[*] Presia-trzyłapka i Julian- głuchy brytyjczyk

jak przyleci na dźwięk otwieranej lodówki to wszystko jest ok

a tak poważnie - to czemu masz do niego nie mówić? mimika jest tez ważna w kontakcie

Nie no, mówię z przyzwyczajenia. Tylko chodzi mi o to, że muszę się nauczyć, że jak go będę wołać to on nie przybiegnie... Presia przybiega jak szalona. A on nie. Stopniowo na pewno wypracujemy jakiś system. Przykro mi też, że nie będzie słyszał tego jak pieszczotliwie do niego mówię

Będzie słyszał a właściwie widział.Przekaże mu to Twoja mowa ciała.
Gratulacje i wszystkiego najlepszego dla Księcia Juliana.

Horek pisze:
Mam szczęście w nieszczęściu- przepiękne kotki mi się trafiają, ale niestety są niepełnosprawne.

Wiesz, to one mają szczęście, bo koty ułomne trudniej znajdują domy.
Jesteście cudownymi ludźmi :1luvu:

.

Można delikatnie uderzać w podłogę, fotel, kanapę (drgania). Na pewno dacie radę się komunikować.

Za nami pierwsza noc z Julianem. Kiciuś zwiedzał sobie dom, nie przyszedł do łóżka z nami spać. Presia przyszła dopiero nad ranem. Jest zazdrosna jak wcześniej o Horacego. Wchodzi pod rękę, którą głaszczę Julka, gdy widzi, że on do mnie podchodzi to ona zrywa się i też przybiega

Julian jest bezstresowym kotem. Bardzo dużo je- gdy skończy to wraca do miski jeszcze ze trzy razy i patrzy czy cudownie się nie napełniła

Presiunia natomiast je mniej (nie chce przy nim, daję jej w innym pomieszczeniu), wydaje mi się, że to ze stresu pomimo faliway, dziś dam jej jeszcze tabletkę uspokajającą, bo została mi dla niej jedna. Rano, gdy wstaliśmy to nie mogliśmy znaleźć Juliana. Aż mąż się śmiał, że może nam się przyśniła ta adopcja

Nie tak łatwo szukać głuchego kociaka, który nie słyszy nawoływania i dźwięków nadchodzenia. Szukaliśmy go z 15 min, a on nagle wyszedł do mnie- nie wiem skąd :mrgreen:

Mamy już porcję głaskania za sobą, jest strasznie miziasty i przyjaźnie nastawiony do Presiuni i do nas. Martwię się nie nim, bo on świetnie sobie radzi, a kotką, która musi przechodzić duży stres. Staram się głaskać ją przy każdej okazji i zapraszać na kolana.

Z Julianem już wypracowałam dwa gesty- uderzanie w uda, gdy chcę żeby do mnie przyszedł + kontakt wzrokowy oczywiście i uderzanie w np. kanapę/ łóżko, gdy chcę żeby tam wskoczył. Jak na razie działa

Gdy koło niego przechodzę to staram się tupnąć mocniej żeby usłyszał drgania. Mamy podłogi drewniane więc drgania rozchodzą się bardzo dobrze

Marcelibu, Juliana wzięliśmy "zdrowego", dopiero w domu okazało się, że jest głuchy hehe. Może podświadomie przyciągam takie koty? :mrgreen:

**Adopcje: 12 >>**

Izolacja jest potrzebna nie tylko dla nowego. Przede wszystkim dla rezydenta, bo ogranicza mu niepotrzebny stres a pozwoli łagodnie nawyknac do nowej sytuacji. Ale stało się. Uważaj na nią bo często koty chorują.
Mam małe mieszkanie i często izoluje koty w łazience.
Gluchota czy inne "wady" fizyczne kota są dla nas problemem. Tylko dla nas. My na ich kalectwo patrzymy przez pryzmat swych odczuć i uprzedzeń. Kot nie wie, że jest inny i nie analuzuje swych braków. Mój głucholec w DS jest określany jako najlepiej słyszący kot. Nawet będąc w drugim pokoju wie kiedy lodówka się otwiera i kiedy ktoś wraca do domu. A to że kot nie przychodzi na zawołanie jest normalne nawet przy normalnym kocie. Mam wiele poszukiwań za sobą.
Uważam też, że nie prawdą jest, że koty nie pełno sprawne szukają dlugo dom. Wszystko zależy od czytających. Fiona bez łapki poszła migusiem do domku a super kotka czekała prawie rok. Łaska adoptujacych na pstrym kocie szaleje.

I ja będe tu zaglądać :kotek:

Cudne kociaste! Gratuluję dokocenia śnieżynkiem

Co do głuchoty - u kotach o dwukolorowych oczach głuchota często jest jednostronna (od strony niebieskiego oka).

ASK@ pisze:(...)Mam wiele poszukiwań za sobą.(...)

Kilka razy szukałam Lizaka. Kota znaczy. Szukałam go tak długo,
WSZĘDZIE, że już chciałam rozcinać siatkę rozwieszoną na balkonie, myśląc
że jakoś przelazł przez oczko i jest na dole. Wyszła łajza po
pół godzinie "nie-wiadomo-skąd". A ja już miałam łzy w oczach.

No nie dziwię się Wam, że odchodziłyście od zmysłów szukając kotów... też to przeżyłam z Cycusiem, ale on niestety nie wrócił. Szukaliśmy nad rzeką, w polach (mieszkam na wsi), jeździliśmy samochodem i patrzyliśmy czy go nie ma, rozwieszaliśmy ogłoszenia i zostawialiśmy u weterynarzy, patrzyliśmy na stronę schroniska czy nie został znaleziony. Do dziś nie wiem co się z nim stało

to był koszmar...

Julek rano nie zjadł leków... cały dzień go "przegłodziłam" zostawiając tylko karmę wymieszaną z tabletkami, w nadziei, że zje... Podchodził wiele razy, ale na powąchaniu się kończyło. Dostał niestety przed chwilą na siłę całą tabletkę do pyszczka. Rano dostał natomiast kropelki do oczu i przemyłam mu ciepłą wodą ropę wokół (taka zaschnięta, brązowa). Biedaczek kicha. Presi nie da się zakropić oczu ;/ broni się wszelkimi możliwymi sposobami... On jest taki śmieszny, naprawdę. Wygląda mi na kota brytyjskiego białego krótkowłosego jakiegoś pomieszanego z inną (?). (ma krótki gruby ogon, któtkie nóżki, mega miękkie futerko pomimo średniej kondycji serści), jest taki grubiutki, spokojny charakter, grubiutka buźka, małe szereoko rozstawione uszka, cąły biały no i te oczy + głuchota)

Zdjęcie z google:
http://koty.szkolakobiet.pl/gallery/cache/kocury/ic-i-love-you-viva-vogue-ru/lov_525.jpg

A to Julian obecnie: (ma jeszcze biedak jakąś chorobę na uszach od promieni słonecznych. Podobno białe koty miewają taką chorobę często)

Obrazek

No i Presia- "księżniczka w pościelach "śpiąca z moim mężem, który przyszedł z nocnej zmiany w pracy.

Obrazek

Pozdrawiamy Was! :1luvu:

**Adopcje: 12 >>**

To nie musi być od promieni słonecznych. To może być grzybek czy też świerzb.
Trzeba obserwować.I leczyć.
Jeśli to "od promieni" to trzeba się zdiagnozować
http://www.kocia-stronka.republika.pl/n ... skory.html

Ask@, o matko

wystraszyłam się... pani w schronisku mówiła nam, że to pani doktor (Sochacka) zdiagnozowała tą chorobę u Julka. objawia się ona tym, że na zewnętrznej części uszu ma on na końcach brak futerka i takie strupki jakby mu uszka oparzyło. Mówili nam, że ma unikać słońca. Jak teraz poczytałam o tym raku i się przestraszyłam

Julek może mieć też poparzenie słoneczne z tego co wyczytałam- może to właśnie o tą dolegliwość chodziło wetowi? Tak czy siak wet go widział. Będę z Julkiem u weta jak skończy antybiotyk czyli za kilka dni i zwócę mu uwagę na te uszka. Jej, jeśli to rak to jak się wykończę, naprawdę :roll:

**Adopcje: 12 >>**

Spokojnie, na to trzeba zwrócić uwagę. To jeszcze nie oznacza raka.Często "diagnoza" stawiana jest na tzw oko. Biały kot, plamki na uszach... jakże łatwo się gada. Ale najprawdobodonie on ma zwykłego grzyba. Czy świerzba. Koty osłabione mają takowe problemy. Trzeba leczyć.

A świerzb nie powinien być w środku ucha i ewentualnie w stanie rozwiniętym pomiędzy okiem a uchem? On miał w listopadzie lek na świerzbowca z tego co pani w schronisku mówiła, teraz uszy w środku ma ok. Tylko tam gdzie jest sierść na końcówkach uszu ma te strupki. Mój Cycuś miał kiedyś świerzbowca i objawiało się to właśnie w środku ucha i drapał się. A Julek w ogóle nie drapie uszu (chyba przy grzybicy też by drapał? ) Ale dziękuję za sugestię! - wyczulę weta żeby sprawdził co to.

Gratuluję Wam nowego członka rodziny. :1luvu:

Piękniś z Juliana, a te oczy :ok:

Uszka obserwuj, ale przeważnie takie strupki są od słońca. Musisz się zaopatrzyć w dobry krem z filtrem żeby kiciowi przed wyjściem na słoneczko uszka wysmarować :201461

[*] Presia-trzyłapka i Julian- głuchy brytyjczyk

Kto przegląda forum