Już tylko Stefano i Puszka oraz Lolka pies

wymiękamy.. Nikt nic nie wie. może to jednak trzustka bo tam jest jakiś stan zapaly raczej. trzeba ją nawadniać dostaje jakiś antybio i cos na pobudzenie apetytu ale to nie działa póki co. na kroplówki codzienne chodzimy a Gieńka sika gdzie popadnie i waży 3,3 a w czerwcu ważyła 5,2....

Biedna Gieńka :placz:

Podaliśmy Gieńce wczoraj pierwszy raz kroplówkę w domu. Interesujące doświadczenie...

Zapewne wojowała,,,
Ja bym sobie nie poradziła

Ooo, Menażka

U nas dramat z Gieńkowym szczaniem. Po ostatniej kuracji (przeciw lambliom - okazało się, że wszystkie koty mają) o dziwo poprawiło jej się wyraźnie, zaczęła więcej jeść, również suchego (którego w ogóle nie ruszała od 3 miesięcy), ale kurczę, niestety nie ma ani krzty poprawy z tym sikaniem. Szczy na podłogę, na klapę kibla, do wanny, umywalki, na pralkę... Do kuwety robi tylko kupę (w sumie, dobre i to...).
Zanieśliśmy znowu siuśki do badania, mam nadzieję, że coś znajdą, bo jak nie, to się załamiemy. Naprawdę mamy już DOSYĆ diagnozowania tego kota.

Gieniusiu, no ja Cię proszę ślicznie, bądź człowiekiem i powiedz, dlaczego tak robisz!

No dobra, wreszcie się udało

Wczoraj Stefan pojechał do DS. Właściwie to niewiele mogę powiedzieć poza tym, że miła pani w wieku okołoemerytalnym, wyposażona w zakoconych córkę i zięcia, bo tę adopcję w całości ogarniał Mih.
Nagle mamy TAK NIEWIELE kotów! co za błogostan

oby potrwał jak najdłużej, bo ja nie zamierzam już nic znajdować. Nigdy

Tymczasem Gieńka, jak się okazało, zwyczajnie cierpi na pęcherz. Leczenie trochę się wydłuża, bo od niej nie sposób pobrać moczu na posiew, ale próbujemy. Na razie dostaje antybiotyk dobrany trochę w ciemno i pewna poprawa jest, kałuż coraz mniej, nawet pozwalamy jej znowu spać na kanapie (zwłaszcza, że tej kanapie niewiele już zaszkodzi...). Chwilowo mam poczucie, że najgorszy kryzys koci już za nami, tfu tfu.

tfu, tfu, na psa mojej sąsiadki urok!

Stefan zapewne wróci. Borze szumiący, jak mnie wkurza ludzkość.

seidhee pisze:Stefan zapewne wróci. Borze szumiący, jak mnie wkurza ludzkość.

co się stało tej "miłej pani"

Ojej...
Z drugiej strony lepsze to, że wróci niż to, jak potraktowano Miziaka... O jego losach tu: viewtopic.php?f=1&t=170700

Ehh, szkoda gadać. Generalnie sprawy, które przed adopcją były różowe i optymistyczne (typu kwestia dogadania się z psem, tolerancja partnera na zwierzęta etc.) przestały takie być :/
Malg, nie bywam na forum zbyt często, bardzo współczuję historii z Miziakiem

Już tylko Stefano i Puszka oraz Lolka pies

Kto przegląda forum