. Ta większa suczka pogoniła mnie z zębami na wierzchu! Co z tego, że podeszłam do jej miski? Nie powinna była!Ten mały, kosmaty też. Niby się uśmiecha i macha ogonem, ale powarkuje od czasu do czasu. A myślałam, że będzie tak wspaniale...
Może jeszcze coś się zmieni - w końcu jestem tu niecały dzień! Może się przyzwyczają... Ogólnie nie jest źle - w końcu niejeden raz ktoś za mną pogodnił. Zwykle udaje mi się uciec, zresztą wierzę, że nawet psy nie chcą mi zrobić krzywdy. Przecież jestem im zupełnie obca...Dostałam coś, co by moja poprzednia Duża nazwała głupawką.
W pewnym momencie miałam ochotę sobie pobiegać na dziko, a że miejsce było, to pobiegałam! Młodsza duża się śmiała i rzucała mi piłeczkę, którą czasem poturlałam, a czasem poskakałam nad nią i dawałam susa do kolejnego pokoju.Teraz leżę sobie na kanapie w tym pierwszym pokoju. Duża siedzi przy komputerze i hałasuje, a ja leżę sobie zwinięta w kłębuszek i próbuję spać.
Usłyszałam raz, jak Duża mówiła, że im dłużej na mnie patrzy, tym bardziej jej się podobam. Od początku mówiła, że jestem śliczna - najwyraźniej w jej oczach staję się coraz śliczniejsza. Bo przecież niczego mi nie brakuje! Mam taką ładną sierść, taki dłuuugi ogon (podsłuchałam, jak ktoś powiedział, że czasem nie wiem, co mam z nim zrobić... Ech, ci Duzi...), duże uszka... Nic mi nie brakuje! Jestem śliczna i tego będę się trzymać!
).
