JADZIA za dużo nieszczęścia dla jednego kota. Ma dom!

W lecznicy się jeszcze jakoś trzymałam,bo wstyd, ale teraz to się już poryczałam. Tak wzruszającej kociej scenki nie widziałam chyba nigdy. Ponad trzy tygodnie koteczki się nie widziały, a uczucia pozostały te same. Mam nadzieję, że Jadzia będzie teraz spokojniejsza. Widziała swoją córkę zdrową i zadbaną, teraz pora pomyśleć o sobie kocia mamusiu

Biedne, kochane stworzonka.

Jadzia dziś chętnie wyszła na lecznicę i sklep. Obeszła ją dookoła...była nawet pod oknem. Każdy szmer jednak powoduje u niej strach. Kiedy wracała już do siebie, wystraszyła się pani ze sklepu i schowała na zapleczu między workami ze żwirkiem. Widziałam tam jej wąsy więc zostawiłam ją w spokoju, żeby sama zadycydowała kiedy wrócić do siebie. Po jakimś czasie wróciłam, a jej nie było. Ile się jej oszukałam...przestawiałam worki, pudełka - i to wszystlo ostrożnie żeby się nie bała. W końcu znalazłam ją na półeczce, za pudełkiem. Zaczęłam ją głaskać...raz syknęła...boi się po pleckach. Ale pod bródką jak najbardziej lubi

W końcu udało się ją nakłonić, żeby poszła do swojego domku. Było to dla niej nowe doświadczenie i mam nadzieję, że zrobi jej to na korzyść. Może w końcu się przekona, że już nikt jej nie będzie krzywdził...

Dziś Jadwiga po raz kolejny udała się na wyprawę po nieznanych lądach. Miałam cichą nadzieję, że nie zaszyje się w jakiejś dziurze tak jak wczoraj. Kotka już nie ucieka do siebie po krótkiej rundce, a z zaciekawieniem zwiedza, obwąchuje, próbuje się dostać do dystrybutorów z karmą i w międzyczasie spogląda na mnie tymi wielkimi oczkami.
Razem z panią ze sklepu próbowałyśmy dojść, co można z jej spojrzenia wyczytać

Nie jest to na pewno złość, ani agresja...doszłyśmy do wniosku, że ona czegoś oczekuje. Z resztą widać na zdjęciach jak ona paczy

Dziś Jadzia poznała też Kitkę - kotkę, która mieszka w lecznicy. Też w podeszłym wieku, po przejściach...kotka charakterna, potrafi obsyczeć i zadrapać (szczególnie psy, które nie mają z nią szans). Kotka zaprawiona w boju i nigdy nie wiadomo kiedy się zeźli...chociaż klienci ją lubią i głaskają kiedy ta leży na kasie fiskalnej i pilnuje żeby paragony prawidłowo się drukowały

Nie uchwyciłam tego na zdjęciach, ale Jadzia dwa razy podeszła do niej i dała jej buziaka w pyszczek!!!
Czy to mi się przewidziało? :mrgreen:

Chciałam ją jakoś zagonić z powrotem do pomieszczenia kociego, ale to nie było łatwe. Kotce tak się spodobało zwiedzanie, że wolała uciekać w miejsca inne niż bezpieczna klatka

Coś mi się wydaje, że pobyt w zamknięciu powoli zaczyna jej się nudzić. Ale to dobrze, które normalne zwierze chce być zamknięte...

Nagrałam filmik jak Jadzia je z ręki jej ulubione surowe mięsko:

http://youtu.be/64a0D7MNvlA

I jeszcze parę zdjęć - fatalnej jakości, ale chcę pokazać gdzie ona była, co robiła i z kim się widziała

Jadzia jest przecudna :1luvu:

Czy to ten sam kot?????? O rety, Jadziunia, jestem z Ciebie taka dumna

Super że zwiedza :1luvu:

już się przestaje bać-kochana Jadzia :1luvu:

Jadzia jest cudowna, ma niesamowite spojrzenie :1luvu:

Sobota jest dniem, kiedy w lecznicy dużo się dzieje. Hałas, całe rodziny przychodzą ze zwierzętami, pełno klientów robi zapasy karmy...
Mimo to Jadzia chętnie wyszła z klatki na obchód

Nie boi się już spacerować, kiedy jest głośno, ale przed ludźmi nadal ucieka. Na mnie oczywiście paczy z wyczekiwaniem (kiedy w końcu pojadę do domu?), ale zwiewa w popłochu kiedy się do niej zbliżam.
Udało się ją w miarę bez problemu zwabić z powrotem do klatki, a w nagrodę dostała mięsko

No i Jadzia jest zachwycona nowym domkiem jaki dostała od Amiki6

Domek boski :1luvu:

i twarzowy :1luvu:

teraz czekamy na prawdziwy :ok:

Nie zdążyłam iść do lecznicy w trakcie przerwy, więc mogłam Jadzię wypuścić, kiedy już byłi klienci z pacjentami

Był więc tłok i hałas w lecznicy.
Jadzia kiedy tylko robiło się spokojniej wychodziła na sklep i zwiedzała. Oczywiście zaliczyła kuwetkę Kitki, a co ma brudzić w swojej? Szczególnie kiedy do jej kuwety 5 min wcześniej narobił mały Klusek.
Wiecie jak ona pięknie biega kłusem? Tak, koty też biegają kłusem - a przynajmniej ona... robi to dumnie jak pies z wystawy

Widziałam to po raz pierwszy, bo wcześniej się tylko skradała.

Zjadła oczywiście sporo mięska, które uwielbia, a resztę zostawiłam jej na kolację.

Próbowałam ją jak zwykle głaskać, ale się odsuwa. Wiewióra dobrze mówi, że Jadzia nie wie o co w ogóle chodzi z tym głaskaniem. Ona patrzy na mnie bardzo przyjaźnie, widzę że mnie lubi, jednak nie szuka narazie bliższych kontaktów.

Doszłam do wniosku, że nie mogę Jadzi tak całkiem odpuścić tego głaskania. Musi być z nią również kontakt fizyczny, żeby uczyła się, że nie jest on groźny. Za każdym razem kiedy wyciągam do niej rękę, obwąchuje ją z zainteresowaniem. Sprawdza czy nie ma w niej mięska. A jeśli nie ma to jest zdziwiona, że ja tą rękę w ogóle wyciągam do niej. Trudno mi ją głaskać tym bardziej, że jej klatka stoi bezpośrednio na podłodze. Muszę więc się tam wczołgać

Chciałam ją pogłaskać, to skuliła się w kąciku swojego domku. Nie warczała ani nie syczała. Czasami jej się zdarza, ale jak się bardziej wystraszy.
Jej się nie głaszcze po plecach...ona musi ciągle widzieć tą rękę. Zazwyczaj więc jest tylko po pyszczku, trochę po boku i pod bródką. Tak ślicznie wyciągała dziś pyszczek do przodu i jeszcze się nadstawiała

Nie dosłyszałam jednak mruczenia.
Po jakimś czasie, chyba uświadomiła sobie że zaczyna się przy człowieku relaksować i musiała się zdystansować...skuliła się więc, a ja już nie nalegałam na ten kontakt. Wyczytałam kiedyś na stronie jednej z behawiorystek, że koty mają instyktowną potrzebę dystansu, kiedy zaczynają się za bardzo relaksować. Nie wszystkie oczywiście, ale to tłumaczy dlaczego niektóre koty mruczą a za chwilę gryzą swojego dużego.

Dla tych, którzy śledzą losy Jadzi, ale nic tu na forum nie piszą

a wiem że takie osoby są

napiszę co tam u niej słychać.
Jadzia jest już coraz pewniejsza siebie...wychodzi z klatki nawet, kiedy ja jestem w pomieszczeniu i ma ogromną ochotę przebywać na zewnątrz. Bardzo się jednak boi...patrzy na mnie przyjaźnie, a kiedy wystawiam do niej rękę, obwąchuje i sprawdza czy czegoś dobrego dla niej nie mam. Czasami tylko daje się głaskać, ale tylko po pyszczku i bródce.

Dziś razem z wetką zrobiłyśmy jej badanie krwi. Musiałyśmy podać jej taką bardzo lekką narkozę, żeby nie pozostawiać po tym zabiegu kolejnej traumy. Jadzia z resztą wiedziała, że coś się święci, bo od rana uciekała przede mną i uciekała nawet z klatki, co dla niej jest zupełnie nietypowe. Tak się zestresowała samym zastrzykiem, że w ogóle nie usnęła. To znaczy nie zapadła w całkowią narkozę i raz na jakiś czas się wyrywała. Wetka mówi, że poziom adrenaliny ma po prostu dużo wyższy od przeciętnego, jaki miewają koty w tej sytuacji.
Jadzia miała pobraną krew do testów i badań - jest już wiekowa, więc trzeba kontrolować jej stan zdrowia.
To co najważniejsze - testy (FeLV i FIV) wyszły ujemne :ok:

biochemia w porządku, a pozostałe wyniki mają być w poniedziałek.

Później chcąc wynagrodzić jej ten cały stres, nakarmiłam ją pyszną surową wołowinką

Cudna jest ta Jadwisia...strasznie chwytajaca za serce :1luvu:

To ja się ujawnię

Czytam na bieżąco, cieszę się z dobrych wyników badań i nieustajaco trzymam kciuki za Jadwisię by pokochała dotyk ludzkiej ręki.

Ps. Fajnie, że budka przypadła jej do gustu

JADZIA za dużo nieszczęścia dla jednego kota. Ma dom!

Kto przegląda forum