Kotków 7.Agatka [*]. Zapraszamy do nowej edycji.

» Nie mar 15, 2009 22:46

Aniu, przykro mi, współczuję bardzo.
Kotuniu [']

» Nie mar 15, 2009 23:08

Wierzyłam

Śpij spokojnie Wiki ...[']

» Pon mar 16, 2009 7:32

Aniu dokładnie wiem co czujesz dziś mija rok jak nie ma z nami Mozika potem odszedł Kubuś po ciężkim wypadku żal ale i jakaś ulga że zrobilismy wszystko co się dało że walczymy o życie tych cudnych zwierząt.To chyba ty masz mojego ulubieńca bez ucha?

» Pon mar 16, 2009 8:24

Dopiero weszłam na wątek, wczoraj mnie nie było a tutaj taka smutna wiadomość. Nie ma słów które chciałabym powiedzieć, a zresztą dziewczyny wczesniej napisały chyba wszystko co możliwe.

Aniu przytulam.....

Vikuniu (') tobie już dobrze jest..................

» Pon mar 16, 2009 8:28

Nie umiem powstrzymać łez, tak bardzo wierzyłam....... (')

Aniu nic więcej nie mogłaś zrobić. Przytulam Cię bardzo, bardzo mocno.....

» Pon mar 16, 2009 9:22

Vikuś biegaj po tęczowych łąkach ...

Aniu, wielki ukłon dla Ciebie :aniolek:

» Pon mar 16, 2009 9:30

Anka, przytulamy....

Viki, kocinko...już wszystko jest dobrze... :cry:

[']

» Pon mar 16, 2009 9:45

Vikuniu to dla ciebie [*]
Aniu przykro mi bardzo wiem co czujesz bo ja nie tak dawno tez straciłam chorego kota ....Kto wie pewnie teraz twoja Viki i mój Fuksik ganiają się za Tęczowym Mostem.

Zapłacz
Kiedy odejdzie,
Jeśli cię serce zaboli,
Że to o wiele za wcześnie
Choć może i z Bożej woli.

Zapłacz
Bo dla płaczących
Niebo bywa łaskawsze
Lecz niech uwierzą wierzący,
Że on nie odszedł na zawsze.

Zapłacz
Kiedy odejdzie,
Uroń łzę jedną i drugą,
I - przestań
Nim słońce wzejdzie,
Bo on nie odszedł na długo.

Potem
Rozglądnij się w koło
Ale nie w górę
Patrz nisko
I - może wystarczy zawołać,
On może być już tu blisko...

A jeśli ktoś mi zarzuci,
Że świat widzę w krzywym lusterku,
To ja powtórzę:
On wróci
Choć może i w innym futerku...

» Pon mar 16, 2009 10:28

ezra pisze:Aniu dokładnie wiem co czujesz dziś mija rok jak nie ma z nami Mozika potem odszedł Kubuś po ciężkim wypadku żal ale i jakaś ulga że zrobilismy wszystko co się dało że walczymy o życie tych cudnych zwierząt.To chyba ty masz mojego ulubieńca bez ucha?

Tak, mam zaszczyt być domkiem bezuchego pana Rademenesa, po domowemu Radzia

Dopiero wstałam :oops:

. Na szczęście chodzę późno do pracy, więc mogłam sobie pozwolić. Vikunia cały czas zajmuje moje myśli, ale ufam, że TAM jest już szczęśliwa. Jestem wzruszona pięknymi tekstami jakie tu wpisujecie :cry:

Wczoraj byłam tak zmęczona, że nawet nie miałam siły (dosłownie) położyć się i godzinę stałam pod piecem, bo trzęsło mną jakieś wewnętrzne zimno. W nocy śniła mi się Viki, ale obudziłam się już spokojniejsza. Wiem, że zrobiłam wszystko co mogłam. Przynajmniej nie wyobrażam sobie, co można było zrobić więcej.
Vikusia pozwoliła, żebym była nadal domkiem tymczasowym. Bo w pewnym momencie, gdy już było bardzo źle, postanowiłam, że trudno, wbrew zasadom nie oddam jej. Wiadomo było, że nawet jak przeżyje, będzie kotem nerkowym, wymagającym szczególnej opieki, do tego niewidomym. Obiecywałam jej to szepcząc do uszka, ale odeszła :cry:

. Zrobiła miejsce następnemu.

Cóż, jutro kolejne wizyty u weta - kontrolna morfologia Radzia i Charlisia, badanie krwi i ogólne kliniczne Amelii (jak będzie ok to sterylka i szukamy intensywnie DS), muszę też koniecznie zawieźć na kompleksowe badania Myszę.

Dziękuję za wszelką pomoc także materialną dla Vikuni. Na jej leczenie przez ten tydzień (wraz z taksówkami) wydałam ok. 300zł. To i tak nie dużo, bo w tym jest także biochemia, USG, a wizyty, to nie tyle wizyty, ile kilkugodzinne pobyty w klinice połączone z kroplówkami, lekami, lekami danymi mi do domu itd. Więc chociaż wiem, że nasz pan doktor forumowiczem nie jest i tu raczej nie zagląda, to i tutaj mu dziękuję. Jest kochany.
Mrata (rzadko się odzywa, ale w tym wątku parę razy) przekazała mi cudne drobiazgi na bazarek :love: