Dzielne KOTY (i nie tylko) WALCZĄCE 2

Pięknie, że kotusie tak wsuwają - cudny widok! Szczególnie jak kotusie mają tendencje do niejedzenia (coś wiem o radości pt. dwa gryzy mięska i kilka chrupków - mało, ale ważne, że je).

Magnolka wygląda na szczęśliwą ;-)

dzisiaj jak co dzień o 5 dostała śniadanko, później kilka minut zabawy ptakiem i drzemka gdzieś do 6:30, gdy mi asystuje przy jedzeniu śniadania

ZYZIO

Zobaczcie sobie: Zyzio

Po 16 latach wylądował w schronie... trzęsie się, nie je itd. (jak Magnolka w schronie pod koniec). Może znacie kogoś, kto by go choć na trochę przygarnął? Kotuś obecnie w Elblągu przebywa.

gpolomska pisze:...później kilka minut zabawy ptakiem i drzemka gdzieś do 6:30, gdy mi asystuje przy jedzeniu śniadania

Ta "zabawa ptakiem" jakoś tak mnie się skojarzyła... :oops:

Śniadanie o 6.30 jest nie do przełknięcia. O tej porze tylko woda albo kawa z mlekiem przez moje gardło jest w stanie się przemieścić.
Pora na śniadanie jest około 10tej. :mrgreen:

Biedny Zyzio. Gdyby nie Tygrysek, to już bym była w drodze do Elbląga. Nie mam pomysłu.

Ponoć ktoś zza Krakowa o niego pytał... może znajdzie jakiś domek... Magnolka i on - to by nie przeszło: obu by się stan psychiczny pogorszył :-|

niemniej jednak straszne to.

Słupku, na studiach to jadłam śniadanie o 16 w postaci snickersa tudzież innego cuda, a do tej godziny od wstania (5 rano) tylko kawa - w efekcie waga w górę, a włosy i paznokcie - tragedia, odporność na przeziębienia - znikoma. Odkąd nauczyłam się jeść śniadania, jest zupełnie inaczej. Gorąco polecam.

Ten Zyzio to taki biedny... jak on się musi potwornie czuć...

Zyzio jest w domu AgaiTheta
viewtopic.php?f=13&t=152415

A co do śniadań - zgadzam się z Grażynką. Ja tez długo się uczyłam je jadać, ale było warto.

wstyd się przyznać, ale ja rano jestem głodna dopóki nie wypiję kawy i nie zapalę :oops:

jeśli z jakiś względów tego nie zrobię to śniadanko owszem jak najbardziej

9 maja robimy Karmelkowi ząbki

Dobrej nocy Dużym i Walczącym :1luvu:

gpolomska pisze:ZYZIO

Zobaczcie sobie: Zyzio

Po 16 latach wylądował w schronie... trzęsie się, nie je itd. (jak Magnolka w schronie pod koniec). Może znacie kogoś, kto by go choć na trochę przygarnął? Kotuś obecnie w Elblągu przebywa.

Ale dramat! Identyczny jak mój Filemonek ;-( Jak zawsze zastanawiam się nad czwartym kotem........ tak mi go szkoda!!!!

ale on ma dt dziewczyny

znaczy nie wiem czy dt czy tdt, ale w schronie już nie siedzi

No tak, ale wygląda na to, że ta dziewczyna ma dużo kotów, 2 psy i małe mieszkanko i raczej u niej nie zostanie........tak to odbieram z tego co pisze.... A kolejna przeprowadzka to mega stres dla niego! :cry:

No wiemy, że na szczęście nie w schronie

Gdyby Tygrys nie był takim absolutnym jedynakiem, to bym się jako potencjalny DS zgłosiła.
Ale to by Tygryska w jego obecnym stanie zabiło. Więc nie mogę.
Ja kocham stare koty.

Ja też kocham stare koty i jest identyczny jak mój Filemonek, którego straciłam po 6 latach i nie ma tygodnia, abym o nim nie myślała...

Jak zawsze myślę o kolejnym kocie, bo warunki pozwalają..... jedyne ale, to tylko fakt, że moje koty w tym składzie są od 8 miesięcy. Oczywiście tolerują się, ale jeszcze się nie pokochały... każdy z nich ma swoje terytorium i nie wchodzą sobie w drogę, jakoś to się już poukładało (np teraz na mojej kanapie leży po prawo Kajtuś, a po lewo Tofik ;-)

), a dodanie kolejnego kota, to znów dla nich stres.... ehhh.....

Słupek, ja też, stary kot to jest dopiero wyzwanie, albo kot który miał dom i go stracił, nawiązywanie więzi, czas....mój Kulka potrzebował 2 lat...tak tak 2 lat aby całkiem stać się luzakiem, który nie podrapie, nie zasyczy...cudownie teraz ściskać 7 kg wielkiego kota bez obawy o swoje bezpieczeństwo

Noo... tutaj też to nie będzie szybkie! Trochę znam syjamy i tak jak pisałam na wąteczku o tym kocie, syjamy kochają ponad życie!!! Ta więź jest niesamowita! potrzebują czasu, aby zaufać i pokochać.

pozdrowienia dla walczących :ok:

Dzielne KOTY (i nie tylko) WALCZĄCE 2

Kto przegląda forum