ASK@ pisze:Przeżyć współczuję. Są takie co w nas wiele czasu siedzą i nie odpuszczają.
Nie smuc się Ewa.
Twoje wyroby są cudne. Zazdroszczę wyobraźni i zrecznosci. Nie jedna osoba nimi się zachwyca. Ja też. Piekne wszystko. Tylko co z tego,prawda? Ciężkie dni nastały.
No niestety,cały czas pod górkę,ale to nie tylko u mnie tak.
Też to nie jest pocieszenie,bo łeb boli od myślenia.Robótki są fajne,cena niewiele większa od ceny materiałów za które zapłaciłam ,ale i tak dla ludzisków za dużo 
Co do sprawy o której pisałam Ci na pw.to nadal nie mogę dojść do siebie.Właśnie jestem w trakcie poszukiwań kogoś- kto by mi pomógł w tej kwestii ,bo już drugi raz tego bym nie przeżyła,nie ten wiek. 
Karty tv. też nie można zainstalować,podwójny wydatek muszę kupić jakiś telewizor na OLX.Koniec smutków,idę na spacer
pozdrowionko
Tak jak pisałam najważniejsze ,że jesteście i choć wirtualnie,ale mam do kogo gębę otworzyć. Co do reszty to jest mój ogródek i ja muszę o niego zadbać,a że bywa ciężko..... takie życie.Nikt nam nie obiecywał,że będzie lekko.Nie chcę zapeszyć ,ale od dwóch tygodni ustały ostre bóle rąk,tylko łapska bardziej drętwe.Muszę uważać jak robię coś w kuchni ,by siebie,lub kogoś nie poparzyć. Dzierganie to dla mnie taka rehabilitacja, jak bym przestała nimi ruszać ,to całkowita wysiadka . 
za kolejne dni bez bólu.I głaski dla kotecków 
tak się nastawiał żeby na niego trafić. 
