Moje koty Sabcia Usia Calinka Mini i Kitka. Zazulka [*]

[lucas 2014]

...
A ja niby jestem ... Lady Sabcia. Tak mnie nazywa mój Rycerz Lucas. Ale ostatnio w ogóle do mnie nie pisze, więc nie jestem pewna, czy jeszcze jestem tą Lady
Sabcia[/i][/quote]

Jesteś, jesteś, jesteś...
Duza nie pisze bo moje zachowanie nie jest godne rycerza.
Twoj Lucas
Super, ze masz znow swoja Duza. Ja mojej dalej nie lubie.

[MaryLux]

Lucasku, dlaczego nie zachowujesz się jak rycerz i na czym to polega?

[lucas 2014]

Lucasku, dlaczego nie zachowujesz się jak rycerz i na czym to polega?

Zalatwiam moje... "duze" potrzeby w bardzo nieodpowiednich miejscach.
Lucas

[madrugada]

Dziękuję Jolu, piękny wiersz o kotce Babuni
Tak Ofelko, jestem sama w pustym mieszkaniu, cisza, od rana do wieczora, siedzę tak popołudniami w tym mieszkaniu i myślę o ostatnich dniach Zuzi, o tym jak zachowała się pani wet, życie się skończyło.
Smyram po łepku Olelko i Sabulko

Aniu, specjalnie dla Ciebie, sparafrazowałam wiersz naszej noblistki:


Człowiek w pustym mieszkaniu


Umrzeć - tego się nie robi człowiekowi.
Bo co ma począć człowiek
w pustym mieszkaniu.
Wpatrywać się w ściany.
Obijać się między meblami.
Nic niby tu nie zmienione,
a jednak pozamieniane.
Niby nie przesunięte,
a jednak porozsuwane.
I wieczorami nie ma do kogo się przytulić.

Słychać tupot łapek w pokoju,
ale to tylko złudzenie.
Ręka wciąż kładzie rybę na talerzyk,
już niepotrzebnie.

Nic się tu nie zaczyna
w swojej zwykłej porze.
Nic się tu nie odbywa
jak powinno.
Ktoś tutaj był i był,
a potem nagle zniknął
i uporczywie go nie ma.

Wszystkie szafy już się przejrzało.
Kurze z półek pościerało.
Pod dywanem sprawdziło i śmieci wymiotło.
Papiery rozrzucone
już się uporządkowało.
Co więcej jest do zrobienia.
Spać i czekać.

Aż kiedyś ona wróci,
kiedyś się pokaże w innym futerku.
Już będzie wiedziała,
że jest Twoim kotem najważniejszym.
Będzie szła w Twoją stronę,
jakby zawsze Cię znała,
pomalutku,
na bardzo stęsknionych łapkach.
I mocno się przytuli na początek.

[MaryLux]

Lucasku, dlaczego nie zachowujesz się jak rycerz i na czym to polega?

Zalatwiam moje... "duze" potrzeby w bardzo nieodpowiednich miejscach.
Lucas

Popraw się, kochanie, bo jak nie, to Cię wyślę do weta!

[MaryLux]

Aniu, specjalnie dla Ciebie, sparafrazowałam wiersz naszej noblistki:


Człowiek w pustym mieszkaniu


Umrzeć - tego się nie robi człowiekowi.
Bo co ma począć człowiek
w pustym mieszkaniu.
Wpatrywać się w ściany.
Obijać się między meblami.
Nic niby tu nie zmienione,
a jednak pozamieniane.
Niby nie przesunięte,
a jednak porozsuwane.
I wieczorami nie ma do kogo się przytulić.

Słychać tupot łapek w pokoju,
ale to tylko złudzenie.
Ręka wciąż kładzie rybę na talerzyk,
już niepotrzebnie.

Nic się tu nie zaczyna
w swojej zwykłej porze.
Nic się tu nie odbywa
jak powinno.
Ktoś tutaj był i był,
a potem nagle zniknął
i uporczywie go nie ma.

Wszystkie szafy już się przejrzało.
Kurze z półek pościerało.
Pod dywanem sprawdziło i śmieci wymiotło.
Papiery rozrzucone
już się uporządkowało.
Co więcej jest do zrobienia.
Spać i czekać.

Aż kiedyś ona wróci,
kiedyś się pokaże w innym futerku.
Już będzie wiedziała,
że jest Twoim kotem najważniejszym.
Będzie szła w Twoją stronę,
jakby zawsze Cię znała,
pomalutku,
na bardzo stęsknionych łapkach.
I mocno się przytuli na początek.

cudne

[lucas 2014]

Lucasku, dlaczego nie zachowujesz się jak rycerz i na czym to polega?

Zalatwiam moje... "duze" potrzeby w bardzo nieodpowiednich miejscach.
Lucas

Popraw się, kochanie, bo jak nie, to Cię wyślę do weta!

A ja... boje sie, ze to wplyw Lola.
Lucas 2014

[lucas 2014]

Aniu, specjalnie dla Ciebie, sparafrazowałam wiersz naszej noblistki:


Człowiek w pustym mieszkaniu


Umrzeć - tego się nie robi człowiekowi.
Bo co ma począć człowiek
w pustym mieszkaniu.
Wpatrywać się w ściany.
Obijać się między meblami.
Nic niby tu nie zmienione,
a jednak pozamieniane.
Niby nie przesunięte,
a jednak porozsuwane.
I wieczorami nie ma do kogo się przytulić.

Słychać tupot łapek w pokoju,
ale to tylko złudzenie.
Ręka wciąż kładzie rybę na talerzyk,
już niepotrzebnie.

Nic się tu nie zaczyna
w swojej zwykłej porze.
Nic się tu nie odbywa
jak powinno.
Ktoś tutaj był i był,
a potem nagle zniknął
i uporczywie go nie ma.

Wszystkie szafy już się przejrzało.
Kurze z półek pościerało.
Pod dywanem sprawdziło i śmieci wymiotło.
Papiery rozrzucone
już się uporządkowało.
Co więcej jest do zrobienia.
Spać i czekać.

Aż kiedyś ona wróci,
kiedyś się pokaże w innym futerku.
Już będzie wiedziała,
że jest Twoim kotem najważniejszym.
Będzie szła w Twoją stronę,
jakby zawsze Cię znała,
pomalutku,
na bardzo stęsknionych łapkach.
I mocno się przytuli na początek.

cudne

To prawda.
Lucas 2014

[MaryLux]

Lucasku, dlaczego nie zachowujesz się jak rycerz i na czym to polega?

Zalatwiam moje... "duze" potrzeby w bardzo nieodpowiednich miejscach.
Lucas

Popraw się, kochanie, bo jak nie, to Cię wyślę do weta!

A ja... boje sie, ze to wplyw Lola.
Lucas 2014

Na wszelki wypadek pognałabym gada do weta

[lucas 2014]

Lucasku, dlaczego nie zachowujesz się jak rycerz i na czym to polega?

Zalatwiam moje... "duze" potrzeby w bardzo nieodpowiednich miejscach.
Lucas

Popraw się, kochanie, bo jak nie, to Cię wyślę do weta!

A ja... boje sie, ze to wplyw Lola.
Lucas 2014

Na wszelki wypadek pognałabym gada do weta

Jeszcze trzy "popoludniowki" i....
bede miesiac w domku z kotami. Urlop. Lucas "muss sich wärmer anziehen".
Gdyby cos to... Nie ma litosci... Weterynarz "sie klania".
Lucas 2014

[Nul]

Dziękuję Jolu, piękny wiersz o kotce Babuni
Tak Ofelko, jestem sama w pustym mieszkaniu, cisza, od rana do wieczora, siedzę tak popołudniami w tym mieszkaniu i myślę o ostatnich dniach Zuzi, o tym jak zachowała się pani wet, życie się skończyło.
Smyram po łepku Olelko i Sabulko

Aniu, specjalnie dla Ciebie, sparafrazowałam wiersz naszej noblistki:


Człowiek w pustym mieszkaniu


Umrzeć - tego się nie robi człowiekowi.
Bo co ma począć człowiek
w pustym mieszkaniu.
Wpatrywać się w ściany.
Obijać się między meblami.
Nic niby tu nie zmienione,
a jednak pozamieniane.
Niby nie przesunięte,
a jednak porozsuwane.
I wieczorami nie ma do kogo się przytulić.

Słychać tupot łapek w pokoju,
ale to tylko złudzenie.
Ręka wciąż kładzie rybę na talerzyk,
już niepotrzebnie.

Nic się tu nie zaczyna
w swojej zwykłej porze.
Nic się tu nie odbywa
jak powinno.
Ktoś tutaj był i był,
a potem nagle zniknął
i uporczywie go nie ma.

Wszystkie szafy już się przejrzało.
Kurze z półek pościerało.
Pod dywanem sprawdziło i śmieci wymiotło.
Papiery rozrzucone
już się uporządkowało.
Co więcej jest do zrobienia.
Spać i czekać.

Aż kiedyś ona wróci,
kiedyś się pokaże w innym futerku.
Już będzie wiedziała,
że jest Twoim kotem najważniejszym.
Będzie szła w Twoją stronę,
jakby zawsze Cię znała,
pomalutku,
na bardzo stęsknionych łapkach.
I mocno się przytuli na początek.

Piękne…

[Anna2016]

Dziękuję Jolu, piękny wiersz o kotce Babuni
Tak Ofelko, jestem sama w pustym mieszkaniu, cisza, od rana do wieczora, siedzę tak popołudniami w tym mieszkaniu i myślę o ostatnich dniach Zuzi, o tym jak zachowała się pani wet, życie się skończyło.
Smyram po łepku Olelko i Sabulko

Aniu, specjalnie dla Ciebie, sparafrazowałam wiersz naszej noblistki:


Człowiek w pustym mieszkaniu


Umrzeć - tego się nie robi człowiekowi.
Bo co ma począć człowiek
w pustym mieszkaniu.
Wpatrywać się w ściany.
Obijać się między meblami.
Nic niby tu nie zmienione,
a jednak pozamieniane.
Niby nie przesunięte,
a jednak porozsuwane.
I wieczorami nie ma do kogo się przytulić.

Słychać tupot łapek w pokoju,
ale to tylko złudzenie.
Ręka wciąż kładzie rybę na talerzyk,
już niepotrzebnie.

Nic się tu nie zaczyna
w swojej zwykłej porze.
Nic się tu nie odbywa
jak powinno.
Ktoś tutaj był i był,
a potem nagle zniknął
i uporczywie go nie ma.

Wszystkie szafy już się przejrzało.
Kurze z półek pościerało.
Pod dywanem sprawdziło i śmieci wymiotło.
Papiery rozrzucone
już się uporządkowało.
Co więcej jest do zrobienia.
Spać i czekać.

Aż kiedyś ona wróci,
kiedyś się pokaże w innym futerku.
Już będzie wiedziała,
że jest Twoim kotem najważniejszym.
Będzie szła w Twoją stronę,
jakby zawsze Cię znała,
pomalutku,
na bardzo stęsknionych łapkach.
I mocno się przytuli na początek.

to jest tak PRAWDZIWE że aż boli do samych kości
DZIĘKUJĘ
skopiuję na dysk bo jest zjawiskowe


jedyna różnica, że w domu nieposprzątane, czas się zatrzymał, porozrzucane jak było tak jest, to tak jakby 'łącznik' teraz z dawniej, jeszcze nie mam siły tknąć ani papierka, ani miseczki ani kocyka, ani legowisk przestawić , tylko to co konieczne (śmieci wyrzuciłam bo już.....), ciągle mam na sobie ubrania z poniedziałku kiedy Zunia..... (nie, nie śmierdzą jeszcze....)

[Anna2016]

Lukasku, jak robisz "dwójeczki" w różnych miejscach w domku, to może zamiast weta lepiej trochę kociorozrywki dla Ciebie, może jakiś nowy drapaczek, nowa wysoko położona leżanka, jakiś azyl dla Ciebie? Chyba robienie qpki to też znaczenie terenu....

Mizianki dla Sabci na dobry dzień

[jolabuk5]

Dziękuję Jolu, piękny wiersz o kotce Babuni
Tak Ofelko, jestem sama w pustym mieszkaniu, cisza, od rana do wieczora, siedzę tak popołudniami w tym mieszkaniu i myślę o ostatnich dniach Zuzi, o tym jak zachowała się pani wet, życie się skończyło.
Smyram po łepku Olelko i Sabulko

Aniu, specjalnie dla Ciebie, sparafrazowałam wiersz naszej noblistki:


Człowiek w pustym mieszkaniu


Umrzeć - tego się nie robi człowiekowi.
Bo co ma począć człowiek
w pustym mieszkaniu.
Wpatrywać się w ściany.
Obijać się między meblami.
Nic niby tu nie zmienione,
a jednak pozamieniane.
Niby nie przesunięte,
a jednak porozsuwane.
I wieczorami nie ma do kogo się przytulić.

Słychać tupot łapek w pokoju,
ale to tylko złudzenie.
Ręka wciąż kładzie rybę na talerzyk,
już niepotrzebnie.

Nic się tu nie zaczyna
w swojej zwykłej porze.
Nic się tu nie odbywa
jak powinno.
Ktoś tutaj był i był,
a potem nagle zniknął
i uporczywie go nie ma.

Wszystkie szafy już się przejrzało.
Kurze z półek pościerało.
Pod dywanem sprawdziło i śmieci wymiotło.
Papiery rozrzucone
już się uporządkowało.
Co więcej jest do zrobienia.
Spać i czekać.

Aż kiedyś ona wróci,
kiedyś się pokaże w innym futerku.
Już będzie wiedziała,
że jest Twoim kotem najważniejszym.
Będzie szła w Twoją stronę,
jakby zawsze Cię znała,
pomalutku,
na bardzo stęsknionych łapkach.
I mocno się przytuli na początek.

Madrugada, jak pięknie i mądrze to napisałaś, spłakałam się
Też sobie zapiszę - i dodam do ulubionych tekstów, które zawsze łączę z Pamiętnikiem Babuni. Mogę? Kiedy ktoś prosi o Pamiętnik, dokładam do książeczki taki zbiór tekstów o kotach. Ten wiersz wspaniale by tam pasował...

[jolabuk5]

...
A ja niby jestem ... Lady Sabcia. Tak mnie nazywa mój Rycerz Lucas. Ale ostatnio w ogóle do mnie nie pisze, więc nie jestem pewna, czy jeszcze jestem tą Lady
Sabcia[/i]

Jesteś, jesteś, jesteś...
Duza nie pisze bo moje zachowanie nie jest godne rycerza.
Twoj Lucas
Super, ze masz znow swoja Duza. Ja mojej dalej nie lubie. [/quote]
Lucasku, Kochany, jak dobrze, że napisałeś Już myślałam, że o mnie zapomniałeś
Ja wiem, że kotki są delikatne i że mają wrażliwą duszę. Chyba pojawienie się Drugiego Pana L. bardzo Tobą wstrząsnęło i mówisz to Dużej na swój sposób... Może bardziej niż wet potrzebny Ci, Lucasku, koci psycholog? Trzymam mocno łapki, żeby się wszystko wyjaśniło. I żebyś odzyskał swój zwykły stan zadowolonego kota
Twoja Lady Sabcia