Mój Pięciokot cz. 11 Chyba można się cieszyć! :)

W oczekiwaniu na wiesci (dobre) zapraszam Was na watek Miko, kota ze zlamanym kregoslupem, ktory byl w sobote operowany.

Watek jest tu:KRK-MIKO,ZŁAMANY KRĘGOSŁUP,PO OPERACJI-CZEKAMY...

Kinga trzymamy kciuki nieustajaco :ok:

Aluś, z przedrostkiem "zgrabna" koniecznie! :mrgreen:

Bywszy u weta.
Dostali Catosal, sądząc po stanie moich rąk to dziewczyny mają się nieźle. Pierrocik płacze ale nie walczy. Wetka mówi że on się pozbiera, tylko potrzebuje więcej czasu bo jest słaby. Pozytywne.
No i mały ma zatwardzenie dla odmiany - może od gorączki po prostu. Jemu i Szelce mam dać trochę oleju lub siemienia lnianego do jedzenia. Zrobiło mi się jakoś tak bardziej optymistycznie.
Mały gremlinek u weta jest kochany i powala wciskając sie pod ubranie, wtulając w ręce. Nie drapie, nie gryzie, tylko próbuje sie wtulić, wspiąć po ubraniu na ręce, zwiać ze stołu nawet do kieszeni spodni.
Po powrocie wszystkie maluchy wpadły coś zjeść i poszły spać.
Szelka... Możecie zgadnąć gdzie. Mudzinka też, Skarpeta i Pierrocik na moim swetrze a Baka... obok na kanapie... Już myślałam że znowu zgubiłam kota. W tym domu koty strasznie się gubią.

kinga w. pisze:Aluś, z przedrostkiem "zgrabna" koniecznie!
Bywszy u weta.
Dostali Catosal, sądząc po stanie moich rąk to dziewczyny mają się nieźle. Pierrocik płacze ale nie walczy. Wetka mówi że on się pozbiera, tylko potrzebuje więcej czasu bo jest słaby. Pozytywne.
No i mały ma zatwardzenie dla odmiany - może od gorączki po prostu. Jemu i Szelce mam dać trochę oleju lub siemienia lnianego do jedzenia. Zrobiło mi się jakoś tak bardziej optymistycznie.
Mały gremlinek u weta jest kochany i powala wciskając sie pod ubranie, wtulając w ręce. Nie drapie, nie gryzie, tylko próbuje sie wtulić, wspiąć po ubraniu na ręce, zwiać ze stołu nawet do kieszeni spodni.
Po powrocie wszystkie maluchy wpadły coś zjeść i poszły spać.
Szelka... Możecie zgadnąć gdzie. Mudzinka też, Skarpeta i Pierrocik na moim swetrze a Baka... obok na kanapie... Już myślałam że znowu zgubiłam kota. W tym domu koty strasznie się gubią.

Na kolankach

Boję się cieszyć.... :roll:

Od razu cieplej na sercu sie zrobiło :wink:

Oby było coraz lepiej :ok:

ja też się boje i wstrzymam się aż pierrocik sił nabierze

cichutko tylko westchne (uff) i trzymam dalej za maluchy
zwlaszcza za pierrocika...

ja też cichutko i nieśmiało, żeby nie zapeszyć...

troszkę optmistyczniej ale kciuki nadal :ok:

a jak się czują Twoje futra? Jak nasz Kłaczuś?

Nareszcie nuta optymizmu.
Kciuki cały czas :ok:

Kinia jesteś wielka (nie ciałem) a hartem ducha i tym co dla maluszków robisz :aniolek:

Ja-Ba pisze:ja też cichutko i nieśmiało, żeby nie zapeszyć...

Dokładnie ,ja tak samo...

Hannah12 pisze:Nareszcie nuta optymizmu.
Kciuki cały czas
Kinia jesteś wielka (nie ciałem) a hartem ducha i tym co dla maluszków robisz

Bo nie widziałaś jak siedzę i wyję nad umierającym maluchem, albo nad maluchem ciężko chorym, słabym z niepewnym rokowaniem, albo jak wyję bo już po prostu nie wyrabiam z własną bezsilnością, zawalonymi nocami, zmęczeniem i stresem. Hartem ducha to ja bym, tego zdecydowanie nie nazwała - to po prostu głupota i brak przewidywania.
Też się nie cieszę. Jeszcze nie. Ucieszę się jak zobaczę ładnego klocka w wydaniu każdego z kociaków i normalną temperaturę. I jak przestanę słyszeć bulgotanie w nosach smarkaczy.
Zaraz spróbuję przemycić Szelce i gremlinowi trochę kleiku z siemienia. NIech się rozkorkują trochę. Wetka wymacała korek przy mierzeniu temperatury.

to za piękne równe i zwarte klocki :ok:

niech już zdrowieję. Wiem jak to jest - dni jak z gumy, czekanie na poprawę. Wstanie? Będzie jeść? Podać coś czy lepiej nie? Tysiące pytań i ciągła niepewność. Trzymaj się Kinga. Maluchy wyzdrowieją. :ok:

Kinga płaczesz, wyjesz itp to zrozumiale, ale zbierasz się w sobie i walczysz o resztę. Nie poddaj się.
A mały Pierrocik ma brać przykład z Pańci i walczyć :ok:

JA mam jeszcze etap "oddycha, czy nie?"

Rezydenci zdrowi.

Mój Pięciokot cz. 11 Chyba można się cieszyć! :)

Kto przegląda forum