Nauczyli się obsiadać mnie na łóżku, Franio kładł się w nogach, Pędzel obok poduszki , tosia jak zwykle w załamaniu kolan. Tosia czasem przychodziła nawetr pomruczeć
co naprawdę nie zdarza jej się często.
Powoli koty z tych kotów wyrastają....
Trochę mnie martwi to że muszę ich zaszczepić, a nie bardzo mam za co. Ale chyba jakoś się zawezmę i trudno, wydam to co miałabym wydać na żacie dla siebie. Nie powinnam na tym zbytnio ucierpieć
Pędzel w ogóle się bardzo zmienił od kiedy u mnie jest. Zrobił się pewny siebie, rozbawiony, i tylko gdy śpi najlepiej mu nie przeszkadzac, bo można zarwać w pysk. Nadal jednak jest najwspanialszym barankowiczem świata
Wskakuje na kolana, do mnie się przytula, a baranki strzela... stołowi. ( Stołu? Temu stołu ? )
Uwielbia wieczorem gonić piłecczki, jakie to niesamowite że każdy kot ma swoje ulubione zabawki... Franio kocha myszki z dzwoneczkiem. Pędzel piłeczki, a Tosia sznureczki. Ale sznureczki tylko pod nadzorem, od kiedy zjadła bez gryzienia 60cm wstążki ozdobnej rok temu
Któregoś dnia byłam świadkiem takiej sceny : Pędzel leżał na komodzie. Wskoczył do niego Franio i zaczął się przymilać, przytulać - ewidentnie domagał się umycia
Ale Pędzel pozostał niewzruszony. Na to Franio sam zaczął Pędzla lizać po łebku. O, a tego Pędzel nie lubi !
No i co zrobił poczciwy czarnulek ? Zaczał w końcu myć temu natrętowi mordę... Woli myć niż być myty...a przecież nie zastosuje agresji
Niezwykły jest ten Pędzelek 
)
