Ancymon to już 4 lata!

No lepiej nie tuczcie koteczka bo:
http://wiadomosci.onet.pl/2081389,69,sa ... ,item.html

MarciaMuuu pisze:No lepiej nie tuczcie koteczka bo:
http://wiadomosci.onet.pl/2081389,69,sa ... ,item.html

śmiechem-żartem, ale kiedy w końcu w Polsce tak będzie? jak widzę te biedne jamniko-foki, ciągnięte na smyczy najczęściej przez - równe biednym psom w tuszy - babcie to mi się nóż w kieszeni otwiera

Jak nic powinni moją mamę postraszyć! Podeślę jej artykuł!

Ancy wygląda jak połykacz piłek. Poza tym, a może właśnie to humorek dopisuje. Dzisiaj koteczek się posilił wielce zadowolony i rozmruczany. Powód rozmruczenia? Jedna z dwóch oliwek, które Duża na kanapki sobie przygotowała. Mrrmhmhmhm taaakaaa pyszna.

A dzisiaj Duża sama zawołała i dała koteczkowi oliweczke, ostatnią z tego słoiczka!

Mniaaaaaam!

Malati pisze:A dzisiaj Duża sama zawołała i dała koteczkowi oliweczke, ostatnią z tego słoiczka!

Mniaaaaaam!

dobra Duża, dobra, miziu-miziu :mrgreen:

Georg-inia pisze:
dobra Duża, dobra, miziu-miziu

Inga czyżbyś weszła w umysł Ancego, skąd wiedziałaś, że tak było. Ale oliwki wywołują niesamowite mruczenie. To wręcz nieprzyzwoite jest!

Koty gustują w różnych dziwnych smakołykach, a już taka osobowość jak Ancy :mrgreen:

O, jaki tytuł adekwatny :mrgreen:

Uprzejmie donoszę

Bury Gałgan zrobił mi wczoraj awanturę. Nie wierzę w to co przeżyłam i do dzisiaj z szoku nie wyszłam. A było to tak. Wróciłam do domu, niby nic dziwnego, wróciłam bardzo późno. To w sumie też nic dziwnego. Ancura pląsał wokół mnie wyraźnie dając znaki, że w brzuniu to raczej wiatr hula. No to wsypałam troszkę jedzenia do kociej miseczki (miska na oknie w kuchni była pełna :roll:

) Ancura się rozmruczał, rozmlaskał, popląsał jeszcze i sobie poszedł. Ja poszłam do łazienki wracam Ancy koło misek. Przechodzę słyszę głośne mruczenie, staję tyłem robiąc coś przy biurku słyszę ciche "mrraaa" takie trochę pytające. W głowie zapala mi się czerwona lampka i niebezpiecznie wyraźnie słyszę "oho w swoich myślach". Odwracam się trochę nie wierząc "a o co Ci chodzi?" "miaaaaauuuuuuu" "czyli?" "mrraaaaa, miaaa, mrrrrr, miaau" "czy Ty myślisz, że Ci ulegnę" "miaaau, miaaaaa, mrrr, mrrrr, mrrraaa, mraaaau". Tak cicho i niemrawo ale wyraźnie i zdecydowanie swoje pretensje koteniek wyartykułował.

A poza tym ja tego chyba nie pisałam. Dziękujemy wszystkim za pomoc wyciągnięcia paskudnika ze schroniska. Tak wczoraj mu się przyjrzałam, popatrzyłam na zdjęcia... no Ancy wyglądał dobrze, część kotów już nigdy w życiu nie będzie wyglądać tak super jak On w schronie ale... no teraz może i grubszy, może ma wąsy krótsze o połowę ale widać u Niego w oku "ten" błysk. Nieskromnie powiem, że widać, że koteczek jest kochany i rozpuszczany. Pan i Władca kuchennych parapetów.

Malati pisze:Pan i Władca kuchennych parapetów.

Tak trzymaj, burasie :ok:

U nas też oliwki są przysmakiem. A ostatnio ... tran, taki w kapsułkach. Kupiłam kotu całe opakowanie w aptece, za 5zł, bo dziecku chciał wyjadać taki za 30zł. Farmaceutka dziiiwnie się na mnie patrzyła. No cóż.

Dziewczyny jak ja kiedyś zamilknę to zapraszam na pogrzeb i może jakaś duszyczka przygarnie wtedy koteczka. Tylko to nie może być dobra duszyczka. A jak umrę to wiedzcie, że o ile mnie samochód nie rozjedzie to musiał być zawał. Innymi słowy. Ratunku! TEN kot mnie wykończy!

Ledwie zdążyłam się zachwycić, że Księciunia tak dostojnie leży z wyprostowanymi przednimi łapkami, które majestatycznie skrzyżował przed sobą... i następne co mogłam pomyśleć, że ja to musiałam mieć jakieś poprzerywane obwody w mózgu, że mogło mi kiedykolwiek przyjść do głowy, że Ancka nazwać Księciuniem, On to co najwyżej mógłby być Permanentnym Ropuchem. W każdym bądź razie, biedny, osowiały kotelek zaczął polowanie. Polował na piłeczkę z gąbki i kulkę z gazety. Moja rola wiadoma... rzucaj, no rzucaj, o rety, rety świetnie, nooo... rzucaj! Najlepsze były przyczajki w toalecie. Jak już wierzyłam, że Anc siedzi przyczajony w kuchni nagle coś się zrywało, przebiegało między moimi nogami i wbijało się całe w piłeczkę która była jeszcze w tej sekundzie w całkiem innym miejscu. Refleks mam niezły, serce jeszcze na ziemię mi nie upadło.

Malati, on jest fantastyczny!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Tylko Ty jakaś za spokojna...... :roll:

ja tylko w kwestii formalnej: dlaczego zrobiłaś założenie, że Ancy to

biedny, osowiały kotelek

jak się stawia złe tezy to potem się ma i wyniki nieadekwatne :roll:

To stwierdziła moja mama! :evil:

Pewnie za mało je...

Ancura miał wczoraj jeszcze jedną świetną rozrywkę. Kładł się tuż za drzwiami przy ścianie, takie miejsce w którym najlepiej postawić stopę po wyjściu z pokoju i jak się stawiało już tą stopę to gruchał! W ciemności bezcenne.

A dzisiaj polował na moje ręce, bez pazurów. Generalnie chował się, a jak chciałam do Niego dłoń wyciągnąć to mi na przedramieniu zawisał....

"Od rana mam dobry humor" i nieważne ile ironii w tym się doszukamy.

Wczoraj wieczorem zaczęłam robić porządki, takie prawdziwe porządki. Czyli dogruzowałam pokój z notatek, kosmetyki wrzuciłam do wiklinowego pudełka gdzie ich miejsce. Od razu więcej przestrzeni się zrobiło. A może powinnam napisać, że od razu przestrzeń życiowa moja i Ancego się poprawiła. Generalnie ja jestem zadowolona, Ancy jest zachwycony! Biega, zwiedza nagle odkryte kąty, trochę się zachowuje jakby ADHD sezonowe załapał. I dobrze! Grunt to kotek szczęśliwy. A co do tytułu, to opowiadać nie ma co, niech zdjęcia zdradzą kulisy naszego życia

Ancymon to już 4 lata!

Kto przegląda forum