Kudłate matrioszki :)

[ab.]

Biedne kocisko, dobrze, że wiesz z czym walczysz.
Ja bym zdjęcia zobaczyła

[tuniax]

Ja bym zdjęcia zobaczyła

Bardzo proszę. Umieszczę w formie linków, w razie, gdyby nie każdy był ciekawy, dobrze?

Tu fotka w trakcie miziania. Widać gojące się, zarastające już właściwie symetryczne blizny. Nie robiłam wcześniej zdjęć, bo Miki nie wyglądał dobrze. Nie pomyślałam. To były sączące się ropnie - surowiczy, wodnisty płyn z krwią. Strupki odpadły i mieliśmy to:

http://cdn4.asteroid.pl/a.garnek.pl/026/895/26895099_800.0.jpg/tak-mnie-rob-kobieto-jeszcze.jpg

Nadżerka na wardze wygląda dużo gorzej. Tu już przyschła i zaczyna się goić. Lada dzień zacznie zarastać zdrową tkanką.
Na zdjęciach prezentuje się lepiej, niż było. Wcześniej zmiana sączyła się i zaczynała podbiegać krwią.

http://marnaw102.w.interii.pl/100_5695.JPG
http://marnaw102.w.interii.pl/100_5696.JPG

Na drugi zdjęciu wygląda jak narośl, ale jest to ubytek tkanki.
Zmianę zauważyłam dosyć późno, bo zaczęła się rozwijać od wewnętrznej strony wargi.
Na zewnątrz "wylazła" dopiero po odstawieniu pierwszego antybiotyku.
W oczy się nie rzuca - Miki prezentuje się tak:

http://marnaw102.w.interii.pl/100_5692.JPG

Widać jedynie lekkie zaróżowienie wargi.

Zasadniczo go to nie boli, nie swędzi, nie przeszkadza. Tyle dobrego.
Trzymajcie za nas kciuki, proszę.

[ab.]

Właśnie miałam zapytać czy go to nie boli, ale jeśli nie to dobrze.
za kurację i zdrowie Majkela

[kwinta]

Kciuki mocno zaciśnięte za zdrówko Majkela

[Blekitny.Irys]

Z całych sił

[anulka111]

Tez trzymam.

[rastanja]

Kochani, oby wszystkie paskudztwa trzymały się już od Was z daleka!

[tuniax]

Bardzo Wam dziękuję.
Sytuacja z łapką opanowana. Na wardze zauważyłam wąski narastający "paseczek" zdrowej tkanki. Będzie dobrze.

[anulka111]

Uffffffff koteczek zdrowieje

[Agneska]

Jasne, ze bedzie dobrze. Inne opcje nie wchodza w gre.

[ab.]

za zdrowie koteczka

[tuniax]

Bardzo Wam dziękuję
Miki zdrowieje. Nadżerka na wardze powolutku zarasta.
Zrobił się bardzo przytulastym misiem.

Dzięki temu też zauważyłam jedną smutną rzecz...
Na początku pobytu Mikusia w moim domu znajdowałam na podłodze kłąbki sierści. Ale wtedy był jeszcze niedotykalski. Myślałam: zmiana otoczenia, pora roku też się zmienia...
A on wygryzał sobie sierść z przednich łapek
Nie do krwi wprawdzie... ale do gołej skóry.

Dziś, gdy daje się już bez problemu przytulić i obejrzeć, widzę, jak futerko odrasta. Łapki zarastają, a Miki jest coraz szczęśliwszy.
Myślę, że on to robił z tęsknoty - za poprzednim domem, poprzednimi opiekunami...
Gdy pierwszy raz jechaliśmy do wet, bardzo płakał. Pewnie bał się, że znowu go wywożę w jakieś nowe obce miejsce...

Już nie płacze. I nigdy nie narażę go na taki stres. Zostanie ze mną na zawsze.
Kocham go.

[kwinta]

Jak dobrze,że Mikuś zdrowieje i że w pełni się otworzył i zaufał

tuniax, chapeau bas ...

Ucałuj Mikusiowe łapunie

[ab.]

Dobrze, że trafił do ciebie

[tuniax]

Majkel wycałowany już po łapciach.

Dziś byłam u wet z Kuzco. Ot tak, żeby zerknęła. On wiele przeszedł i teraz chucham i dmucham i latam z każdą pierdołą, wiecie.
Kuzco to moja wielka wygrana kocia sprawa. Takie 1:0 dla mnie w meczu między mną a Bogiem.

Ta niezwykła myśl nie jest od prawdy daleka;
towarzyszy nam zresztą od wielu już lat:
Ten, kto ratuje życie jednego człowieka,
ratuje całą ludzkość.
Ratuje cały świat.

A ja dodam, choć sprawi to trochę kłopotu,
bo będę to powtarzał być może zbyt często:
Ten, kto życie jednemu uratuje k o t u,
uratuje tym czynem swoje człowieczeństwo.

(F. Klimek)

Zdjęcia Kuzcusa przed (kiedy był chodzącym szkieletem) i po leczeniu:


(Odstęp czasowy pomiędzy zdjęciami - 4 miesiące.)