Moje koty X. Puti ['] Mikuś [']

[skaskaNH]

Kasiu, zajrzyj tu chociaż na chwilę, pliiis.
Ta cisza mnie trochę niepokoi.

[katka323]

jestem, trzymam, boję się pytać...

[Bungo]

Martwimy się....

[Birfanka]

Tez jestem po cichutku.

[Avian]

I ja ...

[moś]

I ja

[Jek]

Ja też

[mb]

Co u Puti

[Kociama]

[casica]

Mamy za sobą zły dzień i zaczyna się kolejny zły.
Puti nie chce jeść, w ogóle. W ogóle nie wykazuje zainteresowania.
Wczoraj się złamałam. Nakarmiłam Putitę strzykawką. Dostała conva oraz zmiksowane z wodą mięso. Mięso podałam łyżeczką. Śniadania nie tknęła, nakarmię łyżeczką.
Postanowiłam, że przez kilka dni pokarmię ją w ten sposób, może jeszcze zaskoczy? No i skontaktuję się z doktorem, może jednak dożylne kroplówki? Nie wiem, nie chciałabym stosować uporczywej terapii. Nie umiem ocenić jej szans, bo chyba nie jestem obiektywna.

W każdym razie jest źle, pytanie czy mamy jeszcze jakieś możliwości i czy mała da radę. Nie wiem, pojęcia nie mam, ale dobrze to nie wygląda. A chciałabym uniknąć niepotrzebnego dręczenia jej.

Sorry, że się nie odzywałam, ale gdy skończyłam wczoraj te wszystkie zabiegi, to okazało się, że forum nie działa.

[mb]

Strasznie ciężkie chwile przeżywacie
Najgorsze jest, gdy wyczerpało się praktycznie wszystkie możliwości i nie wiadomo, co dalej robić, na co się decydować.

Ale może jednak coś się jeszcze zmieni na lepsze

[Kicorek]

Tego samego się boję... ale na razie u nas stabilnie i w sumie nieźle (odpukać).

Trzymam mocno kciuki, żeby to był tylko chwilowy kryzys

[Amica]

Dziwne rzeczy się dzieją, tuż po 13-tej napisałam post i wcięło go
Kasiu, napisałam, że dobrze zrobiłaś karmiąc Puti, bo jak zacznie działać ornipural to pewnie wróci jej łaknienie. Ja tak miałam z Kajem, kilkakrotnie. Wierzę, że to chwilowa niedyspozycja i że będzie lepiej

[zuza]

Puti - zaskakuj krolewno!

[casica]

Jedziemy do pana doktora. Rozmawiałam z nim przed chwilą. Może spróbujemy wlewów dożylnych. Może jest jeszcze jakaś nadzieja. Może.
Szczerze? Wątpię, że nam się uda. Puti gaśnie w oczach.
Ale jest kontaktowa, reaguje, pije, po prostu nie je i jest słabiutka.
Jestem poumawiana na wszystkie okoliczności, również na ostateczne. Zawsze się stresowała gdy trzeba było sie wybrać poza dom, więc akurat tego ostatniego wychodzenia chcę i muszę jej oszczędzić.
Niewątpliwie więc od weta wrócimy, ale doprawdy nie wiem jak długo to jeszcze potrwa i czy cokolwiek da się jeszcze zrobić.

Możliwości nam się skończyły już jakiś czas temu. No chyba, że nastąpi cud.