Celina - aklimatyzacja continuum

Taką wielką poduchę w zębach nosi?

Dziś rano nosiła

Nawet próbowała z nią wejść do szeleszczącego tunelu, ale okazał się za wąski.

Hana pisze:Zakwitł
Zdjęcie z dedykacją dla Kazi

[/url]

Zazdraszczam...masz rękę do kwiatów...ja to w ogóle nie mam

To storczyk jest ?

Ciekawa zabawka!

Zabawki już nie ma. Poduszeczka była obciągnięta cienkim materiałem, a w środku była po prostu gąbka.
Z chwilą gdy Celinka porobiła dziurki w materiale i zabrała się za siekanie gąbki zębami, zabawkę musiałam zabrać i wyrzucić do zmieszanych.

To chyba powinnaś popatrzeć na podusie do zabawy dla piesków. Będą większe od tych kocich, a na pewno bardziej odporne...

MB&Ofelia pisze:w temacie pazurków i drapaków

Hej, odzywam się, żeby Ciocie i Wujkowie o nas nie zapomnieli.

Wypracowałyśmy z Celinką rytuał codziennego czesania. Ona już wie, że gdy ja idę po drugą poranną kawę, to jest TEN czas.

Siadam wtedy na niskiej szafeczce w przedpokoju, a kicia przychodzi i nadstawia się do głasków. Ja zakładam na lewą rękę rękawicę z zooplusa (delikatną stroną do głaskania), a w prawą rękę biorę szczoteczkę z drucikami. I naprzemiennie, to głaszczę kota rękawicą, to wyczesuję szczotką. Celinka potem uwala się na podłodze na boczku, pokazując mi co mam "drapać". Jednego dnia trwa to krócej, drugiego ciut dłużej, ale codziennie kuleczka sierści jest moja.

Potem Celinka dostaje chrupki na zęby - rzucam po jednym na prawo i lewo - 6 sztuk wyliczone.

Przed nami wciąż rytuał pazurkowy :strach:

który niemal spędza mi sen z powiek.
Teoria: posadzić kota, przytrzymać łapkę, obciąć pazurek.
Spróbowałam. Nowe nożyczki faktycznie lepiej leżą w dłoni.
Ale... wciąż jestem przy punkcie "posadzić kota". :roll:

Celinka nie wie o co chodzi, więc albo ugina wszystkie 4 łapy i kładzie się od razu na brzuszku, albo uruchamia tylne łapy, co by się wyzwolić... Drapnęła mnie nimi.
Ciekawe ile tygodni i miesięcy zajmie mi z Celinką wypracowanie pazurkowego rytuału.
Ona głupia nie jest, może kiedyś zaskoczy o co mi chodzi. :twisted:

Czy ja pisałam, że w Koterii ona na początku miała status "nieobsługiwalnej"?

Dopiero potem pojawił się znak zapytania, aż w końcu uruchomiły się głaski?

Hana - Ty jednak masz do niej instrukcję obsługi

Dlatego jest coraz bardziej obsługiwalna. Powolutku.
Czesanie stało się super rytuałem. Bez problemu i kot zadowolony i Hana też zadowolona

Chyba nie każdy umie obciąć pazurki. Trzymam kciuki, żeby sie udało :ok:

Bardzo pięknie dajecie sobie radę

zuza pisze:Bardzo pięknie dajecie sobie radę

Dziękujemy :oops:

Dziś trenowałyśmy siedzenie w pozycji "siadł pies" na moich kolanach, jako systematyczny wstęp do pazurków. 5 sekund i kotu się znudziło. :wink:

Za to pstryknęłam Celince fotkę na wannie, w miejscu gdzie kiedyś siadywała Kitka. I naszła mnie nostalgia, cóż, życie, bo między tymi zdjęciami jest odstęp 22 lat.

Z innych njusów: już kilka razy przyłapałam Celinkę na drapaniu pionowego drapaka (rury z sizalowym sznurem). Porządnieje mi kot?

Czas leci... obie piękne.

Celinka wykorzystała chwilkę mojej nieuwagi i ukradła mi plasterek szynki z mojej kolacyjnej kanapki.
Rzuciłam się za nimi w pogoń. Kicia uciekała z szynką dyndającą jej z pyska i ukryła się w swoim szeleszczącym tunelu. Wytrząsnęłam ją z tunelu :twisted:

i szynkę odebrałam.
Zachowałam się potem niewychowawczo, bo ciuteńkę szynki, taki cm^2, oderwałam i jej dałam... za waleczność. :twisted:

I dała sobie odebrać?

Kiedyś Ofelia zwędziła mojemu tacie plaster szynki z kanapki. Już nie oddała.

Wytrząsnęłam z tunelu samego kota, szynka została w środku.

Celina - aklimatyzacja continuum

Kto przegląda forum