[WRO] Otis

[Otiskowa Mama]

Zdjęcia!
Dziękuję Ciociu Monisiu! Tego mi było trzeba, dokładnie taką siostrunię sobie wymarzyłem! PRZENAJUKOCHAŃSZA jest!!!

[Otiskowa Mama]

[Kruszyna]

A będzie jakiś filmik z siostrzano-braciszkowej zabawy?

[Otiskowa Mama]

Będzie! Będzie! Po weekendzie się o to postaram!

[Otiskowa Mama]

Witam,
to ja Otis. Udało mi się znaleźć chwilkę, by spokojnie naskrobać pazurkiem coś o moim życiu. Z moich kocich dziewięciu żyć, opowiem Wam o trzech...Moje pierwsze kocie życie nie wyglądało za ciekawie- brudna ciemna i zimna komórka w starej kamienicy, brudne i zapchlone futerko, uszka pozatykane świerzbowcem... Zagrałem w kociego totolotka wtulając się w sweter Mamusi- nie wiedziałem, co mnie czeka.

Poczułem, jakbym wygrał szóstkę! (no może poza tymi szczepieniami i kąpielą) Więc szóstki im nie dam... Warto było zaryzykować: ciepły domek, zabawki, pachnące łóżeczko i cztery ręce do głaskania za uszkiem, ale bywały dni, gdy sam byłem w domu- SAM NIE WIEM ILE GODZIN! Nudziłem się, miauczałem pod drzwiami, bałem się, że mnie zostawią samego.

Jednej nocy szeptałem Tatusiowi do uszka całą noc! calusieńką!!! Wyśnił on wtedy kłębuszek pomarańczowej wełny...nie nie Tatusiu, nie o tym śnij! nie o to mi chodziło! Wysiliłem się bardziej i zacząłem wyraźniej szeptać... wyśnił kłębuszek rudej sierści, a w niej malutkie błyszczące figlarne oczęta! Misja zakończona, mogłem się położyć spać po tak męczącej nocy! Musiałem cały dzień odsypiać tą robotę. Tak oto wysłałem mojego drugiego totolotka, po trzecie życie...

Wygrałem!!!! KUMULACJA!!! KUMULACJA UCZUĆ od mojej maleńkiej siostruni Nili. Choć początki nie były łatwe (musieliśmy ustalić parę spraw między sobą), to jestem teraz najszczęśliwszym kociakiem na świecie! Nila myje mi główkę i uszy
Nila uczy mnie wskakiwać na parapet i biurko
Nila uprawia ze mną zapasy
Bawimy się w ganianego i śpimy razem w koszyku.

ŻEBY WYGRAĆ, TRZEBA GRAĆ! Tyle Wam powiem!

[Otiskowa Mama]

zapraszam do obejrzenia filmiku
http://www.youtube.com/watch?v=zm5O5-GrhYw

podziękowania dla mojego braciszka Michałka, który ma wielką cierpliwość do kotów i do komputerowo-fotograficznych spraw, dzięki której nakręcił filmik o dwóch takich, co skradły nasze serca!

[kropkaXL]

Słodkie maluszki

[Otiskowa Mama]

Dziękujemy za komplement! Miau Miau!

[bazylica]

nie dziwię się że skradły wam serduszka, takie słodziaki zrobiły to na pewno bez trudu

[monika74]

bardzo sie ciesze ze mała trafiła do takiego wspaniałego domku

[bazylica]

fajniutka z nich parka

[Otiskowa Mama]

Nie odstępują się na krok, mają swój koszyk, w którym uwielbiają razem spać. Jeden samotny kotek w domku to bardzo smutny widok, teraz to wiem. To dzięki forum zdecydowaliśmy się na dokocenie i to była trafiona decyzja.
Udało nam się zwłaszcza w tym, że są całkiem różni od siebie. Otis śpioch i potulna wystraszona pierdoła,:roll:
a Nila jest bardzo sprytną, rezolutną, ciekawską, odważną i aktywną kobietką-
i wszystkie te ich cechy i odmienność kochamy!

Gdy widzimy, jak Nila poluje na zabawki czy walczy o jedzenie, mówimy: aaa więc to tak zachowuje się PRAWDZIWY KOT. Nasz Otisek ma bardzo słaby wzrok, stąd pewnie wynika jego zachowanie. Przy odbiorze otoczenia polega on głównie na słuchu, dlatego jest bojaźliwy i czujny, ale przy swojej siostrzyczce umie się wspaniale wyluzować

[bazylica]

jakie super foteczki )

[Otiskowa Mama]

dzięki! najchętniej bym cały czas za nimi biegała z aparatem. te pozycje podczas snu i zabawy! ahh te koty...

[Kruszyna]

Jak pięknie rosną Cudne kociaki