AgaPap i futra

Bardzo smutno, ciężko i przykro. :cry:

Aguś - dziękujemy za DOM dla Ivy, za miłość do Niej i za wszystko, co dla Niej z Twoją Mamą zrobiłyście.
Przytulam mocno.

Ivo - śpij spokojnie Koteńko. [*]

Jestem zdołowana, bo nie mamy jej nawet jak pochować na ogródku. Tam leżą nasze wszystkie zwierzaczki, a teraz ziemia tak jest zmarznięta, że nawet kilofem jej nie dało się ruszyć

Jak Tosię chowałyśmy, to miękko jeszcze było i bez problemu dziurę wykopałyśmy. Na razie wygrzebałyśmy w śniegu dziurę, połozyłysmy ją tam, przykryłyśmy miską i na wierzch dechę i śnieg. Ale tak nie może być długo, zresztą męczy mnie to strasznie, że ona tak na razie jest, a nie obok Lemurka, Tosi, Frycka i Tiny (naszej suni).

Papaja wczoraj cały wieczór chodziła po mieszkaniu i Ivę szukała. Mamuśka mówi, że zaglądała wszędzie tam gdzie Iva siadywała

Biedna Papusia, najpierw jej Lemurek umarł, a teraz Iva. I znowu została sama

Biedne te zwierzaki, one nie rozumieją co się stało

Od czwartku nadają deszcze i +5 stopni, może uda się ziemię ruszyć.
Można jeszcze ognisko rozpalić żeby ziemię rozmrozić, nie wiem co to za miejsce, czy macie taką opcję.

No właśnie oficjalnie na ogródku nie można zwierzątek chować. Więc palenie ogniska odpada.

Zawsze po zmroku chodzimy, bo nie wyborażam sobie gdzie indziej je chować. Potem blisko nas są, mają tam swoje miejsce i w lecie kwiaty dla nich rosną, a teraz to i kocimiętkę planuję posadzić. Mamuśka ma monitorować grubość ziemii i jak tylko to możliwe będziemy kopac.

Znowu minęło tyle miesięcy od kiedy tutaj pisałam, że oczywiście swojego własnego wątku nie mogłam znaleźć :oops:

Materia nie lubi pustki i właśnie dzisiaj przywlokłam do mamy niedużą prawie białą panienkę :roll:

A skąd? Oczywiście spod mojej pracy :evil:

KIlka tygodni temu u naszych dokarmianych dziczków ( no nie takie już dziczki, bo przy jedzeniu nawet można je pogłaskać) pojawiło się małe kocię, takie może z 5-6 miesięcy. Oczywiście oswojone i mruczące, dające się bez problemu w ręce złapać. Ewidentnie pewnie w domu wychowane i nam podrzucone - jak pól mojego domowego stada :evil:

Trzymała się niby z naszymi pracowymi kotami, ale z dnia na dzień widać było jak białe futerko robi się szare, jak małe lata po całym terenie i usiłuje chyba skończyć z sobą. Niczego się nie bała, ani młodzieży, ani psów, ani ciągników, ani samochodów i kombajnów, które tonami jeżdżą obok naszej szkoły. Bo nie tylko to, że szkoła rolnicza i uczniowie się uczą obsługiwać takie maszyny, to obok jest duże gospodarstwo mleczne i tam też wiele maszyn rolniczych mają. Co chwilę ktoś przychodził i mówił, że o mało tego białego kotka nie przejechał.

Wahałam się cały czas, bo u mnie w domu 6,5 sztuki kota mieszka, u mojej mamy 2 kocice, kociolubni znajomi ( a mało ich cholernie tutaj) zakoceni. No i jeszcze za 2 miesiące przeprowadzka prawie o 300 kilometrów. Normalnie załamka, a ja o małej nie mogłam zapomnieć - takie z niej małe białe durne kocie dziecko, które nie jest nauczone życia na dworze.

Wczoraj wracałam z pracy, przed szkoła jest taki wielki plac, który służy jako wioskowy praking na wszystkie chyba maszyny rolnicze tego gsopodarstwa rolnego. Idę sobie w stronę przystanku i w pewnym momencie widzę, jak z boku stoi jakiś jeep, którego kierowca zbiera się do odjazdu, a pod nim na rozrzuconym na betonie sianku rodośnie tytła się, całe szczęśliwe toto białe kocię. Jak auto by ruszyło to od razu to małe byłoby rozjechane.

Zabrałam zaraz i zaniosłam do nas pod szkołę, a dzisiaj rano przyjechałam z kontenerkiem i zabrałam je i zawiozłam do mamy.

Na razie zupełnie nie wiem co zrobię z nią, ale przynajmniej mała jest już bezpiecznie i śpi sobie ( odsypie chyba bo od 10 godziny cały czas spi) w klateczce po naszym króliku.

Miała farta, czekamy na fotki

Fotki, fotki, fotki :mrgreen:

Fotak tak na szybko komórką zrobiona.

Grzeczna jest bardzo, siedzi w tej klateczce i jak na razie to albo spi albo się domywa, bo brudasek był po tym życiu na dworze, że strach. Zjadła i piła bez stresów, w kuwetce jeszcze nie była, ale mam nadzieję, że wie o co chodzi :ok:

Jutro jedziemy do weta :wink:

Ty to masz szczęście do przygarniania takich "Wańków" - białych kotów z plamkami

miała laleczka szczęście w nieszczęściu ::ok: Wielka jesteś jako ten fortepian. Albo słoń. O!

marcjannakape pisze:Ty to masz szczęście do przygarniania takich "Wańków" - białych kotów z plamkami

To samo sobie pomyślałam wczoraj, że na 7 kotów wziętyc hdo tej pory spod mojej pracy 4 są prwie białe z małymi łatkami. No choroba ktoś chyba specjalnie w tej wsi produkuje takie koty i mi pod pracę podrzuca :evil:

Georg-inia pisze:miała laleczka szczęście w nieszczęściu ::ok: Wielka jesteś jako ten fortepian. Albo słoń. O!

No niestety zgadzam się z Tobą co do tej wielkości, chociaz myślę, że do słonia to mi jeszcze daleko, ale generalnie coś w tym jest :mrgreen:

Dzwoniłam do mamy i malizna siku zrobiła - oczywiście w kuwetce

, zjadła śniadanko i jak moja mama podeszła to zaczepiała ją łapką przez szczebelki i mruczała :1luvu:

A Furia siedzi obok klatki na pufie i cały czas ją obserwuje :wink:

Ale Furka lubi takie maluchy, generalnie matkowała wszystkim, które u mnie się przewinęły.

domyślam się,że te pól kota to mała czarna :mrgreen:

a Furie mamie podarowałaś -to chyba tak na Jej Święto przed czasem -po tym prezencie pewnie biedna będize sie bała przyznacć do urodzin :lol:

Aga, klatka na dniach będzie wolna, Zuźka miała akurat śrubę wyciagnianą dzień wcześniej, jak dzwoniłaś i wet jeszcze tydzień w klatce kazał ja potrzymać, a u mnie jeszcze Misiek siedzi, szwy ma miec ściągane dzisiaj, jak dobrze pójdzie-ładnie oczka wyszły :ok:

Furia u mamy jest już od lutego i rpzez ten cały czas nie może dogadać się z Papają.
Goni ją okropnie, a Papusia ten strachulec nie potrafi się odwrócić i jej przywalić ze dwa razy coby się odczepiła :evil:

I dlatego przeprowadziła się na segment, ma tam posłanko i jedzonko i generalnie kot podsufitowy się zrobił. Furia tam nie wskoczy więc się bezpiecznie czuje :roll:

Klatki chyba nie będę brała. Mała grzecznie siedzi w króliczej, tylko od czasu do czasu się poawanturuje, że chce wyjść. Po drugim odrobaczeniu ją wypuścimy na pokoje

No i okazało się, że czeka nas pilna sterylka, bo mała jak była na dworze to zdążyła się już ekhm ... puścić :roll:

AgaPap pisze:No i okazało się, że czeka nas pilna sterylka, bo mała jak była na dworze to zdążyła się już ekhm ... puścić

No to macie małą jazdę :roll:

AgaPap i futra

Kto przegląda forum