Mili i Amy- komplet białoszaroczarny zaprasza

MaryLux pisze:
KAsia Amy pisze:Trzymajcie kciuki, trzymajcie!
A jaki wierszyk Inusiu?

Jest w wątku PP 2 (to skrót od Psotusiowego Pamiętnika)
Duża wyjaśniająca

Dziękuje za wyjaśnienie :oops:

Duża mało kapująca..

następna porcja kciukow :ok:

Witam wieczornie

Dziewczyny są cudowne!!!!!!!!!!!!!!
Na początku bałam się, że ulubionym zajęciem Milki będzie, leżenie, spanie, jedzenie, kuwetkowanie..
Ale jak widzę co one we dwie wyprawiają to jestem w szoku. Wszystkie kurze w powietrzu latają! A później mnie siłą zmuszają, że mam z nimi do łóżka iść, bo one się zdrzemnąć chcą... :oops:

Milka sobie poluje na Amy, po czym obie ruszają na drapak. Obawiam się niestety, że ten drapak długo nie pociągnie przez te gonitwy, skoki i inne..
Cieszę, że Miluś się rozruszała

Chyba nie była nauczona zabawy, obecnie chętnie bawi się z sznureczkiem oraz zakreślaczem.. Zresztą Amy też go lubi kulać po podłodze

Ach tak! W sobotę proszę kciuki trzymać, bo mam egzamin z diagnostyki.. Boję się cholernie!!!!!
No i mam nadzieję,że po egzaminie uda mi się do babci jeszcze dotrzeć..
Pozdrawiamy

KAsia Amy pisze:Trzymajcie kciuki, trzymajcie!
A jaki wierszyk Inusiu?

Trzymamy, trzymamy :ok:

Sama drżę o swoją...

dziekuje za kciuki

Cameo pisze:
KAsia Amy pisze:Trzymajcie kciuki, trzymajcie!
A jaki wierszyk Inusiu?

Trzymamy, trzymamy

Sama drżę o swoją...

Też coś poważnego?

Raz jest lepiej, a raz gorzej, ale to na szczęście nic poważnego (zapalenie żył) - dobrze że leki pomagają

ale człowiek i tak się boi o ukochaną osobę...

Starość nie radość, niestety

Jak fajnie, że Mili się rozbrykała. A drapak jest przecież po to, żeby go demolować :mrgreen:

I

za babcię i za egzamin. Wszystko będzie dobrze!

Cameo pisze:Raz jest lepiej, a raz gorzej, ale to na szczęście nic poważnego (zapalenie żył) - dobrze że leki pomagają ale człowiek i tak się boi o ukochaną osobę...

Starość nie radość, niestety

Niestety, starość Bogu się nie udała...

ptaszydło pisze:Jak fajnie, że Mili się rozbrykała. A drapak jest przecież po to, żeby go demolować
I za babcię i za egzamin. Wszystko będzie dobrze!

Dziękuje!

Kasiu, kciuki są na sobotę!

ja moją prababcie stracilam w czerwcu

prawie umarła na moich oczach.. a tak prosiłam, żeby nie było mnie wtedy w domu.. chociaż mogłam ją przynajmniej pogładzić po ramieniu na pożegnanie

brakuje mi jej.. kilka nocy temu znów poleciały łzy.. czasem człowiek nawet nie wie, jak ta druga osoba jest ważna