Wróciliśmy...cali, zdrowi i opaleni
Pogoda fantastyczna, dzieciaki nawet kąpały się w jeziorze...no nie wiem czy nie odchorują ale nie maiłam serca im zabraniać. A teraz o kociastych...Sonia jak zwykle grzeczniutka trusia ani się odezwała przez całą drogę, za to Otis...pod koniec podróży chyba powoli zaczynał chrypnąć, jeśli ktoś z nas liczył na to, że w końcu zaśnie to się przeliczył. TŻ, który bardzo upierał się, zeby wziąć futra ze sobą - był najbardziej poszkodowany, bo to on prowadził samochód. A Otis zawodził we wszystkich tonacjach, do samego Miłakowa... na miejscu rozpakowaliśmy kontener i kociaste myk do wersalki - Sonia chyba pamiętała swoją zeszłoroczną kryjówkę 
Na miejscu byliśmy tuż przed procesją więc mieli 2 godzinki spokoju. Tak naprawdę swobodnie poczuli się dopiero wieczorem, Sonia jak zwykle przystosowywała się dłużej. Kolejne dni to jedna wielka przygoda, bo wiecie ile było jaskółek za oknem? W naszym domu galopady - jeśli się zdarzają to na ogół a góry na dół po schodach, a tam...nie było gdzie rozwinąć pełnego galopu...po raz pierwszy doświadczyłam galopady o pogańskiej godzinie - 4 nad ranem i do tego po mojej glowie 
Podsumowując wyjazd był super - TŻ, dzieci i koty spisały się na medal, a nasi gospodarze? Chyba im było trochę smutno, że odjeżdżamy, jako i nam
już będę grzeczna 
Rób i zapodawaj częściej. 
ale Vice na pewno...no i jak patrzyłam to on taki nie cały rudy...stąd porównanie do biszkopcika...a jeśli chodzi o schrupanie, to...cóż obawiam się, że kłaki czy będą między ząbki wchodzić