piękna szylkretka Sisi już w DS

strasznie trudno taką sztukę zrobić...

Pewnie tak, ale zawsze mam nadzieję

Kociaczki nadal szukają domków

No dziewczyny :wink:

za chwilę Nowy Rok....trzeba zacząć nowe życie w nowych domkach

Dobrze by było

a póki co, ciągle w DT

A ja jeszcze dziś podnoszę do góry i na jakiś tydzień wyjeżdżam. Mam nadzieję, że ktoś moimi szylkretkami się w tym czasie zaopiekuje

Wyciągam śliczności przed Świętami.

Wesołych Świąt :s2:

no i jestem z szylkretakami. Są cudowne. Kotki są tak na prawdę drobne - może ważą po półtora kilo

Są nieufne, sama nie przyjdą i na kolanach nie posiedzą, w ogóle ciekusy straszne, biegają, kombinują, ale nie drapią złapane - chociaż są strasznie zwinne. Zaczepiają mnie na każdym kroku, chcą się bawić, ale pieszczoty to nie ich potrzeby

Co tam u koteczek?

Melisa pozdrawia swoje "siostrzyczki"

Już w końcu dotarłam do siebie na stałe i mogę podzielić się osobistymi spostrzeżeniami o kotkach

Wszystkie trzy to dziewczyny. Mama Effi bardzo wycofana. Latem sama przychodziła po pieszczoty, dziś schowana gdzieś w kątku. Dla niej za dużo kotów. Nawet z jedzeniem jest problem, bo ona się boi, chociaż nikt jej nie atakuje. Pozostałe koty patrzą tylko, ale żaden nie atakuje jej. Effi nawet swoich córek się boi, co jest dla mnie dziwne. Gdy na silę brałam ją na ręce, to troszkę na nich pobyła, jest delikatna, ale zaraz potem szybko w bezpieczne miejsce

Druga z piorunkiem na twarzy, jest błyskawiczna, jej siostra też, trzymają się razem, bawią razem. Mnie ewidentnie zaczepiały, ale nie sposób wziąć ich tak sobie na ręce. Któregoś razu z znienacka schwytałam tą z piorunkiem, i wzięłam pod kocyk. Z pół godziny pobyła nawet, trochę pomruczała, a potem zrobiła dyla i tyle miałyśmy wspólnej przyjemności, ale nie podrapała mnie.

One są ani dzikie ani udomowione - i nie bardzo wiem, jak je udomowić ? :?: