ten haft mnie rozwalił.Kciuki pomogły, wreszcie egzamin adekwatny i przyjazny studentowi
i już koniec. Teraz tylko czekam na wyniki.Byliśmy u weta. Prozak prawie udusił biedna Frejkę w transporterku, bo cos był niezadowolony, kręcił się, kopał dziury, deptał po niej. A potem w tramwaju był chór na dwa głosy
No i jeśli chodzi o Prozia to waży 5,5 kg
czyli mały słonik Co do uszu to wyszliśmy na przewrażliwionych, bo podobno czyściutkie. Zreszta widziałam kanał słuchowy, bardzo ładny a ten miodzik jego to też wcale nie za wielki. A nam się tak zdawało bo kociaki nie mają nic.A jeśli chodzi o Frejkę to z dziąsłami jest lepiej
to coś na odporność pomaga, ma dalej przyjmować, póki co wizja usuwania zębów zażegnana 
Ona i Konan mają tabletke na odrobaczenie, Proziu nie bo za krótki okres podobno.Ale słuchajcie, co jestem podniecona... Bo wetka się śmiała, że brak nam drugiej kotki do równowagi płci. I w żartach pokazała nam co dla nas ma. I przyniosła małe cosik, jakieś 5 tygodni, takie pingwiniątko, przeurocze, trochę jakby z maską zorro. Wczepiło się to w moją dłoń, a było takiej wielkości. Cudo. Potem poszłam do szpitalika oglądać resztę towarzystwa. No i zakochałam się w drugim maluchu. Czarno biały, taki typowy, ale jakie towarzyski i rozgadany kocurek. Co więcej chyba mu się spodobałam bo wlazł na mnie, a potem jak tylko podchodziłam do klatki to łapał mnie swoją łapusią. I darł się jak Konan
miałam wrażenie ze chce z nami iść. Potem maluch wspiął się po klatce na samą górę i jak taka żaba rozwalony wisiał i znów próbował mnie dosięgnąć łapką. Ach... wiecie jak to serducho pika na takie malce? strasznie. No ale cóż, więcej kotów mieć nie mogę. A pewnie jeszcze więcej takich zobaczę. Kociakami w ogóle zajęła się kotka, która wczuła się w rolę mamusi i nawet była zła jak dotykaliśmy je.
A Mateusz o którym kiedyś wspominałam nadal nie ma domu, więc idzie do fundacji do jakiejś wolontariuszki.
Frejcia dziś była nad wyraz spokojna, nawet na chwilę została sama z wetką i nie uciekała od niej, grzecznie siedziała.
Jak wygram w totka to zakładam kocią komunę
z kocim przedszkolem cały czas mam przed oczami tego kocurka który tak chciał mi wejść na ręce...
:):)
Ciężko mi pozytywnie myśleć i nawet koniec sesji nie cieszy.
