Mirmiłki V - Gdyby kózka nie skakała, operacji by nie miała.

[kicikicimiauhau]

I ja witam - tzn. my witamy

[Ja-smina]

Się meldujemy
Siiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiik (no, cóż - lekkie nietrzymanie moczu)

[Aniada]

Jestem.
Jaką ja mam ochotę na sushi to sobie nie wyobrażacie.
Chyba do Piotra i Pawła się przebiegnę po składniki.
A po co ta mata? Rytuał to czy czy spełnia jakieś zadanie w trakcie robienia sushi?

Mata jest pomocna do zapoczątkowania zwijania, że się tak wyrażę. Poza tym listek się nie ślizga przy rozprowadzaniu ryżu. Wygodna jest, przynajmniej dla mnie, początkującej.

Cieszę się, że tylu mamy czytaczy.

A ja już sobie skomponowałam przepis na sajgonki. Nigdy w życiu nie korzystam z jednego przepisu, tylko z 3-4 nawet
Niektóre rzeczy wydają mi się bezsensowne, inne ciekawe. Zawsze coś tam dodam od siebie. W poniedziałek robimy sajgonki zatem.
A potem paellę. Też z kilku przepisów złożoną.

[haaszek]

Cholerka, uzależniłam się.
Ale że ostatnio robota mnie z pracy nie wypuszcza to dopiero na trzeciej stronie się melduję.

Zrobiłaś tego kotka z ryżu? Mam nadzieję, że nie zrobiłaś i nie ZJADŁAŚ. Kotka! Nawet sama myśl o zrobieniu tego powinna być karalna! Ewentualnie można zrobić takiego kotka i się potem delektować cudnym widokiem

A co towarzyszenia w sikaniu i jedzeniu - przez chorobę bardzo pilnowaliśmy Kotka, żeby poszedł się wysikać do kuwety (a nie do kąta w przedpokoju). Poza tym nauczył się wcześniej, że przed dłuższą podróżą zawsze prowadzę go do kuwety i mówię "zrób siku" (co też grzecznie czyni). I przez to ciągłe "zrób siku" miałam ostatnio taką scenę: wchodzi Kotek do pracowni, kręci się tu i tam, wskoczył Siwemu na kolana, zeskoczył, wybiegł na podwórze, wrócił. No po prosu prawie widać, jak nogi zaciska Więc podprowadziłam go do kuwety i powiedziałam "zrób siku" po czym Kotek wlazł do kuwety i wykonał w niej Morze Kaspijskie.
Biedny, biegał i myslał: co ja chciałem, co ja chciałem? A po prostu sikać mu się chciało.

[Aniada]

I przez to ciągłe "zrób siku" miałam ostatnio taką scenę: wchodzi Kotek do pracowni, kręci się tu i tam, wskoczył Siwemu na kolana, zeskoczył, wybiegł na podwórze, wrócił. No po prosu prawie widać, jak nogi zaciska Więc podprowadziłam go do kuwety i powiedziałam "zrób siku" po czym Kotek wlazł do kuwety i wykonał w niej Morze Kaspijskie.
Biedny, biegał i myslał: co ja chciałem, co ja chciałem? A po prostu sikać mu się chciało.

Padłam! Jaki grzeczniuteńki. Bez pozwolenia się nie załatwi.
Nie zrobiłam kotka. Ryż wykorzystałam jeszcze do sushi.

[wiolka06]

Zaznaczam ulubiony wątek

[Aniada]

Zaznaczam ulubiony wątek

Dzie moja ścierka!! Wrzuciłam już chyba do prania...

[Aniada]

- Jestem sfinksem. Domowym bóstwem, które strzeże i broni. - oświadczył Bolusiński i nagle poczuł się bardzo ważny.







- A ja nie. Ja jestem pyzusiem i nie spoczywają na mnie żadne obowiązki związane z piastowanym stanowiskiem. - ziewnął Cześ i z właściwą sobie jowialnością też dał się sfotografować.

[Sihaja]

Hej I my tu gdzieś cicho przycupniemy

[wiesiaczek1]

jestem Bolusiu, bo tylko Ciebie kocham i podziwiam

[Czupurka]

Witam i ja cicha podczytywaczka na "cieplutkim" wątku.

[Ser-niczek]

i choc padało i było slisko to się przywlokło to Serniczysko

[Kotina]

Kotina ze swoją bandą też melduje się na tym ciepłym wątku, gdzie nie tylko można poczytać o wspaniałych kotach,
ale dowiedzieć się co ciekawego warto przeczytać

[MB&Ofelia]

Aniado, ja mam tak samo. Jedyny przepis którego się trzymam to przepis na kociego Barfa. Przy ludzkim jedzeniu kombinuję, zmieniam, eksperymentuję. Jak próbuję podać komuś np. przepis na ciasto, to jest lekki problem (nie dość że robione na oko, to jeszcze skład zależny od zawartości lodówki i szafki kuchennej).

A co do siusiania i zaznaczania - dzisiaj moje koty mnie wystraszyły. Siebie zresztą też. Mała Czarna zaplątała się w reklamówkę, ganiała biedna po domu z tą reklamówą, Ofelia też spanikowała, no i któraś z nich biedna posiusiała się ze strachu . Teraz na szczęście już się uspokoiły.

[Aniada]

Dziękuję wszystkim za miłe słowa!

Przestawiłam się całkowicie na tryb wakacyjny: czytałam (Picoult) do 5.30. Koty - zdezorientowane, ganiały jak wściekłe i każdy tłukł każdego.
- Jeść!! - co chwilę któryś pruł dziób.
- Mokre!! - włączał się Joż, skrzecząc dziarsko, jak tylko on potrafi.
- Jestem chory, chcę piętnastej kolacyjki!! - egzekwował swe prawa Miś.
- Zapomnijcie. Ja nie jem po nocach, to i wy nie jecie. Taka zasada. Sorry, ale musiałabym wziąć jeszcze robotę stróża nocnego, by karmić was 24 godziny na dobę. Nie ma jedzenia, spać!
- To my się będziemy bić!
- To ja was pozamykam na cztery spusty!
- Chłopaki! Bijemy się, bijemy!! Robimy ustawkę?!?
I kwiiiiiik!! łubudubudubudubudubudub! Się dzieje! Pierze leci! Wszyscy są wniebowzięci!
Joż wpierniczył Misiowi, Czesio - Bolkowi, Bolek - Jożowi. Się kręci. Jest bijatyka, jest impra!

Ledwiem żywa... Przeżycia literackie nie zaistniały zbyt głęboko i w pamięć się nie wryły, choć książka dość dobra.