Gucio w swoim nowym domu, JJR wylądował!

[Hipcia]

Trochę inaczej wyobrażałam sobie "kota z Kenii" ....
Gucio pewnie też ....biedaczek ...

[czitka]

Jaki dzienniczek, jakie zdjęcia, ja nic nie widzę, a zaklikałam już cały ekran
No, ale dobrze, że szczęśliwie wróciłeś z tej Afryki i że Gucio poczuje respekt i się nieco zdyscyplinuje. Biedna Hania pewnie nerwy miała w strzępach przez łobuza, znam to z czasów włóczęgostwa moich kotów Tak, tak, powiedz mu, że podmienisz na białego, to już mniej ważne, że nie z Kenii. Ja tu mam kandydata od niedawna, tak z 8 kilo kota, całkiem biały z ogonem włącznie. W beczce siedzi u mnie w ogrodzie, Diogenes mu na imię.
Mam nadzieję, że cały zwierzostan zdrowy i szczęśliwy z powodu Twojego powrotu!
Porządkuj spokojnie zdjęcia i wstaw nam tu cokolwiek, uściski dla Hani i głaski dla wszystkich czworonożnych

[JJR]

Jaki dzienniczek, jakie zdjęcia, ja nic nie widzę, a zaklikałam już cały ekran

Tak jak podałem, w widoku lotu http://xcportal.pl/node/64934 klikasz nazwisko i dostajesz dzienniczek.
Ewentualnie tu jest alternatywny http://tiny.pl/fp51, obrazki przy większości lotów.

Trochę inaczej wyobrażałam sobie "kota z Kenii" ....

Czarny kot z Kenii wygląda tak:



Chociaż właściwie po bliższym przyjrzeniu ten czarny był jakiś dziwny, to nie kupiłem. Biały miał bardziej regularną budowę, za to nie dało mu się zrobić zdjęcia

[Hipcia]

Biały ??? ... z Kenii ????
A co do tego czarnego to jest proste : ciągnie się za ogon wtedy się wydłuża kosztem uszu i "dachhazy" jak się patrzy

[JJR]

Gucio dzisiaj przegiął - cały dumny zameldował się na balkonie z myszą. Na razie skończyło się to tylko opuszczeniem zasłon i wpuszczeniem 10 minut później już bez myszy, ale tak na dłuższą metę to on nawet nie wie czym ryzykuje. Hania jest w tej kwestii nieprzejednana (czytaj nie ma odporności za grosz).

Jak mu się wiosną nie daj Boże zdarzy przyjść z ptakiem to będzie grubsza awantura

[czitka]

Biedny Gucio Mysz oczywiście bardziej biedna, ale Gucio w prezencie Ci przyniósł, tak na powitanie, mógł nie przynosić, mógł po drodze ją... , ale dumny pewnie biegł przez lasy i knieje, wilcy po drodze, pić mu się chciało, jeść, odpocząć, ale nie, Gucio do Ciebie biegł ze zdobyczą i u stóp chciał złożyć i na pochwalenie czekał, a tu zasłony opuszczone
Ptaka pewnie też przyniesie, sezon się zaczyna. A może nawet kurę. On łowny
Ja wiem, że to mało zabawne, ale to instynkt, a Gucio wychodzi, to i znosić będzie.
Moim łowy już się raczej nie udają, bo wszystkie myszy pouciekały z ogrodzonego terenu, ale ptaszek czasem się trafi. Zazwyczaj taki do uratowania i odlatuje, ale bywa, że niestety już nie. Przykro mi wtedy za ptaszka, ale na koty nie krzyczę, i tak nie będą wiedziały dlaczego.
A starsi rezydenci nie polują? Nie przynoszą darów?

[JJR]

Ja to wszystko wiem, kłopot oczywiście jest z Haniową wrażliwością. Też to niby wszystko wie, ale nie daje rady
Rezydentom też się czasem zdarza, ale rzadko. Przy czym o ile Radar jeszcze wygląda na kota który jest coś w stanie napaść, co do Sztygara nie mamy złudzeń. Mieszkaliśmy kiedyś na Kozanowie, nad głową dziesięć pięter a na trawniku przegląd petów i resztek obiadowych. No i tam to mu się regularnie zdarzało np. ogryzek lekko zzieleniałej kiełbasy upolować

A Gucio oprócz tego że łowny, to alpinistyczny. Jak nam sąsiadka opowiedziała w jakich miejscach był widziany na daszku nad wejściem i okolicznych parapetach, to do teraz nie wierzymy. No ale sama najlepiej wiesz co on potrafi

[czitka]

Dla mnie sprawa jest jasna- Gucio bardzo za Tobą tęsknił i zaglądał przez wszystkie możliwe balkony, daszki i parapety, bo może gdzieś jesteś, może zaraz wrócisz, a chwilowo przebywasz w innym mieszkaniu. Gucio jest uparty, włazi wszędzie, zagląda przez okna, pcha się do domu. On działa docelowo.
Mam nadzieję, że już mu przeszedł ten poszukiwawczy alpinizm ekstremalny, bo to strach
To jest kot bardzo sprawny, bardzo wygimnastykowany. I do tego, jak się okazuje łowny, co oznacza, że nie będzie łatwo.
Pozostaje tylko mocno trzymać kciuki, aby się gdzieś, kiedyś nie przeliczył. Ale jest też bardzo mądry i sprytny i tu nadzieja.
Kiedy Czitka była młodsza i sprawniejsza, a ja czasem znikałam z domu na kilkanaście dni, siedziała na dachu domu całymi dniami i patrolowała teren, bo z góry lepiej widać.
A w nocy siedziała w oknie i patrzyła. I czekała.
Teraz tylko Cosia potrafi nagle znaleźć się na dachu i nie mam na to najmniejszego wpływu, słupa energetycznego nie wytnę, a po nim sobie wchodzi.
I ja wtedy mam zawał. No tak to już jest, gdy mamy koty wychodzące, nerwy w strzępach. A już mniej biega po tych cudzych parapetach?

[JJR]

A już mniej biega po tych cudzych parapetach?

A nie wiem, bo ja z kolei mało wychodzący jestem. Zlekceważyłem powrót z ciepłego w zimne i jak się zawirusowałem, to przez ostatni tydzień ledwo na oczy widziałem
Teraz pędzę żywot słomianego wdowca, bo z racji sprawiedliwości dziejowej Hania jest w Austrii na nartach. A mi tu zostało sumienne zakrapianie ucha Radarowi rano i wieczorem z powodu bakteryjek.
Na razie dotrzymuję harmonogramu ale nie wiem jak długo, bo kot się już zaczyna mnie bać. A jak sam nie przyjdzie, to go na pewno nie złapię

No ale przez ten tydzień siedzenia w domu foty mam na ukończeniu, lada chwila zaprezentuję obiecany reportaż.

[czitka]

Czyli czekamy na relację i przede wszystkim zdrowia życzymy Tobie i Radarowi
Głaski dla reszty stada i serdeczności dla Hani
A kiedy Hania wraca?

[JJR]

Czyli czekamy na relację i przede wszystkim zdrowia życzymy Tobie i Radarowi

Prosię bardzo. Część pierwsza i część druga.
I jeszcze jeden niuans - na pierwszym obrazku warto wcisnąć F5, a potem oglądać po kolei w osobnych zdjęciach i czytać podpisy, bo ułożyłem historyjkę obrazkową

A kiedy Hania wraca?
Zaniedługo. Plus minus w niedzielę.

[czitka]

Obejrzałam, poczytałam wszystkie Twoje komentarze, podumałam, do niektórych zdjęć wracałam i zostawałam przy nich dłużej. To było przed chwilą, więc trudno mi jeszcze uporządkować odczucia. Takie mam emocji pomieszanie, ale tych dobrych. Piękne. Daleko, wysoko, taka inna perspektywa spojrzenia na wszystko. Na życie, na sens istnienia, na drobiazgi i pierdoły, które czasem uważamy za ważne, na kretowiska, o które się potykamy.
Wróciły obrazy z moich wszystkich dalekich podróży, wszak tylko naziemnych i strasznie zatęskniłam. Za upałem, za monsunem, za klepiskami wiosek nepalskich, indyjskich, peruwiańskich, za zapachem i duchotą tropiku, za startami i lądowaniami, za znikającymi światłami miast-molochów.
Po prostu zatęskniłam
Bardzo mnie ujęły Twoje komentarze do niektórych zdjęć tamtejszej fauny i flory, ze szczególnym uwzględnieniem podwójnego strusia i paru innych
A chatka na emeryturę przecudowna!
Natomiast to co z lotów fotografowałeś, to już Kosmos. Toż strach się bać Przepraszam za pytanie laika, ale sterowalność paralotni jest czymś bardzo skomplikowanym? Na jednej z fotek widać fragment czegoś co masz chyba na kolanach w czasie lotu, taki zegar, czy coś podobnego
Co to? I co się tym osiąga ?
Gucia i wszystkich Rezydentów pozdrawiam!

[Aia]

Fajna foto-relacja. Sama bym tak chciała
Zazdroszczę podróży, latania, gorących temperatur, możliwości robienia takich zdjęć, przeżyć i w ogóle Będziesz miał co wspominać w polską deszczową pogdę

Pozdrowienia dla Gucia, niech już nie łapie tych biednych żyjatek
może dzwoneczek powinien nosić przy obróżce?

[czitka]

Guciu, nie daj sobie doczepiać żadnych dzwoneczków!
Aia, przepraszam, ale pomyśl sobie, że jesteś kotem i że przy każdym ruchu, ptaszek, nie-ptaszek, myszka, nie-myszka, przy każdym skoku, każdym kroku, przy każdej zmianie pozycji ciała, coś dzwoni, coś od czego nie możesz się uwolnić. A koty mają bardzo wrażliwy słuch. Jak strasznie męczący może być dźwięk, na który jest kot skazany przy każdym ruchu Ja wiem, rozumiem, biedne niewinne ofiary kotów polujących
Ale tu nic nie poradzimy, to instynkt. Sama mam cztery wychodzące koty i niestety bywa, że... , aczkolwiek przeważnie da się uratować to, co przynoszą, żeby się pochwalić. Ale o dzwoneczkach nie myślałam nigdy, ja tego moim kotom nie zrobię

[nigna]

Kot mojej mamy kiedyś przyniósł ptaka którego upolował w... wolierze o.O Nie mam pojęcia jak ptak tam wleciał bo kratki są bardzo małe a ptak był bardzo duży. Ale szok był ogromny... Bo ogólnie do widoku myszy/ptaków itp jesteśmy przyzwyczajeni bo nasza świętej pamięci kotka tak średnio raz na 2 dni przynosiła zdobycz przez jakiś czas. To pół pers był więc od razu pytanie jakim cudem ona jest aż tak sprawna... No i wypatrzyliśmy. Okazało się że skubana wyczaiła sobie krzaczek przy strumyczku jaki mamy na ogródku. Nie było jej pod nim wcale widać, za to ona idealnie widziała ptaki przylatujące się napić ze strumyczka. Ptaszek pił a ona hyc mu na plecy My mieliśmy ten problem że drzwi balkonowe były otwarte więc ona z ptaszkami wchodziła kiedy chciała , a czasami jak nas znaleśc nie mogła to postanawiała schować na później i tak po kilku dniach za sofą/ szafką znajdowaliśmy martwego ptaszka. Na szczęście większość dało sie odratować... raz nawet sójkę przyniosła o.O U nas sprawę dało się rozwiązać wyłączeniem strumyka Może Łaciaty też wyczaił sobie jakieś miejsce gdzie jest idealnie zapolować ;D?
A dzwoneczki to faktycznie nie jest dobry pomysł. Każdy weterynarz odradza. Za wrażliwy kot na słuch. Niestety wypuszczając kota luzem skazujemy bezbronne ptaszki na śmierć w ich paszczy ,taka natura