♥ Perełka, Chester, Śnieżuś i Mokuś ♥ Słodkości str. 86 ;)

Madziu, nie chcę Cię martwić, ale witamy wśród dorosłych...

Też racja, ale jakby nie patrzeć - im większa firma,tym więcej mend tam siedzi i większy wyścig szczurów

MamaMeli pisze:Madziu, nie chcę Cię martwić, ale witamy wśród dorosłych...

Ja już od dawna jestem wśród dorosłych, ale co mogę powiedzieć? Nie jestem wredną, dwulicową gadziną bez kultury osobistej i dlatego tam nie pasuję. Próbowałam być miła i uprzejma, nie wyszło, trudno. Smutne

ja też nie jestem. ale chcę wykarmić koty i siebie, móc robić wszystko inne na co mam ochotę. idę, odsiedzę, wracam. jestem obok tego. nie musisz się dostosowywać do otoczenia, bądź ponad, odetnij pracę od życia.

No właśnie nie umiem. Wiem, słaba jestem. Ale do mnie tak to wszystko mocno przenika, nie umiem się odciąć kompletnie. Dlatego szukam nowej pracy - może i ludzie będą tak samo wredni, ale przynajmniej będzie w tym coś nowego dla mnie, żebym nie zwariowała.

kiedyś nauczysz się oddzielać pracę od życia osobistego - chociaż ja do tej pory nie potrafię :oops:

♥ Tosia ♥ razem od 24.11.12

Nie chcę się bawić w psychologa forumowego :twisted:

ale powiem Wam, że to szczera prawda, że wszystko zalezy od nastawiania. Kilka lat temu poprzestawiałam sobie wszystko w głowie, i zaczęła dostrzegać więcej pozytywnych rzeczy i miłych zachowań. W efekcie powiem wam, że na prawdę, czuję się o wiele lepiej w towarzystwie ludzi, szczególnie w pracy i niczyje paskudne zachowanie do mnie nie dociera, a wręcz pojawia się bardzo rzadko. Ja myślę, że sporo można przetrwać, jesli znajdzie się w miejscu pracy jedną fajną duszyczkę, z którą można pogadac, pośmiać sie i ponarzekać

MB&Ofelia pisze:W urzędach - przynajmniej niektórych - nie jest jeszcze tak źle, ale wszystko do tego dąży. Statystyka, statystyka i jeszcze raz statystyka. Liczy się ile decyzji się napisało, ile było odwołań, itp. A ludzie wszędzie są różni, nigdy się nie trafi, żeby wszyscy byli ok.

A ja się nie zgodzę. Po 6-ciu latach pracy w urzędzie państwowym, podczas których moje poczucie własnej wartości spadło do poziomu, gdzie znajduje się jądro ziemi, przeniosłam się do korporacji i wreszcie zaczęto na mnie patrzeć jak na człowieka. Nie można wszystkich firm wrzucać do jednego wora. Przez 6 lat w urzędzie stałam w miejscu - nic nowego się nie uczyłam i po dwóch kierunkach studiów zarabiałam na rękę 1500 złotych. Gdy odchodziłam, powiedziano mi, że mogą mi zaproponować podwyżkę rzędu 200 zł brutto. Po 6 latach pracy. Fajnie. Poszłam do korpo, choć wszyscy mnie przestrzegali. I co? Nie ma wyścigu szczurów, nie ma wrednej szefowej, która na swoich pracownikach odreagowuje niepowodzenie w życiu osobistym. Za to są pochwały, awanse, szkolenia. Owszem, czasem nie jest kolorowo. Pewnie jak w każdej pracy. Plusy i minusy. Ale tych plusów widzę jakieś 85%, w urzędzie tyle widziałam minusów.

isabell36 pisze:kiedyś nauczysz się oddzielać pracę od życia osobistego - chociaż ja do tej pory nie potrafię

No właśnie dla mnie też może nie być nadziei. Za miętka jestem

vanesia1 pisze:Nie chcę się bawić w psychologa forumowego ale powiem Wam, że to szczera prawda, że wszystko zalezy od nastawiania. Kilka lat temu poprzestawiałam sobie wszystko w głowie, i zaczęła dostrzegać więcej pozytywnych rzeczy i miłych zachowań. W efekcie powiem wam, że na prawdę, czuję się o wiele lepiej w towarzystwie ludzi, szczególnie w pracy i niczyje paskudne zachowanie do mnie nie dociera, a wręcz pojawia się bardzo rzadko. Ja myślę, że sporo można przetrwać, jesli znajdzie się w miejscu pracy jedną fajną duszyczkę, z którą można pogadac, pośmiać sie i ponarzekać

Aniu, przecież Ty jesteś psychologiem

Widzisz, trzeba umieć znaleźć w sobie taki dar, takie pozytywne nastawienie...

Milena_MK pisze:
MB&Ofelia pisze:W urzędach - przynajmniej niektórych - nie jest jeszcze tak źle, ale wszystko do tego dąży. Statystyka, statystyka i jeszcze raz statystyka. Liczy się ile decyzji się napisało, ile było odwołań, itp. A ludzie wszędzie są różni, nigdy się nie trafi, żeby wszyscy byli ok.

A ja się nie zgodzę. Po 6-ciu latach pracy w urzędzie państwowym, podczas których moje poczucie własnej wartości spadło do poziomu, gdzie znajduje się jądro ziemi, przeniosłam się do korporacji i wreszcie zaczęto na mnie patrzeć jak na człowieka. Nie można wszystkich firm wrzucać do jednego wora. Przez 6 lat w urzędzie stałam w miejscu - nic nowego się nie uczyłam i po dwóch kierunkach studiów zarabiałam na rękę 1500 złotych. Gdy odchodziłam, powiedziano mi, że mogą mi zaproponować podwyżkę rzędu 200 zł brutto. Po 6 latach pracy. Fajnie. Poszłam do korpo, choć wszyscy mnie przestrzegali. I co? Nie ma wyścigu szczurów, nie ma wrednej szefowej, która na swoich pracownikach odreagowuje niepowodzenie w życiu osobistym. Za to są pochwały, awanse, szkolenia. Owszem, czasem nie jest kolorowo. Pewnie jak w każdej pracy. Plusy i minusy. Ale tych plusów widzę jakieś 85%, w urzędzie tyle widziałam minusów.

Zależy od kierownictwa i od kultury organizacyjnej. Cieszę się, ze Ci się udało :1luvu:

U nas jednak te pozytywne wartości zostały przez Pana Dyrektora zamiecione pod dywan na rzecz realizacji celów kwartalnych, które są równie realne co bałwany na Karaibach.

Ja się staram odcinać - wychodzę z pracy, to pracę zostawiam za sobą. chyba że mam naprawdę ciężką sprawę do rozpatrzenia, to zdarza się nawet, że mi się śni po nocach :strach:

Raz jeden nie mogłam się z kolei doczekać ranka, żeby iść do pracy (raz w ciągu kilkunastu lat pracy). To była wyjątkowa sytuacja, bo trzeba było coś sprawdzić, pogrzebać w dokumentacji i książkach, żeby sprawdzić skąd może pochodzić pewna rzecz namierzona przypadkiem. Takie coś mi się podoba, mogłabym pracować w archiwum czy w muzeum (zresztą na jeden etat w muzeum poluję, na razie bezskutecznie)

Milena_MK pisze:
MB&Ofelia pisze:W urzędach - przynajmniej niektórych - nie jest jeszcze tak źle, ale wszystko do tego dąży. Statystyka, statystyka i jeszcze raz statystyka. Liczy się ile decyzji się napisało, ile było odwołań, itp. A ludzie wszędzie są różni, nigdy się nie trafi, żeby wszyscy byli ok.

A ja się nie zgodzę. Po 6-ciu latach pracy w urzędzie państwowym, podczas których moje poczucie własnej wartości spadło do poziomu, gdzie znajduje się jądro ziemi, przeniosłam się do korporacji i wreszcie zaczęto na mnie patrzeć jak na człowieka. Nie można wszystkich firm wrzucać do jednego wora. Przez 6 lat w urzędzie stałam w miejscu - nic nowego się nie uczyłam i po dwóch kierunkach studiów zarabiałam na rękę 1500 złotych. Gdy odchodziłam, powiedziano mi, że mogą mi zaproponować podwyżkę rzędu 200 zł brutto. Po 6 latach pracy. Fajnie. Poszłam do korpo, choć wszyscy mnie przestrzegali. I co? Nie ma wyścigu szczurów, nie ma wrednej szefowej, która na swoich pracownikach odreagowuje niepowodzenie w życiu osobistym. Za to są pochwały, awanse, szkolenia. Owszem, czasem nie jest kolorowo. Pewnie jak w każdej pracy. Plusy i minusy. Ale tych plusów widzę jakieś 85%, w urzędzie tyle widziałam minusów.

dawaj adres tej korporacji - też tam chcę, a Kraków zawsze mi się podobał :mrgreen:

Milena_MK pisze:
MB&Ofelia pisze:W urzędach - przynajmniej niektórych - nie jest jeszcze tak źle, ale wszystko do tego dąży. Statystyka, statystyka i jeszcze raz statystyka. Liczy się ile decyzji się napisało, ile było odwołań, itp. A ludzie wszędzie są różni, nigdy się nie trafi, żeby wszyscy byli ok.

A ja się nie zgodzę. Po 6-ciu latach pracy w urzędzie państwowym, podczas których moje poczucie własnej wartości spadło do poziomu, gdzie znajduje się jądro ziemi, przeniosłam się do korporacji i wreszcie zaczęto na mnie patrzeć jak na człowieka. Nie można wszystkich firm wrzucać do jednego wora. Przez 6 lat w urzędzie stałam w miejscu - nic nowego się nie uczyłam i po dwóch kierunkach studiów zarabiałam na rękę 1500 złotych. Gdy odchodziłam, powiedziano mi, że mogą mi zaproponować podwyżkę rzędu 200 zł brutto. Po 6 latach pracy. Fajnie. Poszłam do korpo, choć wszyscy mnie przestrzegali. I co? Nie ma wyścigu szczurów, nie ma wrednej szefowej, która na swoich pracownikach odreagowuje niepowodzenie w życiu osobistym. Za to są pochwały, awanse, szkolenia. Owszem, czasem nie jest kolorowo. Pewnie jak w każdej pracy. Plusy i minusy. Ale tych plusów widzę jakieś 85%, w urzędzie tyle widziałam minusów.

Dlatego piszę o niektórych urzędach, w tym w którym ja pracuję nie jest jeszcze tragicznie. Na razie :roll:

W korporacji nie pracowałam i jakoś mnie nie kusi. Ale w urzędzie też już bym nie chciała.

Ja to bym nie chciała nigdzie :twisted:

Ale póki co w moim korpo mi dobrze

Ja bym chciała pracować w firmie produkcyjnej, na takim stanowisku, na którym wymagana byłaby wiedza techniczna, inżynierska. Umiejętność myślenia kategoriami nauk ścisłych, rozwiązywanie problemów, praca z ludźmi i z produktami. Najchętniej w międzynarodowym otoczeniu, żeby angielski się przydał.

A co u mnie jest teraz? Umiejętność robienia wykresów w Excelku i tabeli przestawnych...

to pewnie bys się sprawdziła w pracy z drukarką 3D :wink:

Tak tak tak!
Chemia, technologia chemiczna, przetwórstwo - mniam :1luvu:

♥ Perełka, Chester, Śnieżuś i Mokuś ♥ Słodkości str. 86 ;)

Kto przegląda forum