Moje koty Sabcia Usia Calinka Mini i Kitka. Zazulka [*]

Pewnie tak:

jolabuk5 pisze:Pewnie tak:

jolabuk5 pisze:Pewnie tak:

Ta melodia mi się podoba

jolabuk5 pisze:Pewnie tak:

Dziękuję, Gosiu!
A oto dzisiejszy Kącik:
KĄCIK MUZYCZNY
Ostatnio Kąciki wypadają w dni świąteczne - i dziś znowu jest taki dzień, Święto Trzech Króli. Może więc posłuchamy tym razem arii z oper, których bohaterem jest król? Oczywiście - jakże by inaczej - w postać króla wcieli się Placido. Kiedy zaczęłam liczyć opery, w których grał króla, wypadło mi 8 (Pierwszy cesarz, Tamerlano, Nabucco, Idomeneo, Giovanna d'Arco, Ernani, Rigoletto, Bal maskowy. Ponieważ jednak królów było trzech (a nie sześciu, ani ośmiu) - Kacper, Melchior I Baltazar :wink:

, musiałam dokonać wyboru - i zdecydowałam się na trzech królów w tenorowych partiach z oper Verdiego: Francuzów - Karola VII i Franciszka I oraz Szweda, Gustawa III.

Jako pierwszy pojawi się król Francji Karol VII w arii Sotto una quercia parvemi z opery Giovanna d'Arco (London Symphony Orchestra dyryguje James Levine, 1972):

Drugim królem będzie szwedzki Gustaw III, bohater Balu maskowego, dla niepoznaki (cenzura) przemianowany na Ryszarda, gubernatora Bostonu, choć w wielu inscenizacjach zachowuje swe oryginalne królewskie imię i osobowość. Posłuchajmy najpierw arii Di tu se fedele (Covent Garden,1975)

I druga aria - Ma se me forza perderti - tym razem Salzburg 1990, orkiestrą Wienner Philharmoniker dyryguje Georg Solti

I ostatni król - tym razem starannie ukryty (znowu cenzura!) pod "pseudonimem" księcia Mantui, ale przecież wiadomo, że libretto Rigoletta oparte było na sztuce Victora Hugo Król się bawi, opisującej króla Francji Franciszka I. Książę ma do wykonania 3 arie - pierwsza opowiada o przyjemności uwodzenia coraz to innej kobiety - Questa o quella. (Met, 1977, dyryguje James Levine)

W drugiej arii - Ella mi fu rapita/Parmi veder le lagrime książę mówi o swym uczuciu do Gildy, która właśnie została porwana z domu (ten sam spektakl z 1977 r.):

I ostatnia aria - chyba najsłynniejsza aria operowa, La donna e mobile, opiewająca zmienność kobiet - ale nie mogłam sobie odmówić przypomnienia następującego po niej, przepięknego kwartetu Bella figlia dell'amore, w którym zrozpaczona Gilda z ukrycia obserwuje, jak jej ukochany książę uwodzi Maddalenę. Oglądamy to samo przedstawienie z Met, razem z Domingiem śpiewają Cornell MacNeil, Justino Diaz, Ileana Cotrubas, and Isola Jones.

Miłego słuchania!

Posłuchałam tego ostatniego, rigoletta, najbardziej znanego, jaki Placido mlody! Są fragmenty śpiewane w sensie piesni i są takie jakby proza śpiewana = dialogi śpiewane....te pewnie trudniejsze do wykonania.
Łatka wczoraj ładnie jadła , dziś rano zjadla słabiej.
Fajny puchaty kotek przy kawie :ok: