Na przekór...

[bechet]

Asiu, w zeszłym roku w Warszawie kosztowało ok. 80 zł.

[kalewala]

Wg moich wiadomości krew bada ludzki szpital za 52zł (w Łodzi), wiadomość sprzed dwóch-trzech tygodni - badanie na pasożyty
też niemało ....

[progect]

Misie, przypomłam sobie, ze dr Szydłowski wspominał jeszcze, że ewentualnie można kociowi zrobić test na toxo.
Wiecie może ile takie badanie kosztuje i jak sie je robi (tzn czy na czczo itp.)?

Bonkersowi na Brodowicza robiłam/ wiem, wiem tam się nie chodzi/
Kosztowało chyba 50 zł i nie był na czczo.

[Nordstjerna]

Bonkersowi na Brodowicza robiłam/ wiem, wiem tam się nie chodzi/

Eee, jak w labie "Chow-Chow" to spoko, to jest tylko z adresu Brodowicza (chociaż ktoś tu na forum - Gauka? - pisał o jakiejś wpadce z wynikami badań niedawno), weci do których ostatnio jeździliśmy nie mieli zastrzeżeń ich pracy.[/list]

[Sylwka]

Ja pisałam. Przez wysoką kreatynine Zenek dostał wlew podskórny choć wetka nie wierzyła, że mocznik może być OK a kreatynina nie. Powtórzone badania w ludzkim labie dały super wyniki.

[Nordstjerna]

A, faktycznie. O to chodziło. Ciekawe, czy to jednorazowa wpadka, czy stała tendencja spadkowa

[Sylwka]

Jak dla mnie to niestety może być ich stały błąd, bo to już drugi zawyżony pomiar kreatyniny u Zenka (poprzednio - aż 1.5 roku temu- też badanie powtórzone następnego dnia i zrobione w ludzkim labie dało wynik w normie).

[Slonko_Łódź]

Czytałam o sugestii weta. I właśnie zwerbalizował jedną z dwóch rzeczy, które mnie w tej sprawie męczą. Po pierwsze czytałam gdzieś, że pierwotne nowotwory u kotów stanowią 3 albo 5% wszystkich. Po drugie- objawy są już od dawna. I nigdzie ani śladu przerzutu. Nie żeby mnie to martwiło tylko wiecie męczy bo mi do diagnozy nijak nie pasuje..... A po trzecie- to czy to nie byłby jakiś niewiarygodnie okrutny zbieg okoliczności, żeby w końcu rzadkie schorzenie dotknęło dwóch kolejnych Twoich kotów? Jakoś mi to wszystko nie gra..... Nie wiem czy znacie to takie uczucie- niby wszystko na coś tam wskazuje ale jednak jest coś nieuchwytnego, nidookreślonego co nie pasuje.... Kaszmirku- ciotka nieustannie wierzy w Ciebie baaaaaardzo mocno

[bechet]

Słonko, ja na początku przez cały czas miałam to uczucie.
Gdyby nie jego obecność już dawno przestałabym szukać.

Teraz naprawdę nie wiem już co myśleć.
Każdy wet, którego odwiedzamy mówi "no, wygląda to na nowotwór, ale..." i tak w kółko. Kolejni lekarze, kolejne badania i te same słowa.

Wiem, że Kaszmir jest tym wszystkim zmęczony. Kilka razy, kiedy wracałam z nim do domu po kolejnych badaniach, mówiłam sobie "to już ostatni raz. Więcej nie ma sensu męczyć jego i nas".
A poźniej przychodził wieczór, ja w necie wynajdywałam kolejne choroby z pasującymi objawami i znów pojawiało się pytanie: a co, jeśli to jednak nie jest rak? Co, jeśli to jakaś inna choroba, którą być może można zdiagnozować i leczyć? Czy mogę przestać, jeśli istnieje choć cień szansy?

[Dorota]

Czy mogę przestać, jeśli istnieje choć cień szansy?

Intuicja...

Ustawicznie: :ok::ok:

Trzymajcie sie.

[Anna_33]

No raczej nie mozesz przestac Bechet...
Zycze Ci z calego serca wytrwalosci, Tobie i Kaszmirkowi.
Mysle dokladnie to co napisala Slonko, nie wierze w taki podwojny klaps od losu.
Za to wierze w Ciebie i w Kaszmira.

[Slonko_Łódź]

Powiem Wam, że tu nawet nie jest przeważająca myśl o "podwójnym klapsie" od losu.... Po prostu to wszystko jakoś nie pasuje.... I widać, że wetom też..... Normalnie walą diagnozę- wyrok i już.... A tu ciągle wątpliwości.... Może my się łudzimy i nie przyjmujemy faktów ale z drugiej strony dlaczego ja albo Anna mamy to odczucie? Przecież ja nawet nie widziałam Kaszmira.... A jednak od początku ta intuicja mówiła, że to zły kierunek poszukiwań.... U ludzi zrobiliby biopsję przy pierwszym podejrzeniu i wszystko by się wyjaśniło... A u futrzastych nie wiem co zrobić.... Może nas coś olśni jeszcze... Życzę Tobie Bechet i Kaszmirkowi dużo sił i miłego, spokojnego dnia....

[Georg-inia]

Po prostu to wszystko jakoś nie pasuje.... I widać, że wetom też..... Normalnie walą diagnozę- wyrok i już.... A tu ciągle wątpliwości....

czytam Wasz wątek regularnie i równie regularnie ryczę sobie po cichutku i proszę o wybaczenie za patetyczny ton - tak mi się jakoś porobiło ostatnio ale:
ja wiem, że to nic nie znaczy, że być może nawet sprawi ból... w pierwszym poście diagnoza weterynarza brzmiała: rak i dwa m-ce życia. Chciałam tylko zwrócić Waszą uwagę, że te dwa miesiące minęły dwa dni temu, a Kaszmir nie jest w stanie agonalnym, prawda?
Więc niezależnie od tego, jaki będzie koniec tej smutnej historii przeżyliście razem ponad 60 dni i nocy i cieszcie się każdą następną wspólną chwilą, tak jak tego chce sam Kaszmir

trzymam kciuki za futrzanego i za Ciebie, Bechet

[Agn]

Bechet, powtórzę się - ja bym nalegała na biopsję. Skoro nawet weci nie są pewni, to to jest chyba jedyna droga, żeby wiedzieć. Bo jeśli to nie nowotwór, bo jeśli zamiast czekać na śmierć, można by to wyleczyć? Albo choć wspomóc, ułatwić życie Kaszmirowi.
A konsultacja z 50zł w kopercie?

Te wątpliwości przy USG są czymś czego można byłoby się uchwycić...

Przytulanki dla pięknego dzielnego kota.

[mamucik]

Kolejni lekarze, kolejne badania i te same słowa.

Wiem, że Kaszmir jest tym wszystkim zmęczony. Czy mogę przestać, jeśli istnieje choć cień szansy?

Po pierwsze kciuki.

Ja bym zrobiła tak. Nie męczyłabym kocurro za bardzo, tylko zebrałabym wszystkie badania w czytelny skrypt i przesłała choćby mailem do dobrych wetów w Polsce. Jeśli mój zgodzi się – mogę podać np. do niego. Chodzi o to, żeby zebrać max dużo przemyśleń od fachowców i wtedy – za jednym razem zrobić wszystko......tylko tak, żebyśmy jeszcze mężnego pacjenta potem mieli , czyli spokojnie