Zulusiu byłeś największą miłością mojego życia...

Aniu, Wszystkiego Najlepszego, Spokoju, Radości, Zadowolenia i Szczęścia. I żadnych zmartwień. Niech los Ci sprzyja i niesie tylko to co jest dobre.

Iwonami pisze:
Aniu, Wszystkiego Najlepszego, Spokoju, Radości, Zadowolenia i Szczęścia. I żadnych zmartwień. Niech los Ci sprzyja i niesie tylko to co jest dobre.

jakie fajniusie życzenia :ok:

i zadowolone lutki :lol:

Iwonko, dziękuję pięknie za życzenia :1luvu:

Trochę już mi poleciało tych lat... :wink:

Jestem bardzo mile zaskoczona, że pamiętałaś...

Jutro napiszę kilka słów, co u nas, a dzisiaj życzę Wam miłego wieczoru i mocno ściskam :1luvu:

To i my się przyłączymy z życzeniami :balony:

Dziękuję Wam Kochane :1luvu:

Aniusiu

Dziękuję Basiu :1luvu:

Wszystkiego najlepszego, Hakito.
U mnie dziś takie maleńkie święto: Noś mieszka ze mną i Florką sześć miesięcy

Do Ciebie zagląda z kwiatami:

Trochę sztuczne te kwiaty, ale od serca :wink:

Aniu, choć już po pólnocy, ale zyczenia są są najświeższe i najszczersze - życzę, aby spelnila się choć polowa Twoich najskrytszych marzeń, aby koty byly zdrowe....no i żebyś miala troszkę więcej czasu dla nas

Kacperek [*] 02.12.2016 r.

Iza, jak zwykle ma rację :ok:

Aniu

, a to załącznik do dzisiejszej naszej rozmowy

Przepraszam, za przerwana rozmowę, ale padła mi komórka.

Witajcie Dziewczyny :1luvu:

Dziękuję Wam pięknie za życzenia :1luvu:

Mateosiu, a zdjęcie Nosiowe cudne :1luvu:

mateosia pisze:

I widać, że jest przeszczęśliwym Kocurkiem

Przepraszam, że dopiero dzisiaj piszę, ale znów nie miałam czasu na nic...
W poniedziałek byłam na kontroli u weterynarza z Antkiem.
Jeszcze wtedy była malutka opuchlizna, ale już ledwo widoczna i dostał ostatni antybiotyk w iniekcji.
Poza tym lekarz przeczyścił mu jeszcze ucho, które i tak już ładnie wyglądało.
Sam lekarz powiedział, że jeszcze nie spotkał tak grzecznego kota tym bardziej, że jest on bardziej dziki niż domowy.
Antek był jak aniołek, nie mówiąc już o tym jaki z niego pieszczoch...
Być może, że ktoś go kiedyś wyrzucił z domu...
Teraz praktycznie nie oddala się od domu i bardzo garnie do tulenia.
Pewnie pamiętacie zdjęcie Antka, kiedy był tak chudy, że miał kości pociągnięte skórą...
Teraz Antek to po prostu grubas

Gdyby mógł, to jadłby 24h na dobę :wink:

Micusiowa ranka też została wygojona.
Tego dnia kiedy pisałam o kocich przygodach na szczęście się pojawił i dostał antybiotyk.
Choć później znów zniknął, więc ostatecznie całego nie dostał, ale ranka się zagoiła.
Może i dobrze, że nie dostał całego, bo on z powodu tych ropiejących ran dość często musi dostawać antybiotyk, a wiadomo, że to nie jest specjalnie zdrowe dla organizmu.
Nowy kolega pojawiał się, kiedy Micek wypuszczał się na dłuższe wycieczki.
Teraz Micuś jest znów bliżej domu i specjalnie nie widzę, żeby chrupki znikały z tarasu.
Co prawda trochę są wyjadane, ale być może Micuś je wyjada, kiedy przebywa na dworze.
W każdym bądź razie trudno przyłapać naszego nowego Kolegę, ale na szczęście udało mi się zrobić zdjęcie, więc za chwilę go zobaczycie :wink:

Szczerze powiem, że jeśli chodzi o przeganianie, to raczej bardziej boję się o tamtego Kota niż o Micka mimo, że Micuś jest znacznie mniejszy, ale to właśnie on jest raczej skory do ataków, pilnując teren w okolicy...
Dziewczyny, tzn. Zulcia i Mika są zdrowe.
Od kiedy Mika zamieszkała z Rodzicami, to praktycznie w ogóle nie chce wychodzić na dwór :wink:

Jest charakterna i mało przytulaśna, ale uwielbia wskakiwać na Mamine i Tatowe kolana przed telewizor

Niestety Rodzice mają niewielki, ale dość uciążliwy problem z Miką...
Mika ponad 2 lata temu kiedy była w domu, a konkretnie w łazience przez kilka dni po sterylizacji, bez problemu załatwiała się do kuwety.
Teraz ma z tym jakiś problem...
Tzn. na początku siusiała i robiła kupkę w pokoju na dywan albo podłogę, a teraz siusia do kuwety, ale kupkę nadal robi w pokoju na dywanie.
Nie wiem z czego to może wynikać?
Macie może jakiś pomysł albo podobne doświadczenia?
Jest szansa, że się ją od tego odzwyczai i jak to zrobić?
Absolutnie nie wiem, co z tym zrobić...
Jedyne co mi przyszło do głowy, to żeby na razie w miejscu, gdzie się załatwia postawić drugą kuwetę.
A może żwirek jest przyczyną?
No, ale siusiu robi do kuwety...
Napiszcie proszę, jeśli macie jakieś pomysły...

A ja dogorywam z chorobą, już 4 tydzień jestem na lekach i powiem szczerze, że leczenie przeziębienia tak długo to męczarnie i straszne pieniądze...
Wczoraj nie wykupiłam wszystkich zapisanych przez lekarza leków, bo musiałabym wydać ponad 100 zł

, których po prostu nie mam...

Ściskam Was mocno i za chwilę pokażę Wam całe moje kochane Towarzystwo :1luvu:

Na początek łóżkowy Miculek... :1luvu:

Antuś u weterynarza podczas poniedziałkowej wizyty i już w dobrym samopoczuciu... :1luvu:

No i nasz nowy wielki, bury Kolega... :1luvu:

A tu nasze Panienki...
Zulcia, która kocha pokazywać swój śliczny brzusio... :1luvu:

I cudna, łaciata Mikusia... :1luvu:

jak miło Cię znowu czytać, Aniuś :1luvu:

mam podobny problem z Belfastem, wcale nie ma podłoża chorobowego, raz robi do kuwety innym razem na podłogę :mrgreen:

nawet gdy kiedyś postawiłam trzy kuwety jedna obok drugiej to i tak znalazł miejsce do nasikania na podłogę

ale jaki tłuściutki buranio :lol:

Zulcia przepiękna :1luvu:

Hej Basieńko :1luvu:

Tylko Mika siusia do kuwety, a kupkę robi w zupełnie innym miejscu i tego nie mogę rozgryźć...
Gdyby wszystko robiła poza kuwetą, to co innego...
Nie wiem, co tu zrobić...

Zulusiu byłeś największą miłością mojego życia...

Kto przegląda forum