MILUSIA z Katowic-prośba o zamknięcie wątku

[Femka]

Z Milusią lepiej. Oskrzela się uspokoiły (orkierstra wyciszona ), zostało jeszcze troszkę noskowego sapania. Dalacin wetka kazała odstawić, teraz będziemy co drugi dzień jeździć na zastrzyk. Czyli znowu się odwróciło na lepsze

A już całkiem dobrze jest z zachowaniem Milusi. Wczoraj wyszła sobie z klatki, położyła się na środku dywanu. No to długo nie kazałam jej czekać. Położyłam się obok i się zaczęło Motorek jak samolot odrzutowy, baranki w oko i w nos takie, że aż zaczęłam się obawiać No fantastycznie
Jutro na zastrzyk, to też coś napiszę

[iwona_35]

wspaniałe wieści, strasznie się cieszę

[Femka]

no, ja też się cieszę

chociaż... przyznam, że trochę się obawiam o zęby, nos i oczy Nigdy nie sprawdzałam ich wytrzymałości, a Milusia raczej sobie dzielnie uzywa na mnie


Wetka i jej siostra wczoraj chwaliły Milusię, że ciałka nabrała, futerko mięciutkie i lśniące

no naprawdę mała księżniczka sięz niej robi

[iwona_35]

wspaniale.....no i wiem że jestem ''upierdliwa'' ale czekam na fotki

[Femka]

co ta ciotka ciągle z tymi fotkami? Przecież Duża napisała, że nie ma aparatu i musi zapożyczyć
a tak by the way, to chyba ja jeszcze musiałabym chcieć pozować, a na razie to mi się nie chce. Ciekawe, czy ta ciotka, co się tak upomina o fotki sama z gilem do pasa pozowałaby do zdjęcia i jeszcze w necie publikowała.
Ciotka, zrozum. Mam jeszcze katarek i futerko za mało lśni Duża zrobi mi fotki, jak będę piękniejsza, chociaż... czy to możliwe?

[Femka]

dzisiaj jedziemy do wetki na zastrzyk (teraz co drugi dzień aż do odwołania) i na sprawdzenie oskrzeli. Wprawdzie wetką sama nie jestem... ale... ale... tak mi się zdaje, że jest nieźle (oby nie zapeszyć). W nosku nie świszcze (katar poszedł precz? ), oddychamy normalnie...

głaski, motorki i baranki już od dawna w normie nawet bym powiedziała, że normy mają tendencje wzrostowe
Milusia już od kilku dni klatkę ma całkiem otwartą, więc noce spędza w różnych miejscach. Dzisiaj była szafa na mojej bluzce i kamizelce . Ale na śniadanko zawsze warto dać się zachęcić.

No właśnie, śniadanka i w ogóle jedzonko. Jak Milusia do mnie przyjechała, to do każdej miseczki dosiadała się natychmiast i miseczka wyglądała jak umyta. Teraz jest gorzej Nie zjada wszystkiego natychmiast. Podjata część, a reszta potem stoi nawet kilka godzin. Odkryłam, że bardzo dobrą zachętą są głaski. Seria miziołków kończy się zawsze z pyszczkiem w miseczce i mięsko jest dojadane. Ale dlaczego już nie wchłania mięska tak, jak na początku? Tak sobie myślę, że to mógłby być (teoretycznie) syndrom schronu, ale przecież Milusia przed przyjazdem do mnie w schronie nie była, więc już wiedziała, że miseczka zawsze jest. No nie wiem... W sumie guziczki (znaczy się: sucha karma) też systematycznie znika z drugiej miseczki. A skoro Milusia przybiera na wadze, to chyba nie jest głodna.

Wczoraj bardzo dokładnie przeczytałam wątek Georginii i jej malutkiej z Fipem. Bardzo się przestraszyłam, że niechęć Milusi do zabawy, taka grzeczność to objaw... ale skoro miała robione wszystkie badania i wetka Fipa wykluczyła stanowczo, to chyba nie ma się czego bać? Wetki to już wolę nie pytać, bo ona i tak ma anielską cierpliwość wobec mojej paranoicznej i histerycznej obawy o zwierzęta. W końcu zażąda, żeby moje Szczypiorki przyjeżdżały do niej same, bo mojej obecności sobie nie życzy

zaraz się zbieramy

[CoToMa]

[Femka]

Że co znowu jedziemy do tej baby, co mi igłę w dupkę wsadziła
Mowy nie ma
Iwona_35, proszę mnie natychmiast stąd zabrać. ALE TO NATYCHMIAST

[Femka]

znowu były zastrzyki. One się chyba uwzięły, żeby mi dupkę na sito przerobić. W życiu nie przypuszczałam, że w Łodzi tak zwierząt nie lubią


Były zastrzyki, ale już tylko na wzmocnienie

TADĄ TADĄ TADĄ

W oskrzelach jest jeszcze suchy szmer, ale wetka mówi, że tak już może zostać na zawsze. Węzły powiększone, ale mięciutkie, więc też już spokój. Futerko ładne, Milusia przytyła z pół kilo od przyjazdu , co według wetki jest chyba pierwszym krokiem do utraty talii osy
Brzuszek był pełny, ale co tu się dziwić, skoro Milusia przecież z pustym przuszkiem jechać nie mogła. Dostała najpierw śniadanko pyszniutkie
A teraz, po przyjeździe, nie schowała się jak zwykle pod łóżkiem w sypialni albo w klatce, tylko położyła się na wykładzinie w sypialni, obok Koralka i Femci Program wychodzenia z niewoli daje rezultaty. Już niedługo będę Wam pisać o harcach Milusi z koleżankami i kolegą

tylko jak mój dom zniesie cztery szalejące ogony może czas zakupić jakąś kozetkę na balkon albo do piwnicy

[Magija]

tylko jak mój dom zniesie cztery szalejące ogony może czas zakupić jakąś kozetkę na balkon albo do piwnicy

zniesie, okazuje się, że łódzkie bloki sa w stanie znieść bardzo wiele

[Femka]

tylko jak mój dom zniesie cztery szalejące ogony może czas zakupić jakąś kozetkę na balkon albo do piwnicy

zniesie, okazuje się, że łódzkie bloki sa w stanie znieść bardzo wiele

ale ja mogę mieć mniejszą wytrzymałość niż łódzkie bloki

[goska_bs]

Super sie czyta takie wiesci

[Femka]

Powiem tak: jak zdecydowałam się na szybką adopcję Milusi myślałam, że biorę na siebie jakiś heroiczny wysiłek.
A okazało się, że tymczas (nie-tymczas ) to kupa miłości i z dnia na dzień radość z maluteńkich postępów, z każdego tyciego kroczka do przodu. I te radości przysłaniają kompletnie walkę o zdrowie

a że zasłony całe w drobnych dziurkach? I tak wisiały już bardzo długo


to z radości

[Femka]

od momentu powrotu od wetki Milusia nie przestaje gadać. Kompletnie nie wiem, czy coś się dzieje złego, czy ona taka gaduła. Do tej pory siedziała cichutko jak myszka pod miotłą, jej głos znałam tylko z wydzierania się w samochodzie i nocnych nawoływań rujkowych. A teraz pyszczek jej się nie zamyka. Przestaje tylko wtedy, gdy do niej dochodzę. Kurcze, żeby wiedzieć, jak było wcześniej, w tym poprzednim "normalnym" życiu. Bo u mnie ciągle sytuacja normalna jeszcze nie jest: dopiero dzisiaj odważyła się łazić po mieszkaniu (nawet wlazła na lodówkę, a tamto miejsce okupowane jest zawsze przez Femcię ), więc jest trochę zestresowana.

[Femka]

Dzisiaj przez chwilę było w miarę przyzwoite dla mojego telefonu światło, to obfociłam amatorsko Milusię. Niestety, mimo, że już chodzi sobie swobodnie po całym domu, ciągle najbezpieczniej czuje się wklatce, chociaż cały czas otwartej. Fotki zaczęłam robić, jak wymiatała z miseczki . Potem jak sobie odpoczywała po jedzonku. Dzisiaj leży na zielonym kocyku polarowym, bo różowa kocia podusia poszła do prania

No, ciotki, zachwycajcie się, jaka ze mnie piękna kluseczka




Następna sesja będzie już mam nadzieję w przyjemniejszych okolicznościach przyrody . Teraz próbuję ją upolować jak posypia na fotelu