u nas cz. II Zmiany. Ciapek w domku. Neska rezydentką.

...a nie mówiłam, że taka liczba kciuków musi zwiastować nadejście domku

Oczywiście jeszcze nie zapeszamy :mrgreen:

Wieziemy je dziś między 17 a 18. Tata podrzuci nas samochodem. Od rana szykuję im paczuszkę.
Nie będzie łatwo się rozstać.
TŻ ma dziś wolne, nosi Wiki na rękach i dopieszcza. Nie będzie łatwo się rozstać. Lolek łazi za mną, jak piesek.
Kciuki za aklimatyzację będą potrzebne. I za nas, żeby nas stres nie zjadł.

Ilona będzie dobrze bo koty idą razem,a to najważniejsze

Mam nadzieję. Chociaż nie ma co ukrywać przywiązały się do nas, a my do nich. Ale to było nieuniknione.
Nigdy nie oddawałam zwierzaka, to strasznie frustrujące.

To zawsze jest okrutne przeżycie. Pociesza tylko fakt, że my tęsknimy i stresujemy się dłużej niż one...
Kciuki są :ok:

Dlatego ja nie mogłabym być domem tymczasowym

Poprostu nie umiem.Mogłabym mieć kota około tydzień by oddać,potem już nie dałabym rady tak się przywiązuję że nawet bardzo chorego nie oddałam (Bejbi) bo ją kocham i uważałam że znam ją najlepiej.Teraz już ma się o dużo lepiej,więc nie latamy do weta

Wreszcie (odpukać) jest dobrze.Ona w stadzie jadłaby wszystko i choroba by wróciła.Mimo tego zdarza się jednorazowe krwawienie z jelita lecz samo mija

Tyle co ona musiała znieść.Kocha TŻ-a nad życie i byłaby nieszczęśliwa gdzie indziej.Moja Niuniczka :1luvu:

Brawo za odwagę Ilonka z tymczasami :ok:

Wiem że będzie Wam ciężko,ale za dużo kotów to tez niedobrze w domu.

Rozstania nigdy nie są łatwe. raz byłam DT i przykro było mi oddawać koteczkę. Wiedziałam, że idzie do dobrego domku, jednak pokochałam ją i oddanie było traumatyczne.

Wikolki na pewno będą potrzebować czasu. To ogromny plus, że idą razem, nikt ich nie rozdzieli.
Trzymamy za Was kciuki :ok:

Za maluszki żeby były tam szczęśliwe :ok:

i nowy domek żeby kochał je :ok:

SUUUPERRRRRRR :1luvu:

Ilonko bardzo, bardzo, bardzo sie cieszę

Pierwsze dni będą ciężkie dla Was. Ale Wikolki dobrze trafiły. Na miejscu jeszcze zobaczysz, gdzie będą mieszkały. W dodatku to nie daleko, więc będziesz mogła je odwiedzać. Po pierwszych telefonach od pani uspokoisz się.

Saintpaulia, zaczynam czytać Twój wątek od początku. Nie wiem ile mi to zajmie ale muszę przyznać, że fantastycznie opisujesz przygody swoich zwierzaków, trudno się oderwać.