Odnaleziony po 7 miesiącach Gucio - nasza codzienność :)

pokaż rudzielca :wink:

a ja i tak wierzę, że znajdzie się Twoja zguba :catmilk:

zrobię mu fotki

i pokażę

jednak mam problem.. ja go nie kocham ;( nie mogę. Porównuję go, patrzę na niego i myślę, jak by zachował się Gugu ;( może Iwo nawet to wyczuwa... nie mogę dać mu swojego serca ;(

czy to minie? strasznie źle się z tym czuję...

Iwo jest śliczny, mądry, pasibrzuch, skory do zabawy, gania Fifi, zjada serek z kanapki, wczoraj chciał rzodkiewkę zjeść, ale jak otrzymał kawałek, stwierdził, że to nie do jedzenia

i zaczął się nią bawić jak malutki kocionek... dlaczego nie mogę otworzyć dla niego serca? Może za mało czasu z nim spędzam (mam straszny za.... w pracy)

Daj mu trochę czasu...
bardzo bym chciała, aby Wasz kotek wrócił, ale jeśli tak się nie stanie, nie możesz się całe życie zadręczać i nie przeżywać radości.

Nurmi, tak jest po stracie bolesnej i gwałtownej.

Pusiek odszedł ode mnie w jednej chwili, a był u mnie dwa dni.
I po nim jakoś Miszka... no jest fajna, wdzięczna, kochana... ale to nie to :/

Dziękuję kochane za słowa otuchy. Życie musi iść dalej wiem, ale w moim sercu Guciak będzie zawsze.. to najkochańszy kotek jakiego miałam. Mam nadzieję, że jest mu dobrze i oczywiście, że do nas jeszcze wróci!

Rudy Iwan powoli się rozkręca... niestety moje porównania do Gucia są nieuniknione: podobnie reaguje na jedzenie (kręci się wokół własnej osi i miauczy!), podobnie podskakuje i klaszcze łapkami za myszkami, podobnie gania zabawki w łóżku... chciałabym pokochać go takiego, jakim jest, ale porównuję...
To chyba nieuniknione.
Potrzeba jeszcze czasu...

nurmi ja po roku czasu pokochałam drugiego kotka (kotkę) którą wziełam na dokocenie :wink:

także po stracie chyba dłużej trzeba czekac na pokochanie :kotek:

zobaczymy Magda.. narazie ciężko mi powiedzieć, kiedy to nastąpi...

a teraz wrzucam obiecane zdjęcia Pana Iwana

Uploaded with ImageShack.us

Uploaded with ImageShack.us

I jeszcze na deser naszą kochaną Fifi :*

Uploaded with ImageShack.us

A tak oba koty reagują na moje wolnożyjące dokarmiane na balkonie kocurki

Mega zainteresowane!

Uploaded with ImageShack.us

fajne som ... a jak Fifi zareagowała na rudego ?

Mignęło mi zdjęcie w banerku na jakimś wątku i nagle pomyślałam - a może to Feluś... Ale nie, nie - Feluś nie był kastrowany, złapałyśmy go na kastrację jakos tak dwa miesiące temu, kiedy nagle pojawił się na podwórku, na którym dokarmiam koty. O, tak wygląda Feluś, kocurek bytujacy w piwnicy w Łodzi. Miziasty, fajny kocurek... Ale nie Gucio...

Dziękuję Jolu

Śliczny marmurek

Dziękuję za czujność! Może własnie w taki sposób Guguś się odnajdzie...

A Fifi syczy i prycha na Iwasia, choć Iwaś wykazuje bardzo przyjazne zamiary! Chce się z nią po prostu bawić, ale Fifi narazie do zabawy się nie spieszy... chodzą obok siebie, tolerują się, ale jak Iwaś chce się bawić, kończy się walką i sykiem ze strony Fifi...
podobnie było z Guciakiem...

Ja sobie pomyślałam w pierwszej chwili, że może ktoś takiego pięknego kocurka porwał i przywiózł do Łodzi, a potem kotek uciekł albo go wyrzucili... Ale tu się nawet kolor nie zgadza, bo Feluś jest szaro-czarny, Gucio - beżowo-czarny.
Trzymam kciuki, żeby Gucio się znalazł. :ok: