Odeszła sparaliżowana Fruzia - była kochana - do końca...

Dziś mija pół roku od jednego z najgorszych dni mojego życia :cry:

6 m-cy temu odeszła moja najukochańsza Fruzinka

Nadal nie mogę się z tym pogodzić... Życie toczy się dalej, ale to nie jest to samo życie :cry:

Mój skarbeńku kochany, tak za Tobą tęsknię...

Ines, dopiero teraz obejrzalam zdjecia Fruzi. Jakie ona miala piekne zycie u Ciebie (u Was). Trzymaj sie... pozdrawiam Cie bardzo serdecznie. Wierze, ze za takim kotkiem, jak Fruzia, teskni sie cale zycie.... :cry:

alysia pisze:Ines, dopiero teraz obejrzalam zdjecia Fruzi. Jakie ona miala piekne zycie u Ciebie (u Was). Trzymaj sie... pozdrawiam Cie bardzo serdecznie. Wierze, ze za takim kotkiem, jak Fruzia, teskni sie cale zycie....

Masz rację, będę za nią tęsknić już zawsze. Brakuje mi tego małego bąbla

Ona była taka cudowna

Pozdrawiam i dziękuję za pamięć o jej wątku

pamiętamy...

o Fruzi zawsze, tak rozkosznie baraszkowała na moim dywanie, jak koci maluch :1luvu:

Też pamiętam o Fruzince :cry:

Kiedy pierwszy raz czytałam o fruzi i o rehabilitacji jeszcze nie wiedziałam, ze niedługo sama będę miała takiego kota.Milutka udało sie doprowadzic do stanu swobodnego poruszania się i nie mogłabym chyba z nim jeździc na wycieczki.
Zdjecia z wyjazdów były rozczulające. Aż wierzyc sie niechce, że to już tyle czasu minęło.

Przytulam mocno. Rozumiem... ja kilka dni temu stracilam moja przekochana Kotusie.

Lidka pisze:Kiedy pierwszy raz czytałam o fruzi i o rehabilitacji jeszcze nie wiedziałam, ze niedługo sama będę miała takiego kota.Milutka udało sie doprowadzic do stanu swobodnego poruszania się i nie mogłabym chyba z nim jeździc na wycieczki.
Zdjecia z wyjazdów były rozczulające. Aż wierzyc sie niechce, że to już tyle czasu minęło.

Dla Miko też zapowiadał się na wózeczek ale to dzięki Fruzi przetarliśmy szlaki, wiemy, że trzeba walczyć do końca, że bardzo często jest szansa, z której warto i trzeba skorzystać