz O tutaj można zobaczyć jak to wygląda: https://www.youtube.com/watch?v=xZtE86F02jk
Dzisiaj w nocy dalszy ciąg. Wino się już chłodzi

Zadzwonił do mnie mój osmioletni bratanek - namalował dla mnie i dla Stelli jej portret i wysyła mi pocztą Widzę, że Stella mu na zdjęciach bardzo podpasowała, bardziej niż Ciri. Podobno przebąkuje, że chętnie by mnie tu odwiedził, ewentualnie mogę ja przyjechać, ale ze Stellą Mam nadzieję, że w wakacje da radę nas odwiedzić