Rokokowe Kokoty- phi!

[Carolina84]

Ależ masz fantastycznego tygrysa i Kokotę oczywiście też

Miło tu, wesoło... przycupniemy sobie zatem

[anieli]

Carolina, Kokoty witają na zapiecku
cupajcie i zaglądajcie
paski górą, a łaty bokiem

[basidrak20]

Paski górą - to się przyłączę - ciapek brak

[anieli]

basidrak, jak to mówią: wszystkie koty za pan brat
Co nie znaczy, że nie można mieć swoich faworytów

Na wątku Szajki pisałam wczoraj o dialogach z Kokotami na tematy wszelakie...
Wczoraj dla odmiany miałam monolog

Jakieś poruszenie na ulicy zwabiło mnie do kuchni.(tak: mam moherowy beret; tak: prowadzę osiedlowy monitoring )
Za oknem dyskoteka na całego i wrzaski- transportują kibiców po meczu na dworzec, więc nielada gratka na spacerek z psem, jak kto ma
Oczywiście, że jak ja się wrzepiam to i foki jakiejkolwiek zabraknąć nie może.
Napatoczyła się Kokota. Wbiła zad między doniczki i patrzy ze mną.
Ja wzrok wbity w radiowozy, ale jakiś lokalny dźwięk do mnie zaczyna dochodzić!
Nasłuchuję i takie coraz głośniejsze OM NOM NOM NOM.
Myślę ki diabeł!
Kokota!
Wpierdziela MÓJ kwiatuszek!
Więc pacam głąba po głowie, ale ta swoje, więc wygłosiłam expose:
- zostawże cholero jedna mojego kwiatka!
- om nom nom
- no nieżryjże mi go!
- om nom nom
<chwytam za niesubordynowany łeb i wsadzam obok w szczypior>
- tu sobie memlaj!
- <gdyby jej wzrok mógł zabijać...ja do okna, a ta znów się do kwiata dobiera!>
- ostatni raz mówię, zostaw kwiatka! Albo żresz szczypior, albo dowidzenia!
<FOCH Z PRZYTUPEM- zlazła z okna>
-i cebulki ci na drogę!


żeby tak na moje kwiatuchi!

[ab.]

[Carolina84]

To "om nom nom" to aż słyszę

[basidrak20]

ja poproszę więcej monologów Cudne są

[anieli]

to om nom nom, to mi krew zmroziło
co do monologów/dialogów to wczoraj mnie inteligentnie olśniło, że ja tego miałam na pęczki, tylko się muchy nie ganiały, żeby to spisać
Ale od wczoraj/dziś oficjalnie otwieram:

Rozmowy w Kotu
chcecie, czy nie będę klepać pogadanki z fokami


a ze śmiesznych sytuacji...


Kiedyś, kiedyś, kiedy Kokota była kilkumiesięcznym cielunkiem, mieszkałam na stancji.
Do pani właścicielki przyjeżdżała wnuczka. Rezydenci na hasło dzieciak- szmyrgały przez okno.
Moja nie spodziewała się niczego. Pierwszy raz na ślepia zobaczyła kilkulatka.
Wtedy przekonałam się że połączenie kociaka i dzieciaka to esencja wybuchowa...
Dłubałam coś na kompie, drzwi otwarte na oścież, a w domu dziwna cisza.
Popracowałam grubo z dwie godziny zapominając całkowicie o Cielaku i Dzieciaku.
W domu dalej cisza jak makiem zasiał. Coś mnie to dziwnie wyglądało. Wypełzłam na korytarz i widzę właścicielkę.
Widać, że skonsternowana. Pyta się mnie, czy nie widziałam Dzieciaka?
Ja:
pytam, czy ona nie widziała Cielaka?
Ona:
Więc sztama. Szukamy.
Mieszkanie nieduże, ale towarzycho też niezbyt wielkie i do tego kombinatorskie.
Wszystkie pokoje przejrzane. Nawoływania spełzły na niczym.
Wtem- obie po sobie: ŁAZIENKA
Wpadamy z impetem a tam...
Dziciak rozwalony na podłodze, Cielak rozwalony obok Dzieciaka, a obok tej dwójki rozwalona...BIAŁA FARBA EMULSYJNA
Patrzymy na siebie i nie wiemy: śmiać się, czy płakać?
Dzieciak raz pędzlem po ścianie, raz po Cielaku...
Obie w totalnej komitywie, nawet nas nie zauważyły. Pełna zmowa
A to moje gamoniowate przeszczęśliwe, choć prawie całe białe
Duecik za fraki polazł do prania i przysięgam, że aż mnie kusiło, ale wciąż jak mantrę powtarzałam:
koty się pierze ino nie wykręca, koty się pierze ino nie wykręca...
Uprałam
Nie wykręciłam
A szkoda

[anieli]

o! taka gówniara byłam wtedy:

[ab.]

Pierze i nie wykręca!

[anieli]

Pierze i nie wykręca!

dokładnie


a z Rozmów w Kotu--- tekst, który kiedyś wypowiedziałam odruchowo, a wszedł do stałego repertuaru:


Przyszedł pan monter. Rozbebeszył walizki, więc w domu poruszenie, bo obcy, bo nowe zapachy itd.
Kokota moja towarzyska i wścibska bestia więc zabrała się za inwentaryzację monterowej torby.
W końcu widzę, że czai się na montera. Facet do niej łapę wyciąga, na ustach "ślicny kotecek", ta już się zbliża, a ja oparta o framugę znudzonym głosem do Kokoty:
odejdź- jadłaś

Facet cofnął rękę

[ab.]

[anieli]

Ehh, fajnie by było tak się tylko śmiać i smiać.
Niestety rzeczywistość wywalam drzwiami, a włazi oknem.
Machnęłam już ręką na to wszystko.
Kanapa i wykładzina jest w takim stanie, że gorzej być nie może- nadaje się tylko na szmelc, więc niech sobie Kokota sika na zdrowie Im bardziej to próbuję spierać, tym gorzej, krótko mówiąc wali.
Pociesza mnie jedynie fakt, że w przyszłym tygodniu wywiozę głąba do weta.
Jak będę mieć konkrety, to wezmę się za odzyskiwanie strat- witaj nowa kanapo

[ab.]

Podobno jest jakiś preparat, który rozkłada smród, a nie go maskuje.
Specjalny na kocie siku, ale nie pamiętam na którym wątku o tym czytałam.

[anieli]

abciu, temat sikania powracał już nie raz, stosowałam różne rzeczy i wiem, że albo się coś usunie od razu zmniejszając koszty(jakkolwiek to brzmi), albo się będzie ratować na siłę ładując pieniądze w studnię bez dna, bo Kociana doskonale pamięta miejsce i jest 90% prawdopodobieństwa, że po wydatku na specyfiki, odzapachowieniu, póki nie będzie wyleczona, znów tam nasika.
W poniedziałek/wtorek jedziemy do weta. Dzwoniłam również do behawiorysty- będzie w pogotowiu. Zmienię jeszcze żwirek, czytałam bardzo pozytywne opinie o Master Grey(czy jakoś tak). Mam 3 kuwety, ale zastanwiam się nad czwartą w razie co. Zrobię wszystko, co możliwe, aby kocianej było lepiej.


a z rzeczy humorystycznych-

poszłam dziś do łazienki, wychodzę....no właśnie! wyjść się nie da!
Rozchyliłam dość sporą szparę i łypię, co mi wolność ogranicza....
Lucyfer
wywaliła się dziesięciokilowa foka na boka i zaparła łapami
przecież, go nie rozsmaruję drzwiami jak pasztetu po kanapce.
Musiałam wezwać pomoc