***BOKIRA [*]*** Gabi - znowu radość :))

bo to nieprawda, że słodycze tuczą :mrgreen:

dellfin612 pisze:bo to nieprawda, że słodycze tuczą

Mnie jest w zasadzie wszystko jedno - tyję od samego patrzenia na jedzenie. Niezależnie od tego, czy patrzę na tort, czy na marchewkę... :roll:

Cieszę się, że koteńka dochodzi do siebie :ok:

vega36 pisze:Jednak teraz, kiedy regularnie suplementujemy jej potas, stała się małym urwisem.

Możesz napisać czym jej uzupełniacie potas, jaki był jego poziom i czy kotka nie ma sensacji żołądkowych po spożyciu?

Ja podaję Calium gluconicum, niestety Putita od pewnego momentu reaguje na ten syrop wymiotami i biegunką - co podobno się przy suplementowaniu potasu zdarza.

casica pisze:Cieszę się, że koteńka dochodzi do siebie
vega36 pisze:Jednak teraz, kiedy regularnie suplementujemy jej potas, stała się małym urwisem.

Możesz napisać czym jej uzupełniacie potas, jaki był jego poziom i czy kotka nie ma sensacji żołądkowych po spożyciu?

Ja podaję Calium gluconicum, niestety Putita od pewnego momentu reaguje na ten syrop wymiotami i biegunką - co podobno się przy suplementowaniu potasu zdarza.

Bardzo proszę :lol:

Organizm Lili potrzebuje znacznie więcej potasu, niż wynosi norma. Kiedy w jonogramie ukazują się liczby w granicach 4,1 - 4,4, już występują drastycznie wyglądające objawy niedoboru, które znikają po podniesieniu poziomu K.

Lili otrzymuje Kalipoz Prolongatum. To są tabletki, które dzielimy na 4 części (Malutka waży 1,3 kg). Jedną ćwiartkę podajemy w sobotę wieczorem, drugą - w niedzielę rano. Ćwiartkę tabletki rozgniatam, dodaję trochę wody i wciągam zawiesinę do strzykawki. Wybraliśmy akurat te dni, bo wtedy zawsze oboje jesteśmy w domu. TŻ trzyma zręczną, wyrywającą się Lili, a ja powoli wlewam strzykawką zawiesinę z kalipozem.

Lili od początku podawania tabletek nie ma absolutnie żadnych sensacji żołądkowych. Nie było ani biegunek, ani wymiotów.

Tu jest info o kalipozie (to lek stosowany i do leczenia ludzi, sprzedawany wyłącznie na receptę): http://www.przychodnia.pl/el/leki.php3?lek=1175

Z całego serca życzę zdrowia Puticie... Hmmm... Czy ta kotunia musi mieć takie imię?

Dzięki za informację

Skonsultuję to z wetem, stanowczo musimy zmienić preparat. Syrop kalium gluconicum jest łatwy w podawaniu, ale niestety u niektórych kotów może wywoływać skutki uboczne, właśnie takie jak biegunka czy wyioty.

vega36 pisze:Z całego serca życzę zdrowia Puticie... Hmmm... Czy ta kotunia musi mieć takie imię?

Mnie się jej imię podoba i jest wyrazem miłości :oops:

no a poza tym, w wieku 16 lat trudno jej zmieniać imię

Hm... Tylko, że puta po hiszpańsku (i nie tylko z tego co wiem) to dziwka :oops:

Putita to zdrobnienie, czyli co - dziweczka?
Cokolwiek dziwny ten wyraz milości :roll:

felin pisze:Hm... Tylko, że puta po hiszpańsku (i nie tylko z tego co wiem) to dziwka Putita to zdrobnienie, czyli co - dziweczka?
Cokolwiek dziwny ten wyraz milości

Każdy wyraża swoją miłość, w takiej formie jak lubi i potrafi :wink:

Dziweczka? Nie, raczej dokonując tego zdrobnienia miałam na myśli "ku.wiszonek". Słodki, piwniczny wycieruszek.

No cóż, u mnie mieszkają 'faceci', więc pewnie mam nieco inne spojrzenie na problem

casica pisze:Dzięki za informację Skonsultuję to z wetem, stanowczo musimy zmienić preparat. Syrop kalium gluconicum jest łatwy w podawaniu, ale niestety u niektórych kotów może wywoływać skutki uboczne, właśnie takie jak biegunka czy wyioty.

Moim zdaniem - warto. Lili ma wrażliwy, delikatny organizm. Do prawidłowego funkcjonowania potrzebuje pół tabletki kalipozu prolongatum, podawanej w dwóch dawkach w odstępie 12-godzinnym raz w tygodniu. Dawka została starannie wyliczona. Nie występują żadne objawy uboczne, a kota rozrabia jak mały kociak, co niesamowicie nas cieszy.

felin pisze:No cóż, u mnie mieszkają 'faceci', więc pewnie mam nieco inne spojrzenie na problem

Ja staram się, żeby moje kociarstwo miało kalendarzowe imiona.

Filusiowi nadał imię mój TŻ, który bardzo się spieszył do maciupeńkiego kociaka. Trasę, którą normalnie przebywa w 1,5 godziny, tym razem przejechał w 50 minut i nie potrafi nawet powiedzieć, ile przepisów złamał po drodze. :roll:

Uznałam więc, że należy mu się zaszczyt nadania imienia kociątku.

Kubuś pierwotnie miał na imię Dzwoneczek. Kiedy go adoptowaliśmy prostu ze szpitalika, w którym amputowano mu oczko, od razu zmieniłam imię na "kalendarzowe".

3-tygodniową kotunię najpierw przez tydzień izolowałam od reszty kociarstwa. Kiedy zaniosłam ją między koty, początkowo bardzo uważałam, żeby w zabawie nie zrobiły jej krzywdy. Niepotrzebnie. Kotunia wspinała się na leżące koty, a gdy zsuwała się, od razu wystawiała pazurki, żeby się zakotwiczyć. Polowanie na ogonki i zaczepiania innych kotów pazurzastą łapką było normą. Aktywność maleństwa przekraczała wszystkie granice. W końcu przyzwyczaiłam się do widoku kotów uciekających na podsufitową platformę drapaka, pod którym siedziało maleństwo przeraźliwie wrzeszcząc: "Złazić mi tu natychmiast i bawić się ze mną!!!" Jakie imię dać takiej rozrabiającej dziewczynce? Tylko Oliwka.

Pancuś miał w DT imię Pankracy. Zostawiliśmy to imię, zmieniając nieco formę. Pancuś to olbrzym o gołębim sercu. Ponad 6 kg mięśni i kości. Właśnie taki... taki kochany, słodki Pancuś.

Bokira - piękne arabskie imię nadane w DT. Znaczy: Wstająca o Świcie. Trochę nieadekwatne do kotuni, która lubiła sobie pospać rano. Często kiedy my wstawaliśmy, Bokirka otwierała oczka, pomruczała, potuliła się i... dalej spała w naszym łóżku. Nie zmienialiśmy imienia, ponieważ: 1. bardzo nam się podobało, 2. Bokireczka reagowała na to imię.

Lili - drobniutka, aktywna i słodka. Typowa Lili (zdrobnienie od Alicji).

Zastanawiamy się nad adopcją...

Mocne kciuki :ok:

kurcze... wlasnie przeczytalam o Bokirce.... i tak sie zastanawiam.... czy jest mozliwe, zeby czlowiek nauczyl sie jakos radzic sobie z tym odchodzeniem bliskich..... bo ja nie potrafie - to tak potwornie boli - chcialabym umiec sobie z tym radzic....

vega, wspolczuje straty :cry:

Bokirko [*] :cry:

tillibulek pisze:kurcze... wlasnie przeczytalam o Bokirce.... i tak sie zastanawiam.... czy jest mozliwe, zeby czlowiek nauczyl sie jakos radzic sobie z tym odchodzeniem bliskich..... bo ja nie potrafie - to tak potwornie boli - chcialabym umiec sobie z tym radzic....

vega, wspolczuje straty

Bokirko [*]

Niemożliwe. Za każdym razem czuje się potworny ból. Co gorsze - dopada w najmniej oczekiwanych momentach... Dziś sprzątając w szafie zobaczyłam fartuszki posterylkowe Bokirki i Oliwki. Wtuliłam twarz w fartuszki i płakałam do południa...

no wlasnie, ja tez ciagle mam mokre oczy jak ogladam zdjęcia naszej Kiki [*] i glowa od razu boli... ech.... :cry:

ale chce sie miec te futra do kochania... nie umiem bez nich zyc... choc stresy tez są niestety....

***BOKIRA [*]*** Gabi - znowu radość :))

Kto przegląda forum