Proszę Państwa, oto Krzyś - część pierwsza

Na razie spokój, wczoraj byliśmy na rtg kontrolnym, w porządku. Krzysiowi wyrastają różki w gabinecie, choć w domu to wzorcowa "ofiara losu".
Upały piekielne, jak patrzę na mapy, to na wschodzie największe, na szczęście mają powoli ustępować:

tak z ciekawości, to brzuszek Krzysia sie zaokraglił czy po prostu to biały kolor powiększa? :roll:

Faktycznie, to prawda

przez ten steryd jadł wyraźnie więcej, ja go widzę cały czas i nie zauważyłam różnicy, ale rzeczywiście

A pogoda w tym roku popada w skrajności. Tydzień temu upały dla mnie nie do wytrzymania, kilka dni później - zimny wiatr, 20 stopni mniej, od wczesnej nocy teraz - leje. A na mnie niestety pogoda wpływa. Tzn. na nastrój. Z różnych powodów - nie jest on najlepszy. No i powiedzenie sprawdza się dosłownie i w przenośni: biednemu wiatr zawsze w oczy wieje, eh, życie.

ale jest też inne powiedzenie....że po deszczu wychodzi słońce

choć z czasem przestaję w to wierzyć

zostaje nam tylko nadzieja

pozdrawiamy Was cieplutko

Ładnie Basiu napisałaś.
Jest jeszcze trochę tych powiedzeń, o nieszczęściach, które chodzą parami itd. Ale trzeba mieć nadzieję, to prawda. I tego się trzymajmy

Chciałam się pochwalić (bo nie mam gdzie) takim gościem:

Tak sobie przysiadł, siatka go zatrzymała, wcale nie chciał odlecieć, niestety, Chrapek dowiedział się, że mus przegonić intruza

Obserwujemy w tym roku już drugie gniazdko "kaczek" (tak nazywam grzywacze

), w pierwszym, zrobionym między solidnymi konarami, wychowały się dwa maluchy, ostatnio skleciły (te ptaki to bałaganiarze, ich gniazda nie są porządne) gniazdko dużo bliżej, niestety, serce mi stawało podczas ostatnich burz z porywistym wiatrem, że maluszek (tym razem jest jeden) wypadnie, miejsce jest chyba przypadkowe, gałązki wiotkie. Nasz gość to ktoś obcy, ale w parku gniazd jest prawdopodobnie mnóstwo, bo i grzywacze w ostatnich latach to miejsce opanowały.

A Krzyś w porządku, oczy ostatnio brzydsze, ale to się unormuje, jak zwykle.
Kolunio twierdzi, że koty szukają sobie nowego Dużego

Coś w tym jest, ostatnio mamy problemy z internetem, jakiś czas temu był pan serwisant, Krzyś znienacka wskoczył mu na kolana, a wczoraj Chrapek pokazał, jaki to z niego kochany, grzeczny koteczek, ocierał się intensywnie o jednego z panów, żegnał go też czule na przedpokoju. Ale na razie Duży zostaje. Pomaga mi w nieco podbramkowej sytuacji, w której się znalazłam (dziczki). I w ogóle.

Kasiu, moim zdaniem to jest młodzik.
Takie potrafią jako tako fruwać ale dorośli jeszcze je dokarmiają. Poobserwuj czy ma opiekunów, bo jeśli nie, to być może będziesz musiała go sama trochę podkarmić i napoić.

Trzymam kciuki za szybkie uporanie się z tym co Cię "gniecie" :ok:

o rany, ale ładny gość :1luvu:

i duży

, a ja znalazłam jerzyka w drodze do pracy, leżał na drodze , bardzo jest słaby, rozgrzany, na razie sie chłodzi i pije wodę z glukozą

alessandra pisze:o rany, ale ładny gość i duży , a ja znalazłam jerzyka w drodze do pracy, leżał na drodze , bardzo jest słaby, rozgrzany, na razie sie chłodzi i pije wodę z glukozą

Trzymam kciuki za jerzyka. Jestem ich fanką, są takie śliczne na tych swoich króciutkich nóżkach.
Dwa lata temu wychowałam takiego pięknisia. Na początku myślałam, że to dorosły (bo był w pełni opierzyony), ale jak poczytałam o różnicach pomiędzy długością ogona i skrzydeł to okazało się, że to jednak młodzik, który najprawdopodobniej za wcześnie wyskoczył albo wypadł z gniazda.

Aniu, to na pewno był młodzik, jeszcze zostały mu resztki tego żółtego "futerka"

Chyba wylądował u nas przypadkiem, kiedy Chrapek go wystraszył, odleciał w stronę parku. Pożyczyłam lornetkę, żeby oglądać te "nasze", wczoraj chciałam wypatrzeć gniazdo, ale nie udało się, pewnie rzeczywiście to jego pierwsze loty i tak przysiada na różnych drzewach i zakoconych (pech to pech) balkonach.
Gdybyśmy mieli dobry sprzęt, byłoby zdjęcie tego "naszego" gniazdka, to ok. 6 metrów od balkonu, na poziomie wzroku. Maluch zerka na mnie czarnym okiem, prostuje coraz częściej skrzydła, niedługo pewnie będzie odlatywał. Chciałabym to zaobserwować, z poprzednimi malcami to się nie udało.
A to wg mnie kopciuszek, takiego malucha Kolunio wczoraj ratował z opresji, ptaki zadomowiły się w remontowanej cerkwi w jednej z podlubelskich miejscowości, uczą się latać między rusztowaniami i nie mogą trafić do otwartych okien:

A za kciuki bardzo dziękuję, chodzi o dziczki moje, po 7 latach zostałam sama z karmieniem. Żeby to było pod blokiem, a to zupełnie inna część miasta. Na razie nie ogarniam codziennych dojazdów (wcześniej byłam tam raz na 2, 3, 4 dni), a i tak jest jeszcze fajnie, bo lato, pusto... Może się jakoś ułoży.

za kopciuszki :ok:

Kopciuszki odleciały już z cerkwi, a mój kaczorek chyba też chętnie by odleciał, coraz częściej wychodzi z gniazda i spaceruje po gałęzi, macha skrzydłami (dziś bardzo długo robili to z matką/ojcem? dymorfizm płciowy u grzywaczy praktycznie nie istnieje). Niby piszą, że małe zostaje w gnieździe 30-35 dni, tyle jeszcze nie minęło, ale myślę, że już niedługo opuści gniazdo. Było ostatnio kilka burz z silnym wiatrem, boję się o niego wtedy strasznie. Teraz jest dużo bardziej dorosły niż na tym zdjęciu sprzed kilku dni:

No i moja przepowiednia się spełniła. Kaczorek wyfrunął z gniazda. A raczej wyskoczył, od rana podfruwał na coraz dalsze gałęzie, matka znalazła go na jednej, bardzo wysoko (nieźle musiałam się wygiąć na balkonie, żeby to zaobserwować). Około 17 poszłam do kuchni robić obiad, jak wróciłam do pokoju, kaczorka już nie mogłam dojrzeć. Odfrunął. Niech mu się dobrze wiedzie, dziwnie przyzwyczaiłam się do niego.

Odkrywcza nie będę, jeśli napiszę, że żyć się tak dłużej nie da. Bardzo źle znoszę takie piekło, mój organizm nigdy nie tolerował bardzo niskich i bardzo wysokich temperatur. Koty są biedne, nie mogą sobie miejsca znaleźć. U nas okna z jednej strony, mieszkanie nagrzane do granic możliwości. Głośny i brudny remont u sąsiadów. To wszystko sprawia, że ciężko nam się żyje. Do tego, jak zawsze w upały, jest więcej "robactwa". Jako weganka, powinnam kochać wszelkie stworzenie, ale nie, pająki (a u nas są wielkie, tłuste) i szerszenie przerażają mnie. Choć zdarzają się i tak oryginalni goście:

Krzyś ostatnio gorzej się czuje. Choć też, z powodu koloru futerka chyba, najdłużej przebywa na balkonie, nawet kiedy jest zalany palącym słońcem. Tu oblegany kilkumiesięczny biedronkowy drapaczek:

Żal też "dziczków", wczoraj nawet do jedzenia nie biegły, jak zwykle, zmordowane leżały w jakichś plamach cienia. Brzydkie to lato

Cudne te ćmy, gołębie i kopciuszki, uwielbiam wszelkie żyjątka i też często je fotografuję czym tam mam pod ręką

Żałuję, że nie stać mnie na profesjonalny sprzęt do fotografowania owadów albo ptaków ze sporych odległości, ale może kiedyś, kiedyś...

Niunia ślicznie wygląda w drapaczku :1luvu:

A Krzysio i Chrapek też bardzo przystojni

Pozdrawiam ciepło całą Waszą ferajnę i życzę wybrnięcia ze wszelkich złych sytuacji i duuużo spokoju

Proszę Państwa, oto Krzyś - część pierwsza

Kto przegląda forum