Kotków 8+1. Maleńki Marcyś[*] . Kończymy tę edycję wątku.

[Anka]

Śliczne, widziałam.

[mar9]

Chciałabym aby po TAMTEJ stronie powitali mnie nie tylko moi bliscy, którzy odeszli ale żeby były tam też czworonogi, które miałam zaszczyt poznać i opiekować się nimi. Niebo bez nich nie będzie pełne (o ile oczywiście trafię do nieba a nie do... )

[MaryLux]

A ja po prostu nie chcę do nieba bez kotów. I już. <tup>

[Anka]

Chciałabym aby po TAMTEJ stronie powitali mnie nie tylko moi bliscy, którzy odeszli ale żeby były tam też czworonogi, które miałam zaszczyt poznać i opiekować się nimi. Niebo bez nich nie będzie pełne (o ile oczywiście trafię do nieba a nie do... )

Głęboko wierzę, że tak się stanie

[Nelly]

To zawsze boli bardzo. Tylko różnie długo. I przygotować się nie idzie, absolutnie. I każdy to inaczej przeżywa, choć niby podobnie. Ja nadłuższą i nacięższą, że tak powiem żałobę miałam po maleńkiej Szarotce, że sobie ją wspomnę Objawiło się to m.in. tym, że przez prawie pół roku nie mogłam mieć nowego kota. Po prostu nie mogłam. Tęskniłam strasznie, popłakiwałam. Innym nowy kotuś pomaga zapomnieć, pogodzić się ze stratą i to jest fajnie. A ja nie mogłam, chociaż niby chciałam i wiedziłam doskonale, że będzie nowy kot, ale musiałam odczekać właściwy dla mnie czas.

A może Charli pomoże Ci właśnie pogodzić się ze stratą Mani?

[mar9]

To zawsze boli bardzo. Tylko różnie długo. I przygotować się nie idzie, absolutnie. I każdy to inaczej przeżywa, choć niby podobnie. Ja nadłuższą i nacięższą, że tak powiem żałobę miałam po maleńkiej Szarotce, że sobie ją wspomnę Objawiło się to m.in. tym, że przez prawie pół roku nie mogłam mieć nowego kota. Po prostu nie mogłam. Tęskniłam strasznie, popłakiwałam. Innym nowy kotuś pomaga zapomnieć, pogodzić się ze stratą i to jest fajnie. A ja nie mogłam, chociaż niby chciałam i wiedziłam doskonale, że będzie nowy kot, ale musiałam odczekać właściwy dla mnie czas.

A może Charli pomoże Ci właśnie pogodzić się ze stratą Mani?

"...on wróci, lecz w innym futerku..."

[Anka]

Nie myślę o Charliem w kategoriach zapełnienia miejsca po Maniusi. Myslałam o nim jeszcze jak Mania żyła. Tyle, że teraz podjęłam decyzję, że to DS. Po prostu widzę ogrom kociego nieszczęścia i jak tylko mogę, to pomagam.

Od wieczora zaczęła paskudnie kaszleć moja sunia Kajtusia. Wcześniej kaszlał podobnie, tylko trochę mniej wielki Bambosz. Jemu wystarczyły polecone przez weta na odległość witaminy i wapno. Ale Kajtusia kaszle dużo gorzej i nie ma ochoty na spacery. Muszę wieczorem znowu lecieć do weta . Myślę, że to coś jak psia grypa, zaraziły się od siebie.

[mar9]

Nie myślę o Charliem w kategoriach zapełnienia miejsca po Maniusi. Myslałam o nim jeszcze jak Mania żyła. Tyle, że teraz podjęłam decyzję, że to DS. Po prostu widzę ogrom kociego nieszczęścia i jak tylko mogę, to pomagam.

Od wieczora zaczęła paskudnie kaszleć moja sunia Kajtusia. Wcześniej kaszlał podobnie, tylko trochę mniej wielki Bambosz. Jemu wystarczyły polecone przez weta na odległość witaminy i wapno. Ale Kajtusia kaszle dużo gorzej i nie ma ochoty na spacery. Muszę wieczorem znowu lecieć do weta . Myślę, że to coś jak psia grypa, zaraziły się od siebie.

tego się nie da zrobić, chodziło mi o to, że zarówno Maniusia jak i Charlie dostały od Ciebie szansę na dom i miłość (każde w swoim czasie)

[Siean]

Doczytałam... Smutno...
Ja wciąż rozglądam się za Bisem...

Ale też dobrze, że jeszcze jedna kocia bida znalazła dom...

[Anka]

Zmiana tematu nie oznacza, że wspomnienie o Maniusi jakoś blednie, albo, że przestało boleć. Oznacza tylko tyle, że tak po prostu jest, że bliskie nam istoty odchodzą, ale ci co żyją, żyją nadal i życie niesie kolejne smutki, radości, wyzwania. A ci co odeszli, zostają w naszych sercach.

U nas narazie nic szczególnie nowego poza tym, że czekamy na Charliego. Tzn. ja czekam . Kotom też o tym mówię, ale nie jestem pewna ich zdania w tej kwestii . No cóż, postawię je, jak już tyle razy, przed faktem dokonanym .
Poza tym pochorowały mi się psy, coś w rodzaju psiej grypy. Najpierw zaczął kaszleć wielki Bambosz, na szczęście choroba miała lekki przebieg i wystarczyły domowe środki poradzone na odległość przez weta (i tak nie osłuchałby ryczącego potwora bo wszystko zagłuszy ). Jak Bambosz przestał kaszleć, zaczęła Kajtusia, niestety o wiele silniej, aż się dławiła. To kaszel świadczący o zapaleniu gardła i krtani. Kajtusia jest na betamoxie od wczoraj. Już kaszle zlekka rzadziej.
Na szczęście wet mówił, że to wirus typowo psi i koty nie zarażą się. Całe szczęście

[Femka]

To w ogóle zła pora. Moje tymczasowe maluchy w pracy dopiero co zostały wyleczone z kk, a już słyszę, że któryś ma kaszel, a jednemu chyba znowu oczka zaczynają łzawić. A w pokoju w pracy jest bardzo ciepło, jak wpuszczam świeże powietrze to tylko takim małym okienkiem pod sufitem. Chyba my sami coś przynosimy.

[alysia]

Aniu, czy mozna na jakims watku zobaczyc Twoja Gromadke? Jesli nie - wklej zdjecia. Bardzo jestem ciekawa jak wyglada Twoj Zwierzyniec. Babunie widzialam (na zdjeciu). Od niej zaczela sie moja przygoda na forum. To przez Nia pierwszy raz sie na forum splakalam.
Pokaz reszte ..
Pozdrawiam

[Nelly]

Nie myślę o Charliem w kategoriach zapełnienia miejsca po Maniusi. Myslałam o nim jeszcze jak Mania żyła. Tyle, że teraz podjęłam decyzję, że to DS. Po prostu widzę ogrom kociego nieszczęścia i jak tylko mogę, to pomagam..

Nie chodziło mi o zapełnienie miejsca, ale jeżli już tak to nazwiemy to może? W sercu? Jest rana. Nowa miłość - Charli - może pomoże jej się szybciej zagoić?

[Femka]

Aniu, Koralika adoptowałam dzień po śmierci mojego ukochanego, pierworodnego Fuksia. Ani przez chwilę nie miałam wątpliwości, w ogóle nie miałam poczucia, że wypełniam nim pustkę po Fuksiu. Koral po prostu potrzebował domu.

[Anka]

Zaniedbałam wątek, bo każde zjarzenie do niego przypominało mi (i nadal przypomina) Maniusię, i tą nadzieję, ba, niemal pewność, że wszystko będzie dobrze, załamaną tak nagle .
Ale, jak to już napisałam w jednym z poprzednich postów, życie płynie do przodu i ma swoje prawa.
W tej chwili oczekujemy z futrami (nooo... co do futer to nie jestem pewna ) na przyjazd Charlisia i Gabi. To już jutro. Jutro zmienię w temacie wątku "sześć+1" na "osiem+1". To "+1", czyli Jerzyk powinno znaleźć jak najszybciej własny, najwłaśniejszy domek. Jutro będę obfocać wieczorem przybyszów, to zrobię też trochę nowych fotek Jerzykowi . Samo focenie to nie problem, tylko jakoś nie chce mi się tego wgrywania, zmniejszania, wklejania itp, leniwa jestem
Poza tym futra nadal chcą mnie zagnieść w nocy. Na 70cm szerokości ja plus w porywach 5 futer (nie korzysta nigdy tylko Myszka i Magia) to jednak ciut dużo . W dodatku to zawsze ja jestem na dnie .

No więc jutro pod wieczór godzina zero. W "Awanturze o Basię" jest takie zdanie, nie pamiętam dokładnie, że babcia Tańska oczekiwała gości w takim napięciu, że swoimi emocjami omal nie podpalała firanek. No więc ja plus minus też jestem w stanie podpalić firanki, nie zapałkami, tylko temperaturą swoich emocji