DO ZAMKNIĘCIA: Co Dranie to Dranie. I jeszcze Totka z astmą.

Pewnie fajny ten drapaczek... ja nie mam miejsca na taki duży, jak bym chciała - wszedzie książki :mrgreen:

.
Pozdrawiam niedzielnie :1luvu:

U mnie książki zalegają tylko po sufit w sypialni. W dużym pokoju nie mogą, bo przecież KTOŚ by je obszczał :twisted:

Mieszkanie posprzątane.
Durna jestem, właśnie wypiłam mocną kawę - w sam raz jak na niedzielny wieczór przed snem :roll:

...

Wielbłądzio pisze:U mnie książki zalegają tylko po sufit w sypialni. W dużym pokoju nie mogą, bo przecież KTOŚ by je obszczał

Mieszkanie posprzątane.
Durna jestem, właśnie wypiłam mocną kawę - w sam raz jak na niedzielny wieczór przed snem ...

Podobno kawa tak naprawdę podnosi ciśnienie na jakąś godzinkę, reszta to psychiczne nastawienie.
A mnie się chce spać, ale mam intelektualną robotę na jutro :mrgreen:

Jak ją zrobię, to się pewnie rozbudzę :mrgreen:

Wielbłądzio pisze:Chce mi się z powrotem zakopać w patchwork: uciec, nie musieć myśleć... A jutro do roboty ...

Pogoda taka, że nic tylko w patchwork się zagrzebać :roll:

Balkon cały zalany wodą, koty urządzają sobie wypady kontrolne i zaraz wracają z wyrazem obrzydzenia na pyszczku.
Siupsiupowi znowu się oko paprze :roll:

Ja sobie sprzątanie odpuściłam :oops:

Wczoraj byłam do 20 w pracy. W końcu kiedyś muszę mieć wolne, no nie?

Mimo wszystko jakoś zasnęłam. Dzisiaj też zaraz zasnę :twisted:

Koty zostały dziś same na prawie 12 godzin, bo prosto po pracy jadę do lekarki. Sama nie wiem, po co wczoraj tak ofiarnie śmigałam ze ścierkami :roll:

Zwariuję.
Dzisiaj panna, która siedzi najbliżej mnie, rano zrobiła mi awanturę o otwarte okno. Że ona się przeziębi i w domu zarazi rocznego synka. Oknem pierdzielnęła jak wściekła. Siedzę i się duszę. A teraz od dwudziestu minut nadaje przez komórkę do męża. O synku oczywiście :twisted:

Co mnie obchodzi czyjś ludzki synek :twisted:

Zabierzcie mnie stąd zanim coś jej powiem i sama stąd ucieknę. Jak ja uwielbiam nawiedzone mamuśki :twisted:

Wspolczuje.
Zdarzylo mi sie w takich sytuacjach demonstracyjnie wywalac na stol inhalatory i oznajmiac, ze mam astme i zaraz sie udusze :twisted:

I przeciez jak komus bardzo przeszkadza, to moze wyjsc na chwile jak wietrze pokoj.

Wielbłądzio pisze:Zwariuję.
Dzisiaj panna, która siedzi najbliżej mnie, rano zrobiła mi awanturę o otwarte okno. Że ona się przeziębi i w domu zarazi rocznego synka. Oknem pierdzielnęła jak wściekła. Siedzę i się duszę.

Może uzgodnij z tą panią odpowiedniczas wietrzenia pokoju. Niby od smrodu nikt nie umarł, ale... :mrgreen:

Wielbłądzio pisze:A teraz od dwudziestu minut nadaje przez komórkę do męża. O synku oczywiście
Co mnie obchodzi czyjś ludzki synek

Zabierzcie mnie stąd zanim coś jej powiem i sama stąd ucieknę. Jak ja uwielbiam nawiedzone mamuśki

A gdy Ty gadasz o kotach to jest OK?

Oczywiście że OK :twisted:

Ja nie robię tego przy biurku, kiedy ktoś tuż obok usiłuje pracować :twisted:

Gdyby jej synek miał wąsy, ogon i mówił `miau`, chętnie przyłączyłabym się do dyskusji - ale tak :roll:

...

EDIT: jutro w robocie mogę być już bez łączności ze światem :roll:

a jak nie jutro, to pojutrze :roll:

dziś - zaraz jadę do ośrodka...

Wielbłądzio pisze:
Koty zostały dziś same na prawie 12 godzin, bo prosto po pracy jadę do lekarki. Sama nie wiem, po co wczoraj tak ofiarnie śmigałam ze ścierkami

Jak to po co: dla zdrowotnej gimnastyki :mrgreen:

Tu skłon, tam przysiad...
Wiesz, myślę, że od miau Cię nie odetną, bo musieliby wiedzieć, że jest taka strona i to naganna (u nas rózności poodcinali, ale miau nie; youtube odcięli, ale pewną mutację zagraniczną, na której słucham muzyki - nie, bo ma trochę inną nazwę :mrgreen:

tyle, że na ogół nie mam czasu serfować, chyba, że muzyczkę popuszczam pracując :mrgreen:

Do tej pory wydawało mi się, że w prywatnych, wysokopłatnych ośrodkach traktuje się pacjentów inaczej niż w powszednich przychodniach.
Czekałam dziś na panią doktor 45 minut - cóż, przedłużyło jej się z jakimś poprzednim wariatem lub wariatką. Po tych 45 minutach, solidnie już wkurzona, grzecznie zapytałam w rejestracji, jaki może być jeszcze dalszy czas oczekiwania. Pani wyskoczyła na mnie z mordą: że co ja sobie wyobrażam, wszędzie się czeka, że ona nie może wejść do gabinetu i zapytać... Odebrałam moje 120 złotych. Pieprznęłam drzwiami. Z rykiem pognałam na przystanek autobusowy.

Dla mnie nie ma już pomocy. Nigdzie. Wszystkie moje próby jej znalezienia są coraz bardziej żałosne. Nie umiem i nie chcę żyć.

Wielbłądzio pisze: Nie umiem i nie chcę żyć.

Normalnie kiedyś nie uszanuję Twych czterech liter za takie gadanie :twisted:

Żałosne to może nie, zwyczajne męczące życie... Może warto było poczekać, skoro już zainwestowałaś 45 minut czekania :mrgreen:

A z drugiej strony - może warto zmienić lekarza?
PS. Jakie ksiązki lubisz (te chronione przed Draniami)?

Od dłuższego czasu najczęściej zaczytuję się we wspomnieniach o Holokauście, lubię też beletrystykę psychologiczną i biografie. Z autorów-klasyków moi ulubieni to niezmiennie Kundera i Hesse, z nowszych dwie kobitki: Majgull Axelsson i Zeruya Shalev.
Ostatnio często zadowalam się też jakimiś zwykłymi czytadłami (polskich autorów - głównie autorek), które po pochłonięciu bez żalu upłynniam mamie lub komuś znajomemu - co ja poradzę, że brakuje mi półek w regale :twisted:

Generalnie jest źle albo jeszcze gorzej. Praca mnie wkurza i coraz mniej daję sobie w niej radę, czasu poza pracą nijak nie umiem sobie zorganizować, zabija mnie to cholerne wieczne zmęczenie... Nie mam już gdzie szukać pomocy. Nie wierzę, że ktoś jeszcze byłby w stanie - mnie

Wielbłądzio pisze:Do tej pory wydawało mi się, że w prywatnych, wysokopłatnych ośrodkach traktuje się pacjentów inaczej niż w powszednich przychodniach.
Czekałam dziś na panią doktor 45 minut - cóż, przedłużyło jej się z jakimś poprzednim wariatem lub wariatką. Po tych 45 minutach, solidnie już wkurzona, grzecznie zapytałam w rejestracji, jaki może być jeszcze dalszy czas oczekiwania. Pani wyskoczyła na mnie z mordą: że co ja sobie wyobrażam, wszędzie się czeka, że ona nie może wejść do gabinetu i zapytać... Odebrałam moje 120 złotych. Pieprznęłam drzwiami. Z rykiem pognałam na przystanek autobusowy.

Dla mnie nie ma już pomocy. Nigdzie. Wszystkie moje próby jej znalezienia są coraz bardziej żałosne. Nie umiem i nie chcę żyć.

http://www.centrum-psych.com.pl/kontakt.html . Zadzwoń tutaj. Ja chodzę do dr Bogny Gaj w Al. Wilanowskiej na Stegnach. Tylko pani doktor jest teraz na urlopie. Może zadzwoń na Ogrodową?

DO ZAMKNIĘCIA: Co Dranie to Dranie. I jeszcze Totka z astmą.

Kto przegląda forum