3xG + R + Lolka na koloniach. Piękna wiosna tej jesieni

Slow brak. Pare dni temu zbieralam z drogi rozjechanego kociaka... :cry:

Zyc sie odechciewa...

O kurcze, gdzie się człowiek nie ruszy kolejne i kolejne

ale ja nie do końca jak zwykle zrozumiałam - to są tam te szczeniaki czy nie ma?
Czy dziś sprawdzicie za widoku?

magdaradek pisze:ale ja nie do końca jak zwykle zrozumiałam - to są tam te szczeniaki czy nie ma?
Czy dziś sprawdzicie za widoku?

Madzia, na pewno były, raczej nie mamy oboje omamów słuchowych... Ale ten schron jest w lesie, było już ciemno, myśleliśmy, że wejście jest tylko jedno i tam Wiesiek pilnował. Ale jak przyniosłam latarkę, to on obszedł cały ten bunkier i znalazł drugie wejście łagodnie schodzące w dół - akurat z drugiej strony niż ta pilnowana przez niego. Więc w czasie mojego biegu do i z domu - to coś, co tam było, mogło wyjść z drugiej strony. Albo zostać wyprowadzone przez Dziadka...
To są ruiny, są tam dziury, takie pod sufitem tego schronu, czyli na poziomie kolan mniej więcej jak stoisz na zewnątrz, ale ze środka żeby taką dziurą wyleźć - trzeba by się wspinać. No i Misiek znalazł tam w środku norę, niestety bardzo głęboką, jak świecił do środka latarką to nic nie widział, a nie chciałam, żeby tam wpełzał czy wkładał ręce. Co prawda wątpię, żeby oszczeniła się tam wilczyca, poza tym wilki i lisy nie szczekają, ale miałam stracha, że coś go ugryzie.

Stracha mam na samą myśl, że mam tam pójść. Raz, że ten okoliczny "wampir" grasuje, a dwa - ja się boję ciasnych i ciemnych pomieszczeń, boję się, że mi się dach tego schronu na łeb zwali :oops:

No i nie wiem jak łapać to coś, jakieś rękawice by się przydały chyba, bo może te małe też dzikie.
Poza tym mam jeszcze całe stado obaw - jak się tam zjawi Dziadek, to się pogryzą z Rastkiem, jak nie wezmę Rastka - to te małe mogą nie dać znaku życia, jak się okaże, że jednak będą - nie wprowadzę przecież psa ze sobą pod ziemię, będę musiała uwiązać do drzewa, i znowu - jak się zjawi Dziadek... No i jak ja, biedna sierotka, (zakładając sukces wyprawy) dam radę z kontenerem pełnym szczeniaków, o których nie wiem jakiej są wielkości, Rastkiem na smyczy i oganiająca się od Dziadka???

ja niesmiało zapytam - dlaczego Ty?
dlaczego Ty sama?
Czy schronisko nie mogłoby wysłać kogoś na interwencję z rękawicami i transporterem? A Ty byś ich tylko doprowadzila na miejsce?
Może to głupie pytanie, ale (podobno) w Krakowie schronisko interweniuje w takich okolicznościach

pozytywka pisze:ja niesmiało zapytam - dlaczego Ty?
dlaczego Ty sama?
Czy schronisko nie mogłoby wysłać kogoś na interwencję z rękawicami i transporterem? A Ty byś ich tylko doprowadzila na miejsce?
Może to głupie pytanie, ale (podobno) w Krakowie schronisko interweniuje w takich okolicznościach

wezwałam wczoraj schronisko, Pan Kierowca wyjechał zaraz po moim telefonie, ale go odwołałam, bo przestało szczekolić, a TŻ jak już tam zlazł, to nic nie znalazł. Nie chcę, żeby historia się powtórzyła, będą szczekać, zadzwonię, a w międzyczasie one znikną. Od schronu do nas jest pół godziny drogi, wiem, bo jeżdżę, szybciej się nie da. Nie rozdwoję się przecież, żeby pilnować wejść z obu stron

Dlatego wydaje mi się, że najlepszym wyjściem jest po prostu tam wleźć znienacka i połapać, jak coś będzie

Wiem, że jechał
ale i tak mi się wydaje, że to jest jakiś koszmar, zebyś sama włazila po jakichś rumowiskach do schronu pełnego smieci, Dzikich psów i szczeniąt bez lub z dzika matką :-/
Nogę złamiesz, Wściekły Dziadek cię pogryzie, wampir przypitoli, Rustek pogna przed siebie
a korzyść z tego wątpliwa

Dlatego myslałam, że jednak schronisko - oni zwyczajni takich interwencji, no

Przygotowałabym się bardziej metodycznie i jednak miała schronisko w odwodzie :roll:

Inga, a czemu sama, a Wiesiek?

najpierw o psiurach-widmach: łaziliśmy, z Rastkiem i bez Rastka, świeciliśmy i czailiśmy się na zmianę, w końcu rozbebeszyliśmy całą norę i ... chyba jednak mieliśmy omamy :oops:

tzn. chyba jednak szczekał ze schronu Dziadek. Bunkier jak wygląda - każdy wie, w dodatku te dziury pod sufitem - więc echo, że proszę siadać... może po prostu Dziadek tam siedział, odważny jak jest na ulicy i prowokuje inne psy oddzielone od niego płotem, ale jak Rastek zaczął kombinować jak tam zejść, to Dziadyga niedobry po prostu uciekł, a myśmy jego wrzaski wzięli za szczeniaki. Z latarką w zębach oglądaliśmy tę norę - no owszem, psi zapach jest, ale nic, kompletnie nic, co mogłoby znaczyć o obecności tam szczeniaków. Czyli jednak pewnie lisia nora... Co nie zmienia faktu, że co tam lezę z psem, to nasłuchuję i się rozglądam.

A teraz:
kariera Dużej w nowym zawodzie, czyli nigdy nie wiesz, kto będzie Twoim pacjentem

(będzie dłuuuugo)

Duża zasypała internet swoimi ogłoszeniami. Że przyjmie pracę dodatkową, na weekendy, popołudnia, noce. Duża chce utrzymać kontakt z nowo wyuczonym zawodem, ale ze względu na trzy kocie i jeden psi ryj nie może porzucić dotychczasowej pracy i szukać nowej tak sobie, beztrosko. No więc Duża wysyła listy, wstawia ogłoszenia, sprawdza maila kilkanaście razy dziennie... Nic

W końcu dzwoni telefon. Pani Weterynarz, już nie praktykuje, czasem mięso bada, ale szuka pomocy dla syna, który przejął jej dawny gabinet. WTF? Syn nie umie pisać ani korzystać z telefonu? no nic, Duża gada z Panią, ale od razu wie, że nic z tego nie będzie, bo Pani chce na pełen etat (o warunkach nic nie wie, bo "to już z synem") a do tego gabinet jest 70 km od Łodzi, ciut daleko

W końcu Pani mówi, że to może jednak syn sam zadzwoni? a bardzo proszę, niech dzwoni. Cisza.

Cisza.

Cisza.

Piątek, 7 października, ok. 17.00
Duża siedzi w domu i rzęzi. Dosłownie, bo ma zapalenie oskrzeli i od poniedziałku siedzi na zwolnieniu. Telefon. Dzwoni Pani. Że potrzebuje technika do siebie do lecznicy, że jedna techniczka właśnie jest na zwolnieniu przedporodowym, potem macierzyński, więc wiadomo. Jak Duża sobie wyobraża tę dodatkową pracę? Zaskoczona Duża sobie nie wyobraża, tylko umawia się z Panią, że przyjedzie jutro i pogadają na miejscu. Pani zachwycona, oczywiście, zaprasza, bardzo jej przyjemnie... odległość zmniejszyła się do 30 km w jedną stronę, więc charcząca i zasmarkana Duża na drugi dzień wsiada w auto i jedzie na rozmowę. "Rozmowa" kończy się po 5 godzinach, dwóch asystach przy zabiegach, kilku szczepieniach psów, studiowaniu obsługi autoklawu i wizycie Pana, który chce "szczepionkę do wcierania dla gołębi" cokolwiek to znaczy :roll:

Ale robota klepnięta i Duża szczęśliwa, mimo że zarobi na benzynę i paczkę fajek.

sobota, 22 października, godz. 7.45
Duża po raz trzeci staje w progu przybytku, który zapewnia jej kontakt z zawodem. Dziś ma mieć dyżur z inną Panią Doktor, o której trochę już słyszała, i Duża ... się boi :oops:

Zaciskając zęby Duża ubiera kitelek i zaczyna pracę, czyli ogarnia kotkę na dt w magazynie na paszę i kotkę z trójką kurdupelków - też na dt - w małym pomieszczeniu. Przychodzi Pani Doktor i ... zaczyna się młyn. Teoretycznie są tylko dwa umówione zabiegi: sterylka i kastracja, obaj pacjenci to koty, więc dla Dużej nic nowego. No i Duża przytrzymuje macicę kotki, Pani Doktor zakłada przewiązki, otwierają się drzwi. W drzwiach staje Pan, widać (i czuć), że prosto "od roboty", z kartonem w ręku i pyta: "a z tym coś poradzicie?" Duża już może puścić macicę, więc odchodzi od stołu i zagląda do pudełka...

W pudełku Duża widzi jelita. Duża ma chwilowy problem z identyfikacją pacjenta, ale jest! udało się. Pani Doktor, walcząca z szyciem kotki, pyta: "no i co to jest?" Duża, przestraszona na maksa, ale pewnym głosem oznajmia:
- "Prosię"
- "Znaczy co?" - pyta Pani Doktor.
- "Świnia. Malutka." - Duża używa synonimu
- "Nie taka malutka, dwa tygodnie już ma! jakby była malutka, to bym odpuścił, ale tak... szkoda pieniędzy no i nie chciałbym patrzeć jak się toto męczy!" - prostuje Pan z pudełkiem - "da radę ratować?"
- "da radę? co tam jest?" - pyta, wciąż szyjąca, odwrócona tyłem Pani Doktor
- "rozdarcie skóry i powłok brzusznych, wypłynięcie jelit, pacjent w szoku, nie wiem, czy da radę uratować" - Duża wspięła się na wyżyny elokwencji, co wierzcie - w zaistniałej sytuacji było naprawdę nie byle wyczynem...

Kolejne pół godziny Duża oblewała płynem fizjologicznym i wpychała w prosiaczka jelita...