Siean pisze:Miecz się stopniowo zmienia - broń nastawiona na cięcia i pchnięcia stopniowo staje się bronią nastawioną na cięcia (z rycerzem w zbroi płytowej walczono pchnięciami w szczeliny). Do cięć pozostaje kord, jednoręczny, ale wykorzystujący elementy technik długiego miecza, a sam długi miecz przechodzi w broń typowo do pchnięć, jak rapier. Rozwijają się inne techniki walki.
A potem jeszcze upowszechnia się broń palna...
W Europie, w przeciwieństwie do Japonii, nie ma żywego przekazu technik walki mieczem. Fechtunek długim mieczem to nie kendo, gdzie są szkoły i mistrzowie podpierający się historią i tradycją nauczania.
Ano właśnie, ale ta ewolucja, te zmiany nie są przypadkowe. I raczej, jak sądzę, to w sumie rewolucja, nie ewolucja. W wyniku zmian, które nastąpiły po Krucjatach. A zmieniło się wszystko, nie tylko uzbrojenie (ofensywne i defensywne), ale w ogóle sztuka wojenna. To widać w kazdym jej aspekcie, również w budownictwie obronnym. W każdym razie Krucjaty stanowią tu wyraźną cezurę.
Tak więc przenoszenie technik walki już nawet nie z renesansu,ale z okresu rozbuchanego średniowiecza na wczesne, wydaje mi się zabiegiem dość ryzykownym.
Tak na marginesie - czy korzystacie z glossarium (w kwestii terminologii) opracowanego swego czasu przez łódzki oddział PANu?
Siean pisze:Śnieżkę sobie odpuściłam. Przyjaciółka uznała ją za przyjemne w oglądaniu, nie olśniewające i poinformowała mnie bardziej na zasadzie sensacji, że Królewna na sztandarze obnosi Białe Drzewo Gondoru. Ciekawe obie byłyśmy, co na to Tolkien Estate.
A co do wampirów, to "Zmierzch" ominęłam szerokim łukiem, a znajomej po jego lekturze zarzuciłam "Nocarzem", jako odtrutką.
No to ja też odpuszczam Śnieżkę, Tolkiena nie lubię, dla mnie śmiertelnie jest nudny
"Nocarz"? Co to?
Na Śnieżkę też chciałam iść. Chłam?
