).Dlatego pisałam w wątku Zary, że wyłapanie kotów FeLV+ wszystkich jest niemożliwe i to złudne pocieszanie się, że jak się złapie 2 czy 3 koty FeLV+, to problem zniknie - trzeba by w jednym czasie złapać wszystkie żyjące koty, zrobić im testy i je powtórzyć, po czym wypuścić zdrowe (szczepienie jest średnio skuteczne), a chore gdzieś zatrzymać. Tego nie da się przeprowadzić logistycznie, bo koty wędrują i trzeba by chyba w całej Polsce /a raczej na kontynencie/ naraz wszystkie złapać, bo wystarczy jeden pominięty bezobjawowy, który sieje i znowu wszystkie są zagrożone. Pozostaje jedynie wyłapywać te z objawami i leczyć na ile się da
a myślenie, że jak się swojego kota FeLV+ uwięzi w domu lub wyłapie kilka FeLV+, to okoliczne koty będą zdrowe jest utopią (szlachetną oczywiście) - może odrobinę zmniejsza się ryzyko dla nich, ale i tak jest ogromne: tak działa selekcja naturalna niestety - słaby nie ma prawa przetrwać w naturze a już na pewno nie mnożyć się /bo to FeLV skutecznie utrudnia/, żeby nie mnożyć słabych genów; wiele z nich już dawno miało kontakt z wirusem i albo są nosicielami / chorują, albo go zwalczyły i są odporne na lata. Niemniej jednak przed szczepieniem - z powodu podanego w poście powyżej - dobrze jest wiedzieć, czy kot jest FIV/FeLV+, bo pozwala to lepiej dobrać szczepionkę (choć nie gwarantuje to niczego).
walczcie tak dalej 
jest zrobiony wieczorem chwilę po przebudzeniu - wtedy jest na tyle spowolniona, że się coś nagra (rano to raz, że za wolna kamerka, a dwa - musiałby mi ktoś pomóc, a chętnych do dzielenia się filmem z "naszym kotem" - brak); rano nie ma szans; no i już jest znacznie grzeczniejsza - bawi się tasiemką, piórkami itp., a ręce mniej więcej w spokoju zostawia. Teraz już siedzi obok mnie i się obudziła na max (bo dopiero co zjadła - jak zwykle w takim tempie, że jakby ktoś z boku patrzył, to by powiedział, że kotuś chyba z miesiąc nie jadł - i dobrze: niech ma kocię kochane apetycik jak najdłużej).
żaden bunt 
Pomyślałam dziś o Tygrysku, że taki dzielny, on musi być kłuty, tak, jak Ulcia na pobraniu. Strasznie mi się go szkoda zrobiło za te cierpienie 
bo ma swoje upodobania i jest nieugięta. Bo np. jak mieszkała na dworze, to jak ją brałam do domu, to brałam ją na ręce, kładłam sobie ją na brzuch, przykrywałam nas kocykiem i leżałyśmy tak, ona spała, a teraz, zostało tylko wspomnienie, nawet na ręce się nie da wziąć