Stara Szafa i Mała Sowa - Loki i Caillou już razem

Jejku, jakie napięcie, to całe oczekiwanie! Aż się sama przejmuję

Mam nadzieję, że będzie obszerna fotorelacja z wydarzenia?

Pasibrzucha pisze:Mam nadzieję, że będzie obszerna fotorelacja z wydarzenia?

Mam zrobić zdjęcia nowej rodzinie Caillou :mrgreen:

Ja podchodzę do kotów raczej racjonalnie niż emocjonalnie.
Caillou jest zaklepana i oczywiście możesz jutro po nią przyjechać. Ale jeśli masz wątpliwości, czy Loki ją zaakceptuje to spokojnie bez emocji przemyśl to jeszcze raz. I jeszcze raz. I pogadaj z rodziną. TŻ przeważnie są racjonalni.
Caillou jest słodka, ale takie słodkie koty są tez w zasobach krakowskich domów tymczasowych. Jeśli cokolwiek by się nie ułożyło, jesli Loki reagowałby histerycznie albo by się wycofywał, łatwiej będzie oddać kota wziętego w Krakowie.
Nie mogę Cię przekonywać, że wszystko będzie dobrze - bo nie wiem jak będzie. Gdyby Loki miał cierpieć z tego powodu - to jest to bez sensu. A w razie jakiś kłopotów - trzeba byłoby ją z powrotem przywieść do Legnicy.

ale przecież wszystkie koty w końcu akceptują innego kota!!!

I na pewno Loki w końcu pokocha malutką :ok:

mam nadzieję, że pokocha

ale nie wszystkie koty akceptują inne koty :roll:

sa zdecydowani koci jedynacy :mrgreen:

sama kiedyś taką miałam, więc wiem jak to wygląda

Mam nadzieję, że się dogadają :ok:

Początki mogą być trudne, ale nie należy się zniechęcać. Sezam przez pierwsze dni prawie nie wychodził z budki od drapaka a teraz razem z Balbinką chętnie się bawią, czasem tulą i myją się nawzajem. Nie jestem za zamykaniem w pokoju, najlepiej zostawić transporter otwarty aby Caillou mogła się schować kiedy będzie chciała i pozwolić jej w własnym tempie zwiedzać mieszkanie. Każde dokocenie przebiega inaczej, w różnym tempie ale w większości przypadków koty się dogadują później

Na pewno super jest mieć więcej niż jednego kota - bo można siedzieć i gapić się na kocie wzajemne relacje.

Patmol pisze:Na pewno super jest mieć więcej niż jednego kota - bo można siedzieć i gapić się na kocie wzajemne relacje.

Oj tak, to lepsze niż telewizja

tak, ale pamiętam jak pozytywka pisała, że co prawda Loki na Lalunię zareagował strachem, ale później już ciekawie krążył wokół jej pokoju, więc w końcu by się dogadali.
a Caillou jest młodziutka, więc tym bardziej się dogadają :ok:

tylko Duzi muszą być zdeterminowani, że będzie ok :ok:

a my będziemy wysyłać pozytywne myśli

zawsze!

powiem tak:
jeśli chodzi o dokocenie, to nie mam co pytać TŻ, bo on by tylko

zrobił
ja podchodzę racjonalnie do tego, że dokocenie nie zawsze od pierwszej chwili wygląda idealnie - chociaż czasem emocjonalnie piszę

- pisanie pozwala mi uporządkować myśli i emocje

Nie wycofuję się. Bo przecież niewzięcie Caillou nie da nam odpowiedzi, czy Loki sobie poradzi w sytuacji dokocenia.

Chętnie przyjmuję wszystkie rady okołodokoceniowe i sobie je w głowie ustawiam, żeby były dostępne, jak przyjdzie na nie pora. Równocześnie zdaję sobie sprawę, że każdy kot jest inny i te interrakcje międzykocie inaczej mogą przebiegać.

Cała smutna historia Laluni na coś się teraz przydaje - mam większą świadomość na co zwrócić uwagę i w ogóle zdaję sobie sprawę, że kot może zareagować lękowo.
Wczesniej nie byłam tego świadoma, myślałam, że Loki może być agresorem, a nie strachulcem.

Teraz już wiem i jestem przygotowana, zwarta i ścisła :mrgreen:

W przypadku Lalki problemem była właśnie izolacja, to, że koty nie mogły się obwąchać, zbliżyć i wytyczyć granic.
Możliwe też, że umaszczenie Laluni było dla Lokiego dziwne i straszne - miała taki trójkąt czarny na pyszczku - jak ją zobaczyłam pierwszy raz - nie byłam nia zachwycona.
Jedyny kot, jakiego zna Loki to buras z lustra - Caillou jest biało-burellą idealną z wyglądu

Wierzę, że się uda i że się zaprzyjaźnią.
Czuję też, że Lokiemu potrzebna jest przyjazna kocia dusza.
To nie jest typowy jedynak, on jest strachajło, a nie - jedynowładca.
Poza tym on nas lubi, ale nie jesteśmy całym jego światem. Czuję, że ten świat, to drugi kot, a nie człowiek.

Myślę, że trzeba dać im szansę - to może być przyjaźń na całe życie.

No i na koniec - ja wybrałam Caillou własnie

; nie chcę czatować na wysyp kociaków, nie chcę kota z Krakowa, czy innych okolic

Przecież ja przeglądałam wielokrotnie ogloszenia adopcyjne.
Wybór Caillou był przemyślany. W szczegółach.
Poza tym, ona JUŻ jest członkiem naszej rodziny i wszyscy na nią czekamy.
Nie da się przygotować na to Lokiego, ale my przygotowani jesteśmy na mur-beton.

Moje rozterki biorą się z braku doświadczenia dokoceniowego, a nie z wahania czy chcę kota.

I nie chodzi tu wyłącznie o Lokiego, bo przecież bardzo ważne jest żeby Malutka miała dobry start w nowym domku.

reasumując: jutro najazd krakusów na Legnicę!
jupi!

a wy trzymajcie kciuki

pozytywka pisze:
No i na koniec - ja wybrałam Caillou własnie ; nie chcę czatować na wysyp kociaków, nie chcę kota z Krakowa, czy innych okolic
Przecież ja przeglądałam wielokrotnie ogloszenia adopcyjne.
Wybór Caillou był przemyślany. W szczegółach.
Poza tym, ona JUŻ jest członkiem naszej rodziny i wszyscy na nią czekamy.

Aż mi się ciepło na sercu zrobiło

Jak to się stało, że "trafiłaś" akurat na nią? Albo w którym mniej więcej miejscu wątku szukać? :mrgreen:

Pasibrzucha pisze:
pozytywka pisze:
No i na koniec - ja wybrałam Caillou własnie ; nie chcę czatować na wysyp kociaków, nie chcę kota z Krakowa, czy innych okolic
Przecież ja przeglądałam wielokrotnie ogloszenia adopcyjne.
Wybór Caillou był przemyślany. W szczegółach.
Poza tym, ona JUŻ jest członkiem naszej rodziny i wszyscy na nią czekamy.

Aż mi się ciepło na sercu zrobiło
Jak to się stało, że "trafiłaś" akurat na nią? Albo w którym mniej więcej miejscu wątku szukać?

Hmm, gdzieś o tym pisałam, może u Patmol

poszukam potem, może wkleję cytat.

zawsze boimy się dokocenia.
Ja Ci pozytywko wkleję cytat z innego wątku, może Ci się przyda:

magdaradek pisze:szkrab, jak miło Cię powitać u nas Naja i Frotka trafiły do wspanialego domu

Powiem tak. Mialam bardzo podobną sytuację z moimi kotami i dokoceniem. Było bardzo intensywnie, ale krótko! Mój pierwszy kotek Cypisek trafił do nas jako 9 tygodniowe kocię. Po półtora miesiąca przybyl o miesiąc mniej więcej starszy Rysio. Po wyjściu Rysia z transporterka Cypis zrobił się 5 razy większy, no i się zaczęło. Dobrych kilka godzin od 6 rano do 22 istny szał!! Jazgot, walki, polowanie, gryzienie i kotłowanie po całym pokoju!!!!!!!!! Też zrozpaczona dzwoniłam do opiekunki Rysia jak to wszystko wygląda. Koty aż dyszały ze zmęczenia z wysuniętymi językami jak psy!! A Olesia w te słowa:

"Magda, czy one się kotłują, wydają dźwięki niczym z horroru, barują i polują na siebie?"
Ja: "Tak, buuuuuuuuuuu"
Olesia z uśmiechem: "Noooo......i fajnie tak wygląda dokocenie Pamiętaj: dopóki futro nie lata kępami i krew się nie leje daj im spokój"

cóż bylo robić......z bólem serca obserwowaliśmy całą tę jatkę i wiesz co......... około 22, bardzo zmęczone kotki, przytuliwszy się .........zasnęły wspólnie
od tej pory było już dobrze.

W każdym domu dokocenie przebiega różnie. Ale nie traćcie cierpliwości, nie ingerujcie zbytnio!! Naprawdę!! Koty to są bardzo mądre zwierzęta, nie zrobią sobie dużej krzywdy. Jestem pewna, że za max 3-5 dni będzie jeśli nie miłość, to koleżeństwo

Dopóki futro nie lata kłębami i krew się nie leje......

Magda, na poprzedniej stronie dałam link do wątku

do strony gdzie jest opis zachowania kotów i właśnie ten cytat który wkleiłaś

Ale chyba pozytywka nie przeczytała.

Stara Szafa i Mała Sowa - Loki i Caillou już razem

Kto przegląda forum