Rudi i Pysia VII Dziennik niecodziennik ;)

Pysiak pilnuje Dużego :mrgreen:

Kochany z niej miziak :1luvu:

No. Wczoraj usiłowałam ubrać się na imprezę. I stwierdziłam, że wyglądam jak wielki pasztet :evil:

Nie odchudzam się na siłę, nie popadam w kompleksy ale to, jak wyglądam teraz to lekka przesada.

Ja się na razie trzymam jakoś, tyle, że mnie wkurzają proporcje... pasuje na mnie M....wszędzie oprócz biustu i lipa :evil:

Wyczaiłam na bazarku fajną sukienkę za żadne pieniądze w sumie... no i właśnie :evil:

Cześć dziewczyny!

Dawno mnie tu nie było; siem stęskniłam i postanowilam zobaczyć co u mojego syna adopcyjnego słychać. Pysiny zadeczek baaaardzo zacny, ale Rudusiowemu też nic nie brakuje

Czytam sobie tu o pasztetach i innych salcesonach, i myślę, że chyba troche przesadzacie. Jeśli chodzi o moje osobiste walory to przez ostatnie trzy lata przbralam ponad 20 kilo i niestety nadal się rozwijam w tym kierunku..... :roll:

Trudno - jak się z czymś nie da walczyć, to trzeba pokochać. :piwa:

Dla tych, co nie wiedzą - a znali - Pompon niestety odszedł miesiac temu z powodu niewydolności nerek - problemy z pęcherzem miał od zawsze, ale jak przeszło w niewydolność, to nie było co zbierać... Pompon miał około 9 lat.
Nie pisałam wcześniej, rozmawiałam tylko z nielicznymi na ten temat - na początku nie do końca do mnie docierało, a teraz zwyczajnie ciężko mi o nim mówić... Powiem Wam tylko, że życie bez kota smutne jest

Dużo bardziej smutne, niż myslałam. :cry:

Pozdrawiam Was i Wasze futrzaki

Wszelki duch

Fajnie, że zaglądasz

Pozdrawiamy i my, trzymajcie się jakoś... I zaglądaj częściej

pomponmama pisze:Dla tych, co nie wiedzą - a znali - Pompon niestety odszedł miesiac temu z powodu niewydolności nerek

O matko

Przytulam jak najmocniej pomponmama :cry:

nie znałam Waszej histroi,ale i tak bardzo przykro

pomponmama pisze:Cześć dziewczyny!

Dawno mnie tu nie było; siem stęskniłam i postanowilam zobaczyć co u mojego syna adopcyjnego słychać. Pysiny zadeczek baaaardzo zacny, ale Rudusiowemu też nic nie brakuje

Czytam sobie tu o pasztetach i innych salcesonach, i myślę, że chyba troche przesadzacie. Jeśli chodzi o moje osobiste walory to przez ostatnie trzy lata przbralam ponad 20 kilo i niestety nadal się rozwijam w tym kierunku..... Trudno - jak się z czymś nie da walczyć, to trzeba pokochać.

Dla tych, co nie wiedzą - a znali - Pompon niestety odszedł miesiac temu z powodu niewydolności nerek - problemy z pęcherzem miał od zawsze, ale jak przeszło w niewydolność, to nie było co zbierać... Pompon miał około 9 lat.
Nie pisałam wcześniej, rozmawiałam tylko z nielicznymi na ten temat - na początku nie do końca do mnie docierało, a teraz zwyczajnie ciężko mi o nim mówić... Powiem Wam tylko, że życie bez kota smutne jest Dużo bardziej smutne, niż myslałam.

Pozdrawiam Was i Wasze futrzaki

Ja do Was zaglądałam jak jeszcze nie było psa, tylko koty a ja bywałam tylko tymczasową karmicielką m.in. u swoich wnucząt.
Serdecznie współczuję i pozdrawiam.

Straszny żal, że Pompona nie ma już :cry:

Pozdrawiam ciepło Pomponowo :ok:

pomponmama pisze:Dla tych, co nie wiedzą - a znali - Pompon niestety odszedł miesiac temu z powodu niewydolności nerek - problemy z pęcherzem miał od zawsze, ale jak przeszło w niewydolność, to nie było co zbierać... Pompon miał około 9 lat.
Nie pisałam wcześniej, rozmawiałam tylko z nielicznymi na ten temat - na początku nie do końca do mnie docierało, a teraz zwyczajnie ciężko mi o nim mówić... Powiem Wam tylko, że życie bez kota smutne jest Dużo bardziej smutne, niż myslałam.

Nie znałam, ale i tak współczuję. Też niedawno (w połowie października) żegnałam jednego ze swoich. I myślę, że warto zrobić w domu i sercu miejsce dla następnego (u mnie było inaczej, bo były dwie panny oprócz niego, więc żal trochę utuliły).