Pozytywnie zakręceni . Mobi (*)

po spotkaniu z Agusią Ewcia coraz ciekawsza moich znajomych i śmielsza do odwiedzin.
Może za jakiś czas :ok:

Oby .

Ja pomału uciekam spać . Jutro zaczynam ranki , całe szczęście tylko cztery :mrgreen:

ja miałam takie wstawanie w tym tygodniu ,to Ci współczuję

A co mają powiedzieć ci, co zawsze mają ranki?

Co prawda są plusy i minusy. Minus - wczesne wstawanie, plus - jak już się odpęka robotę, to reszta dnia wolna.

MB&Ofelia pisze:A co mają powiedzieć ci, co zawsze mają ranki?
Co prawda są plusy i minusy. Minus - wczesne wstawanie, plus - jak już się odpęka robotę, to reszta dnia wolna.

Jak się dłuższy czas pracuje tylko na rano to organizm się do tego przyzwyczaja i jest ok. Z mniejszą lub większą ochotą wstajesz a jak pracujesz raz tak a raz inaczej to jest ciężko. Jak się przyzwyczaisz do wstawania o określonej porze to zmieniasz zmianę i zabawa od nowa.

barbarados pisze:
Brzuch też mamy , prosze cioć

aaaaaaależ cudo :1luvu:

barbarados pisze:
Brzuch też mamy , prosze cioć

Ja zawsze wstaję z wielkim trudem i wielką niechęcią. Jestem typem sowy i to się nie zmieni.

Brzuchol Płaszczki do zaciumkania! :love:

Burasy mają najpiękniejsze brzuszki - słodnie nakrapiańce :love:

Dziś minął miesiąc jak odszedł mały iskierek . Ciągle mi go brakuje . Bardzo .
I ciągle sie pytam , czy też by zachorował , jakby był u kogo innego . Jakby jednak pojechał do Gdańska . Nie chciałam go puścic , bo to daleko , bo jednak zapadła decyzja , że zostaje . Co przegapiłam ? Co spowodowało ta paskudna chorobę ?
Mobik duzo wnisół do naszego stada , rozruszał je , szybko wtopił się w otoczenie . Takiego malucha nie sposób nie kochac . Nie sposób zapomnieć .

Moje ulubione zdjęcie z Lunką .

Pamiętamy o Mobisiu [*]. :cry:

Na pulpicie mam zapisane jego fotki konkursowe.
Na pamiątkę.

Szkoda bardzo Mobisia

Czy gdzie indziej by zachorował? Może tak, może nie... Ale u ciebie na pewno był bardzo kochany.
I tego się trzymajmy.

dzięki

barbarados pisze:Dziś minął miesiąc jak odszedł mały iskierek . Ciągle mi go brakuje . Bardzo .
I ciągle sie pytam , czy też by zachorował , jakby był u kogo innego . Jakby jednak pojechał do Gdańska . Nie chciałam go puścic , bo to daleko , bo jednak zapadła decyzja , że zostaje . Co przegapiłam ? Co spowodowało ta paskudna chorobę ?
Mobik duzo wnisół do naszego stada , rozruszał je , szybko wtopił się w otoczenie . Takiego malucha nie sposób nie kochac . Nie sposób zapomnieć .

Moje ulubione zdjęcie z Lunką .

Dałaś mu najlepszy DOM . I niech już tak zostanie , roztrząsanie coby , gdyby . Dzięki niemu poznaliśmy się my , później cała reszta ferajny ,
a teraz On zesłał Wam Lunkę . Iskierek . Mobiś . Mobik . Pośrednio to On nas wszystkich zapoznał . I o takim będziemy pamiętać .

Pozytywnie zakręceni . Mobi (*)

Kto przegląda forum