Opowieści z Kitkowego lasu - Koteczka wraca z giganta!

[kropka75]

Hej Sigrid.

Widzę, że ominęło mnie piękne dokocenie. Gratuluję serdecznie.
I pędzę nadrabiać.

A panowie dalej piękni jak zawsze. Aliś nie stracił urok, Kitek diabełka w oczach, wszystko w normie.

Pozdrawiam.

[Sigrid]

otworzyłam zdjęcia Camilki i wołam do dziecia swego - chodź zobacz, jaka ona piękna!
na hasło "piękna" zza oparcia fotela słychać - mgrraauu

No i słusznie Brunetka swoją wartość zna

A tymczasem Wampirella z wolna przywdziewa szaty zimowe. Bardzo z wolna, bo piękność na północne pochodzenie bimba sobie ostentacyjnie, i po prawdzie, za czarną owcę wśród norweskiej braci robi, bo:
1. przed zimnem się wzdraga, a kiedy otwieram balkon przed Jego Rudością, panna na wszelki wypdadek czmyha . I to odkąd temperatura na zewnątrz spadła poniżej 16 stopni.
2. W kwestii norweskiego umiłowania do wysokości - tak, mamy na koncie sukces . Mając 8 miesięcy, pełne gracji i wrodzonego wdzięku dziewczę wskakuje na kuchenne meble, nie korzystając ze stopni, w postaci krzesła i stołu Jeszcze parę latek i może bedzie mogła z właściwą sobie werwą podgryzać kocury także w ich królestwie pod sufitem

W miarę świeże foty (tyle czasu minęło, a ja ciągle głównie fotografuję umykający ogon , albo otrzymuję konterfekty pt. "weź ten flesz ty straszna kobieto )



Kropcia, naprawdę nie wiedziałaś o partyzanckim dokoceniu?

[Wojtek]

Damie nie wypada biegać po sufitach

[ina]

Jaka piękna dama
A to spojrzenie aż się czuje potrzebę, żeby się ukłonić i zdjąć kapelusz przed jej wysokością

[Sigrid]

Tak Dama to idealne określenie dla Jej Cesarskiej. Ujmując rzecz lapidarnie - Camille składa się w 90 % z wyniosłej arystokratki o nienagannych manierach, pewności siebie i nieugiętego pczucia własnej wartości polączonego z eteryczną subtelnością. 10 % to norweski urwis, który uczy się podgryzać wypięte kocie tyłki, żebrać pod lodówką i turlać miski na środek pokoju

A spojrzenie takie zawsze miała, od kocięcia Ksantypy, która rankiem czeka na spóźnionego Sokratesa, z wałkiem w ręku Ale to tylko poza. Naprawdę to czułe, kruche stworzonko, z tej przyczyny zwane czasem "Porcelanką"

INO! Co to za niebieska piękność w podpisie, hę? Kocurek?
Widzę, że cudownych dokoceń było tu więcej

[ina]

Sigrid Trafiłaś znakomicie, to kocurek
Mieszka z nami od lipca i rzeczywiście było to cudowne dokocenie
Sama dobrze wiesz, jak to jest mieć w domu wymarzonego kota

[Sigrid]

Piękny!
Ale od razu po puckach widać że kocur

[Sigrid]

Jak to mówią: gość w dom...

Gość był niespodziewany i, że się tak wyrażę, wpadł przelotem Ciemną nocą.

Drzwi na balkon otworzywszy, czarny kształt ujrzałam, który pikował był w dół i na podłodze przycupnął.
Kształt był lśniący, aksamitnie czarny, jako żywo "myszę" w pelerynie przypominał. Jednym słowem WAMPIR Batman w konkury do Carmilli uderzał

Trwożnie się wkoło rozejrzałam, czy któregoś z myśliwych w okolicy nie ma, cała banda spała pokotem w drugim pokoju. Zamknęliśmy drzwi z TŻtem i jęliśmy się do demokratycznej deliberacyji nad tym, co teraz z gościem czynić.
Gość na podłodze leżał i ze wszystkich usiłował zlać się z krajobrazem. Ani drgnął - choć może to i dobrze. Pilot oblatywacz wydający dramatyczne piski - to by dopiero było wrażenie.

W wyniku ustaleń finalnych TŻ przerażonego "nietopyrza" przekonał do wejścia na szufelkę, okno otworzył, a zwierzątko czując powiew chłodnego powierza z ulgą rozprostowało błoniaste skrzydełka i odfrunęło .

A koty spały, nic nie wiedziały

Kitek leniwie do pokoju wmaszerował i bardzo podejrzliwie podłogę obwąchał. Podogryzałam mu, że jest "tyłek" i okazję przegapił, ale nie wyobrażacie sobie, jaka jestem losowi wdzięczna za to, że w krytycznym momencie zabrakło polowaczom czujności.
Macie pojęcie, co by się działo?

Tajemnicą pzostaje, ile czasu i energii nocny gość zużył, żeby wleźć na bakon przez siatkę

[Wojtek]

A zdjątko jest?

[Sigrid]

No niestety nie

Nie chcieliśmy dodatkowo przerazić zwierzątka. Wyobrażasz sobie, co by było, gdyby nam się nietoperz rozszalał?

No i nie ukrywam, że przerażała mnie możliwość, że może być wściekły. Żaden z moich kotów nie jest szczepiony przeciwko tej chorobie, a zdaje się, że zwierząt nie obejmuje ratunek w postaci "serii bolesnych zastrzyków w brzuch". Mimo całej egzotyki sytuacji, najlepiej było mu jak najszybciej ułatwić wyjście. Be sesji zdjęciowej

Ale tak poza wszystkim - prześliczne, aksamitne, wzruszające stworzonko.
Nieskromnie powiem, że dobrze, że wpadł do naszego mieszkania, a nie do jakichś histeryków, którzy zatłukliby go kijem od szczotki.

Ach, jeszcze historia niemal jak z horroru, ale z happy endem.
Moi rodzice mieszkają niby w mieście, ale pod lasem. W zimowe poranki na schodach znajdują ślady sarnich kopytek, ryby w wodnym oczku atakuje bociek , a niebo zaanektował orzeł, który wziął się tam nie wiadomo skąd. Nie brakuje także gacków
Pewnego zimowego wieczoru tatko w piecu napalił i jeszcze zanim zamknął dokładnie drzwiczki, domownicy słyszą przeraźliwy pisk (Edgar Allan Poe się kłania ). Otwierają drzwiczki, a tam wysuwa się czarna łapa!
Za łapą całość oszołomionego nietoprzerza. Uszedł z życiem, nie przypieczony, jedynie wystraszony

[Wojtek]

czarna łapa z pieca

[Sigrid]

Brzmi okropnie, jak z koszmarnych snów braci Grimm

[evanka]

melduję się w moim ukochanym wątku
i wstyd mi, że tak długo mnie tu nie było
chrześniaka swego chętnie bym ujrzała

[Sigrid]

Ale wiesz, Kitek to się ledwie mieści w kadrze

[Wojtek]

W kadrze, jak w kadrze, ale z parapetu się obsuwa