La Bruja - kto pomoże w montowaniu siatki?

Piękna pannica....żeby to mój "Pan i władca" zechciał się zgodzić na jakiegoś seniorka, bez łapki czy oczka............
Chcę starego, chorego kota.... czy ja wymagam tak wiele?? :lol:

martasekret pisze:Piękna pannica....żeby to mój "Pan i władca" zechciał się zgodzić na jakiegoś seniorka, bez łapki czy oczka............
Chcę starego, chorego kota.... czy ja wymagam tak wiele??

W ramach obrony "Pana i władcy" (Twojego, nie mojego) powiem, że R. nie wiedział, że ona jest stara i że nie będzie miała zębów, kiedy się na nią godził, a że później tak go zaczarowała, że się nie sprzeciwiał żeby została.... to już musisz się jej zapytać jakich mocy używa :twisted:

Część szósta - rozstania i powroty.

Zbliżało się lato, a lato, zwłaszcza w życiu studenta, wiąże się z wyjazdami. My też mieliśmy w planach wyjazd. Mieliśmy spędzić całe dwa miesiące za granicą. Początkowo, moja koleżanka miała zająć się Bruśką podczas naszej nieobecności. Niestety sytuacja życiowa zmusiła ją do nagłego wyjazdu, co oznaczało, że zostaliśmy bez opieki dla Brusi. Troszkę panikowałam, bo nie miałam nikogo, kto mógłby ją wziąć do siebie, albo przychodzić do niej tak często, jak często musi być karmiona. Jedynym wyjściem okazał się zaprzyjaźniony hotel, gdzie mieliśmy ją zawieźć na dzień przed naszym wyjazdem. Bruśka od rana przyglądała nam się uważniej, jakby czuła, że zbieramy się w sobie żeby zrobić coś, co jej się nie spodoba. Zbliżało się południe. W pokoju obok czekała już moja siostra, która miała zawieźć nas do hotelu. Weszliśmy z R. do pokoju, a Bruśka błyskawicznie schowała się za drapak. Tak zaczęło się łapanie. Bruśka panikowała, uciekała, wyła, prychała, w końcu wskoczyła na jedną z szafek, gdzie się załatwiła i dopiero po tym, pozwoliła zamknąć się do transportera. Pojechaliśmy.
Nasz wyjazd jednak skończył się inaczej i zdecydowanie szybciej niż planowaliśmy. Po mniej więcej tygodniu wróciliśmy do domu, a na następny dzień pojechaliśmy po Bruję. W hotelu znów był problem z włożeniem jej do transportera, sytuacja z poprzedniego łapania powtórzyła się w mniejszym lub większym stopniu dokładności. W końcu się udało… właścicielce hotelu, bo ja nie mam przysłowiowych jaj do złapania kota za kark. Już w drodze do domu Bruja zdecydowanie się uspokoiła i zaczęła ocierać się o ścianki transportera, pomiaukując. Wypuszczona na swoje „salony” szybko zapomniała, że miała być na nas obrażona. Nasi bliscy śmiali się, że to właśnie Bruja, jak na wiedźmę przystało, pokrzyżowała nasze plany.. :wink:

RKa pisze:Część szósta - rozstania i powroty.

Nasi bliscy śmiali się, że to właśnie Bruja, jak na wiedźmę przystało, pokrzyżowała nasze plany..

kochana,mądra Bruśka, wie co robi :lol:

Część siódma – intruz czyli jak Bruja została jedynaczką.

O tym, że Bruśka nie przepada za psami dowiedziałam się dosyć wcześnie. Przy którejś z kolei podróży do weterynarza mijałyśmy spokojnie idącego labradora, kiedy nagle transporter zaczął podskakiwać w mojej ręce, jakby rozpętała się w nim burza. Jak się okazało Bruśka reaguje na duże psy dość agresywnie.

Jakie ma podejście do kotów, okazało się, kiedy moja siostra znalazła małego kociaka i nie miał kto go wziąć do siebie. Kotek wylądował w naszym pokoju, w klatce i dostał na imię Fix. Brusia początkowo podchodziła do zasłoniętej ręcznikami klatki z zainteresowaniem, jednak jeden ruch malucha wystarczał, żeby uciekła na swój drapak. Kiedy malec opuścił klatkę i zaczął swobodnie spacerować po pokoju, Bruśka zaczęła się obrażać i większość czasu spędzała na swoim hamaku, nie wykazując chęci do zabawy czy pieszczot. Fix natomiast był zdania, że najlepszym sposobem na przełamanie lodów będzie skakanie na nią w najmniej oczekiwanym momencie, a najlepiej jeśli będzie to średnio dwa razy na minutę. Nie pomagało prychanie, powarkiwanie, ani pacanie łapkami. Maluch był zwyczajnie niereformowalny.

Kiedy Fix znalazł nowy, wspaniały dom, wszyscy odczuliśmy ogromną ulgę, ale najbardziej chyba cieszyła się Bruja, która od tego dnia bawi się tak, jakby przeżywała drugą młodość.

Krótki wątek Fixa:
viewtopic.php?f=13&t=144503

....i Bruja (moje ulubione zdjęcia z zabawy):

Zdjęcie pt. Gdzie kot ma głowę.... i dlaczego?

Część ósma czyli kochanie nasz kot jest lewołapny

Od jakiegoś czasu, ze względu na pewną tendencję Bruśki, zastanawiam się nad tym, czy koty, tak jak ludzie, mogą być prawo lub leworęczne.
Któregoś razu, kiedy miałam akurat w domu pierś z kurczaka, postanowiłam sprawdzić, czy Bruśkę można czegoś nauczyć. Wiedziałam już, że zrozumiała panującą u nas zasadę nie wypuszczania kotów z pokoju. Nie świadczyło to jednak wcale o tym, że można ją wytresować. Przegotowałam więc kawałek piersi, najlepszego z możliwych argumentów, pokroiłam na drobne kawałki i zaczęłam od prostego „usiądź”. O dziwo, posłuchała już przy drugiej próbie. Powtórzyłyśmy polecenie jeszcze kilka razy i przeszłyśmy do kolejnego. „Podaj łapę” było już nieco mniej zrozumiałe dla Brusi, ale w końcu się udało. Zauważyłam wtedy, że za każdym razem podaje mi lewą łapkę i postanowiłam sprawdzić, czy poda też prawą. Zaczęłam od dodania do komendy słowa „lewą” i za każdym razem kiedy wykonywała polecenie, chwaliłam ją powtarzając, że bardzo dobrze podała mi LEWĄ łapkę. Zamiana łapki z lewej na prawą zajęła nam nieco więcej czasu, ale w końcu się udało. Brusia podaje łapki naprzemiennie, w zależności od komendy, jednak zawsze gdy komenda nie ma specyfikacji, podaje łapkę lewą. Dlatego też uważam, że Bruja jest kotką lewołapną.
Odkąd zaczęłam ją uczyć, Brusia opanowała siedem komend, a trzeba podkreślić, że nie jestem zbyt konsekwentna i nasze lekcje nie odbywają się regularnie. Sam fakt, że kotka starsza, nie tak dawno przygarnięta ze schroniska, tyle już się nauczyła, jest dowodem na to, że kot to stworzenie, które potrafi zaskoczyć. No cóż, może to kwestia doboru odpowiednich argumentów

Bo zawsze trzeba zadbać o odpowiednią motywację :ok:

A ja Marcelowi ciągle powtarzam, żeby nie drapał kanapy i foteli a on co ? NIC :evil:

Robi swoje :evil:

Postaram się z nim trochę potrenować, ale proszę go o nie drapanie od 5 lat, a on jakiś taki niekumaty

Głaski dla bardzo zdolnej i pieknej Brusi

Lewołapna Brusia jest prawdziwą ślicznotką i to dzięki Wam! Gratulacje! Widać, że jest bardzo szczęśliwa a mogła wciąż być w schronisku- strach o tym myśleć.

Dziękujemy wszystkim za odwiedziny

rastanja pisze:Lewołapna Brusia jest prawdziwą ślicznotką i to dzięki Wam! Gratulacje! Widać, że jest bardzo szczęśliwa a mogła wciąż być w schronisku- strach o tym myśleć.

Tak, ja niestety cały czas myślę jeszcze o jednym, który tam został, ale to też jest stary kot i nie wiadomo co mu dolega. Nie wiadomo, czy by go wydali, a nawet jeśli, to kto takiego adoptuje w ciemno?... Cieszę się, że chociaż ją udało mi się zabrać

kwinta pisze:A ja Marcelowi ciągle powtarzam, żeby nie drapał kanapy i foteli a on co ? NIC Robi swoje

Postaram się z nim trochę potrenować, ale proszę go o nie drapanie od 5 lat, a on jakiś taki niekumaty

Głaski dla bardzo zdolnej i pieknej Brusi

A próbowałaś już może okleić na jakiś czas te części mebli taśmą dwustronną?

RKa pisze: ...Dlatego też uważam, że Bruja jest kotką lewołapną...

Cóś w tym jest.
Ja nauczyłam swoje dziewczyny "przybijać piątkę". I o ile Amber zaczyna z prawej, ale na słowo druga podaje lewą, o tyle Safka umie przybijać tylko prawą. Tak więc mam kota zdecydowanie prawołapnego :mrgreen:

Taaak, a mówią że kota nie da się wytresować. :mrgreen:

Zuzę nauczyłam prosić, siadać, a teraz uczę ją podawać łapkę i przybijać piątkę, bo komendy obie są do siebie podobne, więc łatwiej jej zapamiętać

No właśnie, mówią.. Mówią, bo nie wiedzą i już!

Ja jednak nie umiem Brusi nauczyć dwóch rzeczy. Pierwszą jest stawanie na dwóch łapkach, ale to może mieć związek z jej dawniej zwichniętym biodrem, które nie zostało na czas wyleczone. Drugą jest cisza :twisted:

Jak ten kot się potrafi drzeć, kiedy czeka na jedzenie, to wiedzą prawdopodobnie wszyscy nasi sąsiedzi. R. próbuje ją uciszać zwykłym "ciii", ale ona wtedy myśli chyba, że on ją chce wystraszyć i idzie się schować gdzieś w kącik i drze się z tego kącika. Jedyny sposób, żeby choć na chwilę się wtedy uciszyła to kazać jej usiąść, bo ona zawsze jest bardzo skupiona kiedy wykonuje komendy i zapomina o wszystkim innym :wink:

Mój najnowszy nabytek, Masza, umie aportować. Rzucam jej piłeczkę, ona po nią leci, bierze w pyszczek i przynosi, kładąc prosto do wyciągniętej dłoni. Pierwszy raz coś takiego widzę.
A Bruśka, jak widać, nie tylko z wyglądu jest wyjątkowa :1luvu:

RKa pisze: Jedyny sposób, żeby choć na chwilę się wtedy uciszyła to kazać jej usiąść, bo ona zawsze jest bardzo skupiona kiedy wykonuje komendy i zapomina o wszystkim innym

No, tak, RKa posadziła La Bruję i nastała cisza :ryk:

La Bruja - kto pomoże w montowaniu siatki?

Kto przegląda forum