Szaruś

ale mnie przestraszyles, kocie! :evil:

Nie rob sobie jaj z nas! Trzymaj sie, zdrowiej, sloneczko sliczne! :*

ASK@ pisze:bardzo sie cieszę.Nareszcie chłopaki w komplecie są cały czas!

i tak wypieprz aloesa.Co sie bedziesz zamartwiac i gdybac przy najmniejszym problemie z kotami.Gdzieś był watek koteczki,która nietrujaca roslinka sie zatruła zjedzona w minimalnych ilościach A może cos w trawce było dziwnego-tez zmień!

Mały nie złazi z Tż-ta, tuli się i tuli. Przecież to JA byłam ta wredna co go u weta zostawiła, on on go wyratował :wink:

A serio - aloesa już nie ma / przytargałam jednego bo potrzebowałam do przemywania ranki../, trawkę też wywaliłam choć to trawka z zoologa, dla kotów. Czy może coś złego być w podłożu które maja te pojemniki? Coś szkodliwego?

Zjadł mały troszkę konvalescenta i troszkę miamorka, teraz tylko patrzę z niepokojem by nie zwrócił.

Mały schudł wyraźnie. Wygląda dość biednie. Strasznie nam go żal.

Ja-Ba,

a badania krwi zostały zrobione, przede wszystkim morfologia? Czy na pewno można wykluczyć np. panleukopenię? Przepraszam, ale jestem przy takich objawach i takich diagnozach ostatnio strasznie nieufna. Nie dawniej jak w ubiegłą sobotę zmarł kociak mojej siostry na panleukopenię. Prowadząca wetka cały czas upierała się przy lekkim zatruciu. Wmówiła mojej siostrze, że badania są na razie niepotrzebne. Druga wetka, do której moja siostra pojechała na konsultacje, notabene do najbardziej renomowanej i polecanej przez forumowiczów lecznicy w Łodzi (Sowy), wpatrywała się w książeczkę zdrowia jak glapa w gnot, pomądrzyła się, jak to na mądralę przystało, i odesłała siostrę z kociakiem, nawet go nie osłuchawszy. Trzeci wet (następnego dnia) stwierdził panleukopenię, czwarty tego samego dnia potwierdził chorbę, zrobiwszy testy specjalistyczne. Niestety było już o wiele za późno.

Oby to było tylko zatrucie. Trzymam za Maluszka mocno kciuki. Jeśli został wcześniej zaszczepiony, to obaw nie ma. Koksika mojej siostry niestety nie można było jeszcze zaszczepić, bo ciągle odzywały się resztki kk.

Szaruś na dobranoc

Tinka
kociak miał też badaną krew, wetka wykluczyła również pp, bo o to też zapytałam.
Mały został zaszczepiony równe trzy tygodnie temu.

Mam więc nadzieję że jest tak jak mówi, nie ukrywam że boję się nadal.

wysyłam strumienie ciepłych i pozytywnych myśli :1luvu:

**Adopcje: 9 >>**

trzymamy kciuki i zcekamy na wieści!

jakaz tu milosc bije z tego zdjecia :1luvu:

Trzymamy niezmiennie :ok:

Witamy z rana, troszkę spóźnieni ale za to z dobrymi wieściami

Mały nie zwracał i zaczął ładnie sam jeść, tak więc nie musiał zostawać dzisiaj w szpitaliku na kroplówkach. Ma zdjęty wenflon i wreszcie uwolnioną łapkę. Jeszcze jest leczony, dziś też dostał zastrzyki i jutro też oczywiście jedziemy do wetki.
Wraca mu nie tylko apetyt ale i energia, zaczyna się bawić i wchodzić na drapak, zaczyna zaczepiać duże koty.

To jeszcze nie jest ten Szaruś sprzed choroby, ale wyglada że wyjdziemy na prostą.

Za wszystkie kciuki bardzo dziękujemy i jeszcze bardzo proszę o nie nadal i o ciepłe myśli dla maluszka. Ja boję się jeszcze nadmiernie cieszyć.

to ja też się bardzo delikatnie i cichutko pocieszę

kciuki trzymam dalej.

Przypomniało mi się coś, to napiszę, bo może się przyda, w ogóle o tym nie pomyślałam wcześniej.

Jak Filip była jedynaczką i była dość mała wet na jej kaszel i wymiotowanie sierścią zaleciła właśnie kupienie trawki, posianie i niech sobie je i kaszel minie.
Trawkę zakupiłam, wyrosła, Filip jadła - i się zaczęło. Wymioty (takie paskudne, aż do wymiotowania wodą z trawą), biegunka, osłabienie. Wziu do weta, kot miał gorączkę... Mówię, że jedyne co nowe się pojawiło w jadłospisie to trawa dla kota. Wetka kazała wyrzucić, sugerując, że bywa że kot jest uczulony/źle reaguje na trawę i widocznie muszę przerzucić się na pasty odkłaczające. Trawę wyrzuciłam, kotu się od razu polepszyło...
Do tej pory nie dałam się nikomu przekonać do tej zoologicznej trawki dla kotów, dostają pastę co jakiś czas i musi im to wystarczyć.

Trzymam kciuki za małego :*

Delfina - dzięki za ta informację, bo kocia trawka to jedyne zielone które koty gryzły. Moje koty ją lubią i zawsze mają do niej dostęp. Ostatnio, przed przybyciem maluchów, trawki akurat nie miałam i wysiałam im dopiero parę dni temu / a raczej zalałam wodą to podłoże z nasionami/. Myślę że początek objawów chorobowych u kociaka mogę spokojnie połączyć z początkiem podgryzania przez niego tej trawy. Ja nie tyle do samej trawy mam wątpliwości co do tego podłoża ewentualnie, tego żelu który często kot wyrywa razem z trawą i być może też zjada.

Zapytam jutro wetkę co o tym myśli, ale Twoje doświadczenie jest cenne właśnie z tego powodu, że na 100% początek i koniec choroby u Filip zbiegł się z początkiem i końcem podgryzania trawki.

Mój Mruczuś nie chciał nawet tknąć takiej trawki więc zdobywałam nasiona owsa czy czegoś podobnego podczas wyjazdu poza miasto...
Dalej trzymam bardzo mocne kciuki za Szarusia :ok:

No to wy....... siudac te trawkę

. Mnie też strasznie wkurza to coś co razem z trawa jest w woreczku, jakieś żele, jakieś błyszczące smętki i jeszcze nie wiadomo co. Koty mi to wywlekają, dziwne to to. Dlatego polecam kupowanie samych ziaren trawy (albo innego czegoś) i wysiewanie do ziemi w doniczce. Koty dostają szału ze szczęścia

. Ale Ty pewnie Janko teraz sobie roślinki wszelkiego rodzaju odpuścisz :roll:

.

Nadal kciukuję Szarunia :ok:

Sięgnęłam po opakowanie trawki - "Benek - super duet" kocia trawka szybko rosnąca.
Skład: podłoże mineralne, nasiona / jakie - nie wiadomo/, absorbent mineralny.

Kiedyś kupowałam ziemię i wysiewałam kotom pszenicę którą dostawałam od ojca - wedkarza. Być może należało by wrócić do tego lub faktycznie poprzestać na paście odkłaczającej od czasu do czasu. Owies podobno też jest bardzo dobry.

Ciekawe co za nasiona, jakiego zboża zawierają te gotowce.

A swoją drogą ciekawa jestem czy jest więcej osób które maja złe doświadczenia z kocią trawką?

Psiama, ja sobie na razie wszelkie roślinki odpuszczę.

Choroba Szarusia nie ma nic wspólnego z tym co się stało z Łaciatkiem, ale Łaciatek był pierwszym w moim życiu kociakiem który mi umarł. Chyba długo będę umierała ze strachu na każdy niepojący objaw u kociaka. Wtedy nie przypuszczałam nawet że maluchom tak niewiele potrzeba by przejść od radosnej żywiołowości do śmierci.

Szaruś

Kto przegląda forum