Czesio, Jożik, Miś i Polcia.

[Andzia12]

nie martw sie,włoski odrosna! jak moją Zuzię znalazłam to miała takie filce,że same od skóry odchodziły,więc trzeba było golić na łyso,a teraz jaka piękna!

[Sihaja]

Hej Co słychać?

[mięta]

Witam Jak Pola zniosła strzyżenie ?

[Aniada]

Witamy.

Pola źle zniosła strzyżenie, choć nie było ono radykalne. Ostrzygliśmy jedynie brzuszek, nóżki, paszki.
Smutno jest, bo Duży w szpitalu. Siedzimy sami. Dopadło mnie jakiś niesamowity marazm, bezczynność, bezmyślność i w ogóle - beznadzieja. Nic mi się nie chce. Czytać mi się nie chce, wszystko wokół potwornie mnie irytuje.
Jestem na zwolnieniu, bo... nie radzę już sobie ze stresem. Zwolnienie kończy się za półtora tygodnia, a ja już myślę o tym, że będę musiała TAM wrócić. Jak tu się wyluzować? Nie mam już siły sama do siebie.

[mięta]

Witamy.

Pola źle zniosła strzyżenie, choć nie było ono radykalne. Ostrzygliśmy jedynie brzuszek, nóżki, paszki.
Smutno jest, bo Duży w szpitalu. Siedzimy sami. Dopadło mnie jakiś niesamowity marazm, bezczynność, bezmyślność i w ogóle - beznadzieja. Nic mi się nie chce. Czytać mi się nie chce, wszystko wokół potwornie mnie irytuje.
Jestem na zwolnieniu, bo... nie radzę już sobie ze stresem. Zwolnienie kończy się za półtora tygodnia, a ja już myślę o tym, że będę musiała TAM wrócić. Jak tu się wyluzować? Nie mam już siły sama do siebie.

A nie możesz dalej ciągnąć zwolnienia ? Nie radzenie sobie ze stresem uwalnia depresję, a depresja to cholerne świństwo . Znam kogoś kto jest na zwolnieniu z podobnego powodu kilka miesięcy i już jest wszystko w porządku, ale do poprzedniej pracy nie wraca. Trzymam kciuki za poprawę samopoczucia

[sawanka1]

Ja też moim panienkom najczęściej gole tylko brzuszki i pod paszkami bo resztę dają czesać z przyjemnością
a co do stresu , jak możesz to daj sobie więcej czasu , przyjdzie wiosna , zielone pączki może i nastrój się porawi
tego Ci życzę
mi też czasami się nic nie chce i gdyby nie dzieci czasami nie wstawałabym z łóżka więc chyba dobrze , że są hehe

[barba50]

Nic nie doradzę, ani nie poradzę (sama jestem w psychicznym dołku ), ale kciuki bardzo mocno potrzymam Za zdrowie i powrót do domu Twojego TŻ i za Ciebie. Mocno, mocno przytulam, ciepło myślę

[amyszka]

Ja też polecam dłuższe zwolnienie
Trzymam kciuki za zdrówko TŻ-ta i Twoje
Na pewno wszystko się poukłada ,teraz jest rzeczywiście aura sprzyjająca depresji ,ale wkrótce będzie wiosna i na pewno będzie łatwiej wrócić do równowagi
Buziaki przesyłamy

[Sihaja]

OOoo Polepszenia samopoczucia życzymy...

[Andzia12]

dużo zdróweczka!!

[Aniada]

Bardzo Wam, Kochane, dziękujemy. Małżonek wrócił. Na szczęście jego dolegliwości są spowodowane chorobą dużo mniejszego kalibru niż wskazywały objawy. Odżywam. Wprawdzie szpital zwrócił mi o parę kilogramów męża mniej, ale za to mam kolejną istotkę, o którą trzeba dbać.
Co do zwolnienia - boję się iść na dłuższe. Ja w ogóle wszystkiego się boję w związku z tą placówką. Nawet nie wiedziałabym, do kogo po takie dłuższe zwolnienie się udać, jak rozmawiać. Pieczątek od pewnych specjalistów mieć nie powinnam a właśnie tacy specjaliści najlepiej by mi pomogli. Jakoś do czerwca wytrzymam, a potem wyjeżdżam i pracę zmieniam. Nie będzie łatwo, ale też nie sądzę, by było gorzej niż jest. Poza tym, pani doktor mnie mocno postraszyła wizją chorób, jakie mogą mnie dopaść, gdy w obecnej pracy zostanę. Muszę zmienić środowisko choćby dla zdrowia.
Co do wiosny - śnieg wprawdzie sypie, ale kupiłam sobie trzy cebule amarylisów (zabezpieczone przed kotami). Dwie już niebawem zakwitną. Sprawiłam też sobie kwitnącego krzaka nagarbii, poprzesadzałam hoje. Gmeranie w zieleninie bardzo poprawia mi nastrój.

[Aniada]

Widok nieprzytomnego po narkozie męża kompletnie przewartościował mi świat. Miałam czas i powód do najważniejszych rozmyślań. Do diabła z pracą. MY jesteśmy najważniejsi, ON jest najważniejszy. Nasz czas, nasze wspólne chwile. Muszę zrobić coś, by żyło nam się łatwiej. By życie nie kręciło się stale i wciąż tylko wokół moich kłopotów, mojej nerwicy, moich problemów. Chcę zabrać Piotrka w miejsca, o których marzy, a których nigdy nie odwiedza z braku pieniędzy. Chcę by spełnił swoje marzenia - proste, nawet niezbyt kosztowne, a jednak poza finansowym zasięgiem. Chcę mu coś dać, chcę, żeby poza moimi kłopotami coś jeszcze z tego małżeństwa miał. Życie jest tak niesamowicie kruche. Tak strasznie chwilowe. Chcę coś podczas tego życia zobaczyć, gdzieś z Piotrkiem pojechać. Mam taką możliwość, takie predyspozycje, i - skorzystam z nich. Nie umiem żyć życiem innych ludzi (uczniów). Nawet już nie próbuję, nie chcę. Nie jestem Judymem czy Siłaczką. Wykorzystam drugi zawód i troszkę to nasze życie ubarwię. Tak sobie postanowiłam.

[Hańka]

Uff. Jak dobrze.
Powodzenia w realizacji planów!

[barba50]

Siły i wytrwania Na pewno się uda

[amyszka]

Tak trzymaj Aniadko

Wszystkiego najlepszego dla kobitek