ŚWIAT WEDŁUG KOTA - Żegnaj Pingwinku [*]

[kalair]

teraz to juz nie jest dla niego patologia? teraz to jest kotologia

Noo..

Doberek Kochane!

[MaryLux]

Założę się, że wkrótce do Juleczki dołączy jakiś Romeo, to tylko kwestia czasu...

[vega013]

Założę się, że wkrótce do Juleczki dołączy jakiś Romeo, to tylko kwestia czasu...

Ciociu, my już mamy trójkę chłopaków i czasami trudno z nimi wytrzymać. Lepiej, żeby czwartego chłopaka nie było. Duża mówi, że optymalna liczba kotów w domu to cztery. Nas jest siedmioro, ale żadnego z nas by nie oddała za nic w świecie. Nawet Julki, która jest od soboty, ale już jest nasza i koniec. Julka boi się tunelu i nie wejdzie do krytej kuwety. My biegniemy do tej, która jest najbliżej, a Julka musi zbiegać na dół do łazienki, bo tylko tam stoi odkryta. Ciekawa jestem, jaką kuwetę dokupią Duzi i gdzie ją postawią.

Julka wciąż się dziwi, że stale mamy jedzonko i świeżą wodę, a nawet fontannę. Potrafi kilka razy dziennie pobiec do kuchni tylko po to, żeby popatrzeć na miseczki. Widać boi się, że nagle znikną i znów będzie głodna. Bo Julka często była głodna i to jest podobno bardzo nieprzyjemne. My też czasami nie dostawaliśmy śniadanka, kiedy któreś z nas miało pobranie krwi albo zabieg pod narkozą. Julka uważa, że brak śniadanka od czasu do czasu to nie głodowanie i mówi, że ja nie wiem, co to głodowanie, bo niemal od początku byłam z Dużymi.

Jeszcze Julkę czeka szczepienie, sterylka i czipowanie. Tak jak Gabi, będzie zaczipowana pod narkozą przy okazji sterylki. Już jej opowiadałyśmy z Gabisią, że zaśnie i obudzi się w fartuszku. Teraz są inne fartuszki niż wtedy, kiedy ja miałam sterylkę. Moda fartuszkowa się zmieniła i te obecne są o wiele weselsze i wygodniejsze. Gabi biegała już w tym modniejszym. Juleczka też dostanie swój własny, najmodniejszy fartuszek. Byle tylko nie był (tak jak fartuszek Gabi) w kolorowe pieski. Juleczka bardzo boi się piesków. Opowiadała, że to wyjątkowo niebezpieczne zwierzaki z ogromnymi zębiskami, które mogą rozszarpać nawet wielkiego kota. W dodatku potrafią szybko biegać, ale nie umieją wspinać się na drzewa i dzięki temu można przed nimi uciec.

Chciałabym, żeby Juleczka nas polubiła. Już nie prycha i nie warczy, tylko tak szybciutko przemyka koło nas. Gabi czasami się denerwuje na nią, zupełnie nie rozumiem dlaczego.

Oliwka relacjonująca

[ula-misia]

Założę się, że wkrótce do Juleczki dołączy jakiś Romeo, to tylko kwestia czasu...

Ciociu, my już mamy trójkę chłopaków i czasami trudno z nimi wytrzymać. Lepiej, żeby czwartego chłopaka nie było. Duża mówi, że optymalna liczba kotów w domu to cztery. Nas jest siedmioro, ale żadnego z nas by nie oddała za nic w świecie. Nawet Julki, która jest od soboty, ale już jest nasza i koniec. Julka boi się tunelu i nie wejdzie do krytej kuwety. My biegniemy do tej, która jest najbliżej, a Julka musi zbiegać na dół do łazienki, bo tylko tam stoi odkryta. Ciekawa jestem, jaką kuwetę dokupią Duzi i gdzie ją postawią.

Julka wciąż się dziwi, że stale mamy jedzonko i świeżą wodę, a nawet fontannę. Potrafi kilka razy dziennie pobiec do kuchni tylko po to, żeby popatrzeć na miseczki. Widać boi się, że nagle znikną i znów będzie głodna. Bo Julka często była głodna i to jest podobno bardzo nieprzyjemne. My też czasami nie dostawaliśmy śniadanka, kiedy któreś z nas miało pobranie krwi albo zabieg pod narkozą. Julka uważa, że brak śniadanka od czasu do czasu to nie głodowanie i mówi, że ja nie wiem, co to głodowanie, bo niemal od początku byłam z Dużymi.

Jeszcze Julkę czeka szczepienie, sterylka i czipowanie. Tak jak Gabi, będzie zaczipowana pod narkozą przy okazji sterylki. Już jej opowiadałyśmy z Gabisią, że zaśnie i obudzi się w fartuszku. Teraz są inne fartuszki niż wtedy, kiedy ja miałam sterylkę. Moda fartuszkowa się zmieniła i te obecne są o wiele weselsze i wygodniejsze. Gabi biegała już w tym modniejszym. Juleczka też dostanie swój własny, najmodniejszy fartuszek. Byle tylko nie był (tak jak fartuszek Gabi) w kolorowe pieski. Juleczka bardzo boi się piesków. Opowiadała, że to wyjątkowo niebezpieczne zwierzaki z ogromnymi zębiskami, które mogą rozszarpać nawet wielkiego kota. W dodatku potrafią szybko biegać, ale nie umieją wspinać się na drzewa i dzięki temu można przed nimi uciec.

Chciałabym, żeby Juleczka nas polubiła. Już nie prycha i nie warczy, tylko tak szybciutko przemyka koło nas. Gabi czasami się denerwuje na nią, zupełnie nie rozumiem dlaczego.

Oliwka relacjonująca

cudnie Oliwciu kochana

[Myszolandia]

:mrgreen:

WITAMY

gdzie ciotka za mną łazisz

[Myszolandia]

Oliwciu ,kocham Twoje raporty

WITAMY

[ula-misia]

Witaj Haniu

[kalair]

Doberek Koteczki i Duza!

[MaryLux]

Oliweczko, jestem pewna, że szybko się uporasz z Juleczkowymi strachami!
Inka

[Kociara82]

mrrrrrrrrrrmiaudobry sloneczka

[MaryLux]

Napisałam wierszydełko, kto mnie pochwali?
Inka

[Marcelibu]

Koteczka siedziała na drzewku, obszczekiwana przez psa. TŻ zdjął szylkrecię z drzewka (siedziała na gałęzi w zasięgu ręki) i zabrał do samochodu. Zajechał po mnie i od razu pojechaliśmy do lecznicy.

Julka ma:
- pół roku,
- rujkę,
- okropnego świerzba,
- testy FeLV, FIV ujemne,
- waży 2,4 kg.

Odrobaczyliśmy ją, za 2 tygodnie zaszczepimy, następnie wysterylizujemy i od razu zaczipujemy.

Wygląda jak ufoludek, a raczej ufokotek:



Kliknij miniaturkę

Pan wet wyczyścił uszka i sprzedał Oridermyl, który będziemy aplikować Juleczce - Ufoleczce dwa razy dziennie do uszek.

Julka warczy i prycha na kociarstwo, które przygląda się jej z zainteresowaniem, ale nie reaguje na zaczepki i nie podchodzi bliżej. Oliwka próbowała nawiązać bliższe kontakty, ale Julinka nie jest jeszcze na nie gotowa.

Wedelkowe dziąsełka ślicznie się goją.

Już wiem, jaka Julka!!! Piękna!!!!!!!!!!!!!! Jaki ma długi ogon!!!!!!!!!!

Edit: na zdjęciu u weta poznaję ręce chyba Pana dr. Sikorskiego?

[Myszolandia]

WITAMY

[vega013]

Cioteczki Kochane,

nawet nie wyobrażacie sobie, co się dzisiaj działo. Przez Julkę Duża mało zawału nie dostała. Wszyscy się zmartwiliśmy, bo przez zawał to podobno można trafić za Tęczowy Most, a kto by nam sprzątał kuwetki, jakby Dużej zabrakło? Kto pamiętałby o naszych śniadankach?

Wszystko zaczęło się od tego, że Duża wróciła od ludzkiej wetki ząbkowej i zajęła się ważnym pisaniem, żeby zarobić pieniążki na nasze jedzonko. Nagle zawołała Julkę i zapytała, czy wiemy, gdzie ta mała się podziała. Nikt z nas nie wiedział. Wtedy Duża zaczęła szukać. Zajrzała we wszystkie kąty, do wszystkich kocich schowanek... A Julki nie było. Duża stwierdziła, że od powrotu do domu nie widziała Julki. My już znacznie wcześniej zauważyliśmy, że gdzieś zniknęła, ale w końcu ten domek należy i do Julki, nie? No to ma prawo włazić, gdzie chce. Duża powiedziała, że to niemożliwe, żeby wychodząc z domu wypuściła Julkę na dwór, ale na wszelki wypadek pobiegła na podwórko, a potem na ulicę. A Julki nie było. Duża wróciła i ponownie dokładnie przeszukała dom, zaglądając do wszystkich zakamarków. Tym razem dodatkowo wyciągnęła spod łóżka płaskie plastikowe pojemniki z elektroniką Dużego. A Julki nie było. Duża usiadła i zaczęła zastanawiać się, co mogło się wydarzyć. Zaparzyła sobie herbatę, przeszła się po domu, zajrzała do każdej szafy. A Julki nie było. Już ponad dwie godziny Duża nie widziała małej i była bardzo, bardzo zaniepokojona. Poszła do kuchni i potrzaskała drzwiami lodówki, włączyła laserek i chwilę pobawiła się z nami, wzięła grzechoczącą zabawkę wędkę, którą mała uwielbiała się bawić i grzechocząc nią chodziła po domu. A Julki nie było. Duża przesypała trochę chrupek do metalowej puszki i spacerowała potrząsając tą puszką. Wszyscy chodziliśmy za nią, zastanawiając się, co właściwie jest grane i po co Duża tak jedzonkiem potrząsa. A Julki nie było. Czas mijał, Dużej kończyły się pomysły, a Julki nadal nie było. My też nie wiedzieliśmy, gdzie ona jest. Duża zastanowiła się, gdzie jeszcze nie zaglądała. Wyciągnęła stól z kuchni do pokoju, weszła na niego i sprawdzała wierzch regału. A Julki nie było. Nie!!! Julka była!!! Spała zwinięta w kłębuszek za szerokim głośnikiem, który Duży postawił na regale. Wtedy Duża powiedziała, że przez Julkę to kiedyś zejdzie na zawał. Wszyscy ją prosiliśmy, żeby nie schodziła, bo jest potrzebna tutaj. No bo kto nam kuwetki wyczyści i poda śniadanko jak Duża zejdzie?

Duża porobiła fotki, pewnie niedługo je wstawi.

Oliwka relacjonująca

[magaaaa]

Iiii tam, ja tak robię Dużej co jakiś czas.
Najgorzej to jak mnie znajdzie, bo mnie ściska i przytula, i całuje (fuj!); nawet z liścia nie pomaga wtedy...
Gryzia