Niepełnosprytny Maniuś i gruby Stefan nowe fotki str 54 :)

To mój drugi poryw serca. Pierwszy oczywiście był Stefan leżący w krzakach z wiszącą pempowiną. Wtedy jednak miałam bardzo dobrze płatna pracę. I od maja/czerwca będe mieć znów. Problem w tym że ja się uczę, a jak się ucze to nie moge pracować i żyję z renty rodzinnej (374 zł) :roll:

Więc kryzys finansowy trwa u mnie na szczęści tylk przez miesiące zimowe. Lato/jesień będe w stanie odwdzięczyć się za pomoc. Dziękuję bardzo za dobre słowa i wszytsko jestem trochę tym wszystkim zakłopotana. Tak to jest jak się najpierw robi, a pozniej myśli. Ja po prostu chcę żeby on był już zdrowy i szczęśliwy. I wysterylizowany, bo brzydko pachnie :roll:

ale myśle ze po kuracji antybiotykowej pojedziemy na zabieg czyli za jakies 2 tygodnie. Najbardziej zastanawia mnie jednak fakt jak mogło im umknąć, że Maniuś jest starszy. Faktycznie jest maluteńki, ale jak mi p. wet pokazała jego zęby to sama byłam zdziwiona

Umknąć piszesz?
Im umknęło jakby wszystko.
Mniej więcej rozumiem co teraz czujesz, ale tak jak ciocia kfiatek napisała - powoli i do przodu.
Na pewno nei możesz go trzymać na kolanach, bo to utrwali w nim to wycie, jak cię nie będzie.
Nie wiem co poradzić, bo kota głuchego nie miałam, ale być może jak przestanie go wszystko boleć, jak sie przyzwyczai do nowego miejsca, jak nie będziesz biegac do niego, bo wyje - wszystko się zmieni.

A na dwór nie możesz go ciągać ze sobą, to pewne.
Jakby co to wytłumaczysz sąsiadom i ładnie przeprosisz. :mrgreen:

A wetka Aneta na pewno sobie poradzi z jego chorobami. :ok:

Też uważam, że p. Aneta zaradzi. Jeśli przyjedzie mu to darcie sie będzie mi o wiele lepiej bo mi ręcę opadają jak on taki chory stanie na środku mieszkania i drze sie jakby go obdzierali ze skóry. Myślę żeby napisać kartkę na tablicy ogłoszeń żeby sąsiadów nie dziwiliło to darcie się. Naprawdę. To jest mój 4 kot w życiu i czegoś takiego nie słyszałam :roll:

Nie wiem czemu, ale to mnie własnie najbardziej osłabia psychicznie. Może dlatego że na wszelkie choróbska sa lekarstwa a na to ????

Moje doświadczenie z tymczasami pokazuje, że nagłe przestawienie na Animondę dla kociąt często rozwala brzuszek.
Kurczak lepszy!

Wielkiego doświadczenia w ratowaniu kotów nie mam, więc wiele nie doradzę. Ale powiem Ci jedno, pracuję na co dzień z osobami niedosłyszącymi lub całkowicie głuchymi. Zwierzęta są jak dzieci, takie bezbronne i bezradne. I wiem jedno, bo widzę to na co dzień. Dzieci, które nie słyszą potrzebują opieki, trzymania za rękę, pewności, że ktoś jest obok. Kiedy zostają sama panicznie rozglądają się na boki i zaczynają wydawać z siebie dźwięki, takie właśnie krzyki. Jednak uczy się je powoli, żeby zostawały same, pokazuje się otoczenie i zaczynają same funkcjonować. W żadnym wypadku nie powinnaś non stop nosić Maniusia ani też trzymać na kolanach, bo co zrobisz jak będziesz musiała zostawiać go na 8h i iść do pracy? Opieka nie zawsze może się znaleźć. On trochę popłacze, ale później przyzwyczai się. Zwłaszcza jak będzie miał potem Stefana do towarzystwa. A kota rozpieszczać za bardzo nie można (oj wiem coś o tym;) ).

Trzymam kciuki i sama w bazarku też dopomóc mogę

Jak coś rzucić to mów. Zrobię jakieś biżutki, może kocie

chcij miss, bo bizutki maueczarne sa sliczne

Oj, jak mi miło. Dzięki Anda za ten miód dla mych uszu

Jak Maniuś po nocy?

No właśnie, jak Maniuś?
(zapraszam na maniusiowy bazarek książkowo-filmowy!)

Co u kotusia?

Miss.. co do określania wieku u kotów schroniskowych.. wiek określa się głównie patrząc na stan uzębienia.. a wiadomo, że warunki schroniskowe oraz karma zazwyczaj nienajlepszej jakości niekorzystnie wpływają na zęby.. tak więc Manieczek wcale nie musi być w tym wieku, który podała wetka..

Ja jak brałam mojego Mańka ze schroniska wiedziałam ile ma.. ok 10-11 tygodni.. wet powiedział, że jest tak niedożywiony, że wygląda na 4 max 5 tygodni..
wiec wiesz.. różnie to bywa.

Trzymam kciuki za Was !

Jak tylko uzbroisz się w cierpliwość i nie dasz za wygraną to wszystko będzie dobrze :ok:

zobaczysz.. już niebawem będziesz wspominała z łezką w oku jaką bidą był Twój Maniek, a na jakiego pięknego kota wyrósł

Co do wetów schroniskowych... jak w większości przypadków... pozostawię bez komentarza.. :evil:

Dziękujemy, dziękujemy za wszystkie miłe słowa i w ogóle za wszystko. Mania był dziś w nocy sam. Nie wiem jak było, ale widzę poprawę w jego zachowaniu. Dalej biega po domu i się wydziera :roll:

ale już troszkę ciszej :mrgreen:

Dziś zrobił coś co mnie bardzo podbudowało. Leżałam na łóżku i zaraz znów zalegnę (zachciało mi się tańców wczoraj :roll:

)Mania siadł bardzo blisko mojej twarzy i dotknął mnie łapką. Dotykał cąłej mojej twarzy, oczu, próbował łapać grzywkę :1luvu:

TŻ stwierdzxił że już chyba zdążył mnie trochę polubić. Jest przesłodki! Nie moge się doczekać kiedy będzie zdrowy. TŻ mówi że jak na niego patrzy to mu się chce płakać - faceci :roll:

Ciągle powtarza też że całego świata nie zmienię, ale ja patrzę na Maniusia i widzę ze ten jeden mały światek się trochę zmienił i będzie się zmieniał dalej. Na lepsze. Mam nadzieję ze socjalizacja kotów po wyleczeniu Mańka nastapi w miarę szybko i będę mieć dwóch kochających się syniów w domu :1luvu:

Przez chwilę miałam wątpliwości, ale dziś widzę że z godziny na godzinę jest lepiej z jego aklimatyzacją. To było coś co najbardziej mnie dręczyło. Mam nadzieję że nie tryskam w tym momencie przedwczesnym entuzjazmem i teraz będzie już tylko lepiej :!:

Może nawypisywałam jakiś głupot, ale naprawdę zasypiam nad klawiaturą. Wiem co pomyślicie, ale muszę isć do łóżka i porządnie się wyspać. Wyszłam z wprawy jeśli chodzi o imprezowanie.

A! Żwirek w kuwecie zabarwiony na żółto czyli było siiiiii :ok:

Ufff dobrze, że nei musimy dziś lecieć na cewnikowanie. Zapewniam was, że takich wrzasków jak podczas tego zabiegu w życiu nie słyszałyście.
Będę pozniej żeby wszystki jeszcze raz nadziękować i ogarnąć bazarkowanie.

Maniula dziś. Jak widać na zdjęciu jedno oczko Maniuś ma otwarte i prawie w nim nie widać 3ciej powieki. Drugie też już coraz bardziej się otwiera :1luvu:

.Proszę się nie przejmować scenerią na zdjęciu. U mnie w mieszkaniu od roku trwa remont :roll:

Chętnie bym sie rozpisała, ale mój TŻ jutro ucieka mi na 4 miesiące więc pędzę teraz do niego. Jutro zrobię MAniulce jeszcze troszkę zdjęć i pewnie będę pisać z płaczem że Stefanek się denerwuje przez nowego lokatora :roll:

Maniuś ma piękny kolor futerka :1luvu:

O relacje międzykocie się nie martw-choć na początku może być trudno, z czasem koty jakoś to sobie poustawiają.

I już dzisiaj wygląda jak żywy :mrgreen:

Niepełnosprytny Maniuś i gruby Stefan nowe fotki str 54 :)

Kto przegląda forum